کوفی:آوردن طالبان درقدرت یعنی جفادرحق زنان

گفتگوبا فوزیه کوفی نماینده منتخب ولایت بدخشان درموردموقف شواری ملی افغانستان دررابطه با گفتگوبا طالبان:

دويچه وله: خانم فوزيه کوفي، صحبت را از جنايت تيزاب پاشي بر صورت دختران مکتبي در قندهار آغاز مي کنم؛ شما و اعضاي ديگر مجلس نمايندگان افغانستان نکوهش کرديد. اگر شما بگوييد که ديروز سرانجام مجلس نمايندگان چه تصميمي را در اين رابطه گرفت؟

فوزيه کوفي: بله، با عرض سلام خدمت شما و شنونده هاي راديوي شما، حادثه بسيار فجيع و وحشتناک هفته گذشته که تيزاب پاشي به روي شاگردهاي معصوم مکاتب بود، هر چند در گذشته ها هم يکي دو سه باري صورت گرفته بود، ولي اين حادثه به نوع خودش درتاريخ افغانستان، از اين گونه حوادث بي سابقه بوده و چنين حادثه ي گواه بر اينست که دشمن هاي مردم افغانستان و دشمنان دين، از وسيله ممکن استفاده مي کنند تا مانع طويل المدت پيشرفت و رفاه مردم افغانستان گردند وخصوصاً درنهايت مانع رفتن دختران به مکتب شوند.

روز گذشته اين موضوع را ما در مجلس عمومي شورا مطرح کرديم، رييس مجلس با تعداد زيادي از وکلاي محترم، اين حادثه را به شديد ترين الفاظ تقبيح کردند، وبالاخره آن را کار دشمنان افغانستان و کار عناصري که نه تنها در برابرارزش هاي ملي مي استند، بلکه حتي در مقابل ارزش هاي ديني هم ايستاد مي شوند، خواندند.

چون دين اسلام طلب علم را براي زن و مرد فرض دانسته و اينها شاگرد هاي مکتب را با چنين اعمالي از مکتب رفتن مانع مي شوند. در حقيقت اين عمل آنان مقابله با دين است.

به روز شنبه ما در اين مورد مصوبه اي را در شورا تصويب نموديم که با اين مصوبه در ضمن تقبيح اين جنايت، به ارگان هاي حکومتي و دولتي نيزمسووليت هايي واگذار گرديد.

از جمله وزارت صحت عامه مسوول وموظف به آن گرديد که شماري از اين دختران و خواهراني که در افغانستان قابليت تداوي را ندارند وصحت يابي مجدد ايشان در افغانستان ممکن نيست، آنها را غرض تداوي به کشور هاي بيرون براي تداوي بفرستد، وضمنأ وزارت داخله وساير نهاد هاي امنيتي مؤظف گرديدندکه هر چه جدي تر تلاش نمايند که عاملين اين قضيه دستگير گردند. چون اين حادثه در يک شهر بسيار کلان و مزدحم مثل قندهار بوقوع پيوسته است، بناءً امکانات اين موجود است که عاملين اين قضيه پيگيري گرديده و دستگير شوند.

دويچه وله: خانم کوفي، باوجودي که مسووليت اين جنايت را تا اکنون جناحي به دوش نگرفته است، اما با آنهم خشن ترين گروه در افغانستان طالبان است، با توجه به تلاش هاي دولت آقاي کرزي، بويژه در چهارسال اخيروکوشش براي سهيم ساختن طالبان در ساختار دولت افغانستان که حتي امروز آقاي کرزي در برابر خبر نگاران با صراحت و وضاحت اعلام داشت که مصؤنيت ملاعمر را در افغانستان کاملأ تضمين مي نمايد.

با توجه به دهنيت اين گروه در رابطه به انسان، زن ، قلم و تمدن، شما چه فکر مي کنيد؟ آيا نيازي به حضور طالبان در ساختار دولت افغانستان مي رود؟

فوزيه کوفي : فکر مي کنم که متأسفانه تا اکنون اظهارات ضد و نقيضي، بدون کمترين مشارکت نهاد هاي دموکراتيک و منتخبي چون پارلمان واذهان عامه ،صورت گرفته است. اين موضوع روشن است که تا اکنون ميليون ها دالر مصرف نموده ايم و جان صدها انسان گرفته شد تا يک نظام دموکراتيک در افغانستان ايجاد گردد. باداشتن يک نظامي که داراي ساختار مشخص است، داراي انستيتوت و نهاد هاست که آنها مرجع تصميم گيري اند ومسلمأ قانون اساسي صلاحيت هايي را براي آنان ممکن نموده است، بازهم تلاش مي شود براي برنامه ريزي هاي تک فردي ودر حقيقت مثل رژيم شاهي عمل مي گردد.

به باور من در هر برنامه اي که مردم افغانستان با آن موافق نباشند، آن برنامه مؤفق نخواهد بود.

اما در مورد مشخصِ مذاکره با طالبان:

در بحث مذاکره با طالبان اگر آنها به عنوان يک گروه مطرح شوند، درست است که پيش زمينه هاي در حال مساعد شدن است، مثل بحث نشست در عربستان سعودي، جرگه اي که در پاکستان داير گرديد وطرحي را که حکمتيار و نماينده هايش براي دولت انگليس اريه کرده است، اينها همه زمينه سازي هايي اند براي مشارکت دادن طالبان در دولت افغانستان.

واما مهم اينست که طالبان منحيث يک گروه سياسي نظامي در مخالفت با دولت اند و عملأ مي جنگند و در وضعيت کنوني تأثير گذار اند. آنها خود تا چه حدي آماده پذيرش اين پيش شرط ها اند.

زيرا در چندين صحبت هاي اين گروه به رهبري ملاعمر، گفته اند که اين صحبت ها واقعبينانه نيست؛ چون اولين شرط ما خروج نيرو هاي خارجي از افغانستان است.

در نهايت، در شرايط فعلي که افغانستان شديداً آسيب پذير از کشور هاي همسايه است و نهاد هاي امنيتي خود ما هم تا آن حدي استوار نيست وخود کفا نشده اند، تا از حريم امنيتي ما دفاع نمايند، سوال اين مطرح مي شود که بيرون شدن نيرو هاي خارجي آيا قابليت عملي شدن دارد؟ و دوم به صلاح اين منطقه است؟

در صورتي که آقاي کرزي شرايط طالبان را بپذيرد، مربوط به خودش مي شود.

اما تا جايي که در شورا تا حال بحث هايي بر اين محور صورت گرفته و چند روز قبل هم فيصله شورا اين بود که هيچ نوع بحث و مذاکره اي به قيمت نقض قانون اساسي نبايد صورت بگيرد.

هر گروه وهر شخص قانون اساسي افغانستان و ارزش هاي موجود را مي پذيرد، مي توانند که جزء نظام باشند و بيايند،ومثل ساير گروه ها در فعاليت هاي سياسي سهم بگيرند، ولي سوال در اينست که طالبان تا حدي براي پذيرش ارزش هاي موجود ما، هستند.

دويچه وله: خب،گيريم که طالبان حاضر هم شوند؛ شما به عنوان يک زن روشنفکروفعال که مطميناً مي دانيد که طالبان ذهنيت شديداً مخالف "زن" هستند، حضور طالبان را در ساختار دولت افغانستان تا چه حدي لازم مي بينيد؟

فوزيه کوفي :فکر مي کنم که طالبان هيچوقت شرايط فعلي را که در آن زن حضور داشته باشد نمي پذيرند وبه عنوان کسي که عمري را در افغانستان سپري کرده ام و حتي در دوره طالبان هم متأسفانه طعم تلخ خشونت و عقب گرايي و جنايت طالبان را متحمل شده بودم ،فکر مي کنم ؛ به حق بيشتر از نيمي از پيکر جامعه جفا خواهد بود که از کساني دعوت شود که به ارزش هاي انساني واساسي ترين حقوق انسانها که همانا تأمين تربيه و تحصيل است،باور نداشته باشند،آنها را در قدرت شريک سازند.

شايد آوردن يکي دو فرماندهي براي کامپيان يا کارزار مبارزاتي ما مؤثر باشد، ولي در برابر به شصت درصد نفوس جامعه افغانستان جفا مي شود، يعني(جفادرحق) زنان.

سياستمداران افغانستان و دولتمردان افغانستان اين را نبايد فراموش کنند که چهل درصد مشروعيت خودرا نظام کنوني از آراء زنان کسب کرده است.

اينها با اين گونه فرصت سازي هاي ايشان عملاً حمايت زنان افغانستان را که بيش از 55 تا 60 در صد نفوس افغانستان را تشکيل مي دهند،از دست مي دهد و دوم هم جامعه جهاني که کمک هاي مالي هنگفتي به افغانستان در آوردن دموکراسي، تامين ارزش هاي انساني وحد اقل اساسي ترين حقوق انساني که تعليم و کار است، انجام داده اند. فکر نمي کينم که با اين گونه برنامه سازي ها و شرايط مؤافق باشند.

دويچه وله:يک جهان تشکرازشما.