Pasqyra e shtypit gjerman

Shumë artikuj kryesorë të të përditshmeve gjermane trajtojnë rrjedhojat politike të zgjedhjeve lokale në landin Rini Verior, Vestfalia dhe anoncimet pas takimit të nivelit të lartë gjermano-polak në Berlin mbi marrëdhëniet midis dy vendeve.

Citojmë fillimisht gazetën SÜDDEUTSCHE ZEITUNG, e cila përballë rezultateve të zgjedhjeve në Rin dhe Ruhr kërkon që të kihet parasysh kjo:

"Natyrisht që politikanët kontribuojnë vetë që gjithmonë e më shumë njerëz ta perceptojnë politikën në radhë të parë si llafollogji të ritualizuar larg jetës së tyre. E tëra kjo zë fill me rregullimin e qëllimshëm të vlerësimit të rezultateve të zgjedhjeve dhe nuk përfundon me faktin që në kushtet e mbizotërimit të një ngjyrimi politik në dhomën e ulët dhe të tjetrit në dhomën e lartë të parlamentit nuk realizohen zgjidhje të arsyeshme, sepse asnjëra palë nuk e dëshiron suksesin e palës kundërshtare. Ritualizimi është aq zemërues saqë disa kokëshkretë besojnë se duhen ndëshkuar të gjithë duke zgjedhur një parti, kryetari i së cilës e konsideron Hitlerin një burrë shteti të madh gjerman.

Edhe gazetës MANNHEIMER MORGEN nuk i besohet dot se si i vlerësojnë humbjet e partive të tyre politikanët drejtues gjermanë:

"Le t'ua rrisin fuqinë autokombajnave të frazave oratorët që i zbukurojnë faktet në partinë socialdemokrate dhe atë kristiandemokrate; dy partitë e mëdha janë humbësit e mëdhenj të këtyre zgjedhjeve. Kush i interpreton gjërat ndryshe e kujton budalla opinionin publik. Arsye për tu kënaqur kanë vetëm liberalët dhe të gjelbërit, pra partitë e vogla. Por për t'u shprehur me fjalët e ish-trajnerit të kombëtares së futbollit Sepp Herberger: pas zgjedhjeve është si përpara zgjedhjeve. Ky trajner i zoti u bë të paktën kampion bote në disiplinën e tij futbollin, por jo në dërdëllitje."

Gazeta e Dyseldorfit HANDELSBLATT trajton para së gjithash pasojat e mbrëmjes së zgjedhjeve për bashkimin kristiandemokrat-kristiansocial:

"Me kursin tuaj radikal, dëgjohet hapur nga Mynihu kristiansocial, nuk mund të fitojmë zgjedhje. Kryetarët lokalë kristiandemokratë Georg Milbradt në Saksoni dhe Jürgen Rüttgers në Rinin Verior, Vestfali e barazuan çështjen sociale dhe atë të drejtësisë me programin e reformave të njohur me emrin Hartz dhe ranë brenda. Milbradt pati një rezultat të dobët, Rüttgers pati një të keq. Lëkundja është virtyt i njerëzve pa taban - dhe ndëshkohet. Këtë e di kryetarja e Partisë Kristiandemokrate Angela Merkel, por duhet t'ua mësojë edhe njerëzve të partisë së vet. Për këtë koha nuk pret më aspak.

Gazeta berlineze TAGESSPIEGEL bën një bilanc të përgjithshëm:

"Pra ky ishte superviti zgjedhor. Diagnozat e zymta ankohen për abstenim zgjedhor në rritje, krizën e dy partive të mëdha, sukseset ekstremistëve të djathtë, rimëkëmbjen e re të Partisë së Socializmit Demokratik. Pas zgjedhjeve lokale në Rinin Verior, Vestfali publiku përballet vetëm me fitues. Duhet të ketë ndodhur vërtet diçka kur minusi i partisë tjetër shënoka kthesën drejt përmirësimit për partinë e vet. Po çfarë? Superviti zgjedhor nuk tregon tendencën për zgjedhjet parlamentare në rang vendi, por ai tregoi pamje dramatike të një vendi që fillimisht i zemëruar me çdo zgjedhje që përfundon e kupton se sa i duhet të ndryshojë."

Ndërrojmë temë: Gazeta FRANKFURTER RUNDSCHAU merret me qëndrimin e kancelarit Gerhard Schröder në konfliktin mbi kërkesat për dëmshpërblim të të përndjekurve gjermanë ndaj Polonisë:

"Pra impulset historiko-politike të kancelarit gjerman mbështeten në mendime pragmatike. Schröder-i i vendos ato në kontekstin e pajtimit dhe tërheq vëmendjen tek cilësia e marrëdhënieve me Poloninë, të cilës nuk i duhen irritimet nga një pakicë të përndjekurish. Kancelari ka pa dyshim një nuhatje për gjestet dhe për zgjedhjen e çastit kur duhen bërë ato."

Gazeta BADISCHE TAGBLATT e Baden-Baden-it shtron pyetje parimore:

"Në të dyja vendet regjistrohen përkatësisht publikisht vetëm provokimet, zërat e matur fshihen. Në këtë mënyrë përforcohen anasjelltas paragjykimet. Fakti që deklaratave të mirëmenduara iu vihet pak veshi tregon që raportet gjermano-polake janë shumë më pak të shtensionuara sesa për shembull ato gjermano-franceze. Por pajtimi midis gjermanëve dhe polakëve ka rëndësi elementare për Evropën. Atij duhet t'i kushtojnë më shumë vëmendje të dyja palët."