'Solidariteti afrikan' – Koncert humanitar për afrikanët pa dokumente

Njerëz të tillë qëndrojnë fshehurazi dhe në këtë mënyrë janë të përjashtuar nga jeta e përditshme. Sonja Gillert ishte e pranishme në një koncert humanitar në 'Bunkerin Kuturor' në Këln, ku provohet që të tërhiqet vëmendja për gjendjen e vështirë të atyre që jetojnë ilegalisht në Gjermani. Norberti nuk dëshiron të na e thotë mbiemrin e tij. Ai është nga shoqata 'Asnjë njeri nuk është ilegal' dhe njeh shumë refugjatë, të cilët jetojnë në Gjermani pa dokumente. Si për shembull rasti i një afrikani: 'Ai erdhi këtu duke besuar se i ka dokumentet e duhura. Por dokumentet e tij nuk ishin të rregullta. Dhe dikur ai e kupton se është duke qëndruar ilegalisht. Ai ka punuar këtu dhe ndërkohë është në moshë. Ai ka kaluar të 40-tat dhe jeton me frikën e përhershme se mund të humbasë krejt çka ka këtu'. Për të tërhequr vëmendjen për gjendjen e rëndë të këtyre njerëzve, Shoqata 'Asnjë njeri nuk është ilegal' së bashku me Qendrën gjermano-afrikane në Bonn organizoi një koncert humanitar nën moton 'Solidariteti afrikan'. Të hollat e mbledhura nga ky koncert i kalohen një organizate belge e cila angazhohet fuqishëm për të drejtat e njerëzve pa dokumente. Për bashkëorganizatoren Kerstin Engelhardt nga Qendra gjermano-afrikane kjo shfaqje kishte edhe një qëllim tjetër: 'Në të vërtetë qëllimi ynë është që refugjatët ngjashëm si në Francë dhe në Belgjikë të lidhen këtu njëri me tjetrin. Për ne si gjermanë është shumë e vështirë që të vendosim kontakte me këta njerëz, edhe pse këtu në Këln si organizatë jemi relativisht të njohur. Prapëseprapë, ende mosbesimi është i madh'. 'Në vend të dëbimit - të drejtë qëndrimi për të gjithë' - kjo është shkruar me shkronja të mëdha në një pllakatë në sallën e koncertit. Ali Gisé (Guissé) dhe Fred Ngoundjo nga Brukseli angazhohen për këtë me organizatën e tyre në Belgjikë. Ata kanë jetuar edhe vetë pa dokumente dhe e dinë se çfarë do të thotë të jesh 'ilegal'. Përveç frikës së përhershme nga zbulimi është e mbyllur edhe rruga për përkujdesjen mjekësore. Shkollimi, studimi apo ushtrimi i një pune të rregullt është i pamundur. Organizata e tyre ndër të tjera përmes demonstratave dhe me ndihmën e kishave ka arritur të tërheqë vëmendjen dhe të shënojë disa rezultate. Në këtë mënyrë rreth 20 mijë refugjatë kanë marrë dokumentet e qëndrimit në Belgjikë. Organizata dëshiron që njerëzve pa dokumente t'iu ndihmohet konkretisht. Ali Gisé: 'Më e rëndësishmja është mbështetja juridike. Kjo do të thotë që atyre t'u ndihmohet që të dalin nga jeta ilegale'. Për të siguruar të hollat e nevojshme për këtë punë, grupi i grave afrikane 'Mvangaza' nga Diakonia Këln prezanton në një sfilatë mode veshje të përditshme afrikane dhe me këtë edhe një pjesë të kulturës së tyre. Maria Domke nga Diakonia e Këlnit ka bashkëkontribuar në themelimin e këtij grupi. Gjatë këshillimeve të saj ajo ballafaqohet shpesh me problematikën e qëndrimit ilegal në Gjermani. 'Ne kemi pasur disa gra në këshillime, të cilat për një kohë qëndronin ilegalisht. Ato kishin ardhur me vizë dhe kishin humbur prapë të drejtën e qëndrimit. Ato shpesh kanë qarkulluar në rrethe të prostitucionit apo janë financuar nga prostitucioni i herëpashershëm'. Publiku në sallën e mbushur plot në Köln është me prejardhje të ndryshme: aty ka afrikanë, gjermanë dhe shumë nacionalitete të tjera. Kori afrikan 'Makvaya' përkundër temës shumë serioze që trajtohet përkujdeset për krijimin e një atmosfere të mirë. Eli Abeke është anëtar i Kryesisë në Qendrën gjermano-afrikane dhe bashkëorganizator i koncertit. Ai përpiqet që të jap edhe përgjigje në pyetjet e ndryshme që shtrohen gjatë mbrëmjes: 'Si mund të ndihmohet? Kjo është një pyetje e mirë. Ata mund të ndihmohen në parim vetëm përmes rrugës ligjore. Angazhimi i shoqatave të tilla është që problemet e tilla të bëhen të njohura me shpresë që herdokur shteti do të ndryshoj qëndrimin e tij pasi që ligjet janë shumë të ashpëra'.