ЕУ четири години имаше доверба во Турција како чувар пред портите пред кои се бегалците и други мигранти. Сега турскиот претседател Реџеп Таип Ердоган ја оствари својата закана. Турција ги доведува организирано барателите на азил дограниците на Грција и Бугарија.
Ердоган со тоа го откажа бегалскипот договор од март 2016 година. Тој води политика преку грбот на мигрантите кои кампираат пред границите. Нејасно е која е точната цел на турскиот претседател - тој во надворешната политика на повеќе фронтови стигна во ќорсокак. Тешко дека со уцени ќе добие подобар дил.
Факт е дека Турција прими 3,6 милиони сириски бегалци. Разбирливо е што Анкара бара поголема финансиска помош и го одвртува вентилот за да попушти „миграцискиот притисок“, зашто одсирискиот регион Идлиб, каде се водат жестоки борби, уште стотици илјади луѓе сакаат да влезат во Турција.
-
Голготата на мигрантите во БиХ
Последица на недејствувањето
18 месеци пристисокот постепено растеше за во петокот, на 14 јуни, да дојде до кулминација. Покрај кампот на Меѓународната организација за миграција (ИОМ) во близината на Бихаќ, на една ливада кампуваа 500 лица. ИОМ не ги регистрираше, така што не можеа да добијат ни храна ниту помош. Во попладневните часови пристигнаа полициски автобуси и луѓето беа повикани да се качат во нив.
-
Голготата на мигрантите во БиХ
Транспорт
Во Бихаќ проценуваат дека тука се наоѓаат 6 до 8 илјади мигранти, што е 20 насто од тамошното население. Камповите се премали да ги примат сите и многумина се сместени во напуштени куќи. Исто така, секојдневно се зборува за грабежи. Пред градинка дојде до бодење со нож. Се прошири страв, поттикнат од социјалните мрежи. Автобусите запреа 10 километри надвор од градот на макадамскиот пат.
-
Голготата на мигрантите во БиХ
Доаѓање на Вучјак
Ова место повеќе децении служеше за одложување на градскиот отпад. Преку депонијата е нанесен само слој земја. Населението зборува дека тука сѐ почесто се појавуваат гасови од депонијата, како метан. Границата со ЕУ е оттаму одалечена само 5 километри, а помеѓу има мински полиња. Тука има само смрдеа, 3 шатора и резервоари за питка вода. Нема тоалети, тушеви, струја, како ни болничари.
-
Голготата на мигрантите во БиХ
Абдул Рахим Билал
...го извадија од полициското комбе. Затрепери, врисна од болка и со него веќе не можеше да се разговара. Набрзо потоа лежеше во нечистотијата држејќи ги рацете во пределот на слепото црево. Автобусот тргна. По енергичната реакција, еден полицаец повика итна помош. Ѝ требаше половина час да дојде. Три дена подоцна, според информациите од болницата, Абдул Рахим Билал е отпуштен.
-
Голготата на мигрантите во БиХ
800 луѓе на депонија
За само неколку дена полицијата довезуваше сѐ повеќе мигранти на Вучјак. Ги фаќаше секаде низ градот, во споредни улици, на железнички шини, секаде. Во градот сега можат да се видат само мал број мигранти. Голем дел од населението смета дека ги напуштиле и ЕУ и владата во Сараево. „Моравме самите себе си да си помогнеме“, велат тие.
-
Голготата на мигрантите во БиХ
Леб и супа
Поголемиот дел од овие момчиња доаѓаат од Авганистан, Пакистан и од Сирија. Потоа следат Индија, Египет и Газа. Тука горе, тие од локалниот Црвен крст двапати дневно добиваат леб и супа. Претставниците на ИОМ доаѓаа тука во бела Дачија Дастер. Не сторија ништо.
-
Голготата на мигрантите во БиХ
Црвениот крст се надева на помош
Соработниците од локалниот Црвен крст во Бихаќ велат дека за згрижување на бегалците или за купување санитарни средства не добиваат пари од владата во Сараево или од ИОМ. Поради тоа пред неколку дена упатија повик до граѓаните на Бихаќ со молба да донираат храна.
-
Голготата на мигрантите во БиХ
Воени приказни
Некои од мигрантите од Вучјак се 10 недели на пат кон Европа, а некои дури 3 години. Тие зборуваат за војната во Сирија, терористички напади и полициското самоволие во Пакистан и ракетите испукани во Газа. „Да беше можно да се живее во нашите земји, немаше да бидеме сега тука.“
-
Голготата на мигрантите во БиХ
Повеќе нема сила
Џима Ал Хамид во Сирија бил во еден од затворите на Асад. Тој доаѓа од близината на Идлиб. На пат е веќе 3 години, една година поминал на Лезбос, во кампот Мориа. „Не можам веќе“, вели 26-годишникот. „Сакам само да живеам дома, ништо повеќе. Тука се плашам. Се плашам од полицијата, како и од криминалците тука горе“. Криумчарите бараат 3.000 евра. Тој ги нема.
-
Голготата на мигрантите во БиХ
This ist not a camp…
Тие сакаат да бидат слушнати. Ова е нивниот крик. Поради тоа со себе зедов лист и пенкало. Една госпоѓа од една француска организација за човекови права, го напиша ова наместо нив. Очајнички обид да добијат помош.
-
Голготата на мигрантите во БиХ
Без права
Хасан Али е депортиран на Вучјак, иако ИОМ го регистрираше како мигрант и доби место во кампот „Бира“. Тој вели: „Полицијата ме уапси во градот. Кога им ја покажав својата ИОМ-картичка и им реков дека сум сместен во 'Бира', тие ми рекоа дека ќе ме удрат ако уште еднаш го повторам тоа. А потоа ме донесоа овде. Зошто? Не знам“.
-
Голготата на мигрантите во БиХ
Јадење во нечистотија
Храната на Црвениот крст се состои од две скромни супи дневно. Тука нема струја, тоалети, тушеви, и не постои можност да се испере облеката. Речиси сите имаат проблеми со здравјето, а лекари нема. Болничарите на Црвениот крст велат дека немаат доволно материјал за да се грижат за луѓето.
-
Голготата на мигрантите во БиХ
Дете на отпад
Најмладиот мигрант во кампот има 12 години. Полицијата го пронајде во градот и го доведе на Вучјак. Тој го поседува само она што го има на себе. Стратегијата на „преплавениот“ град Бихаќ е јасна: „Исчезнете од овде“. Винивници за тоа се надлежните во ЕУ и во Сараево.
-
Голготата на мигрантите во БиХ
ЕУ знае сѐ
Европската унија не може да каже дека не знаела ништо. Двајца војници на ЕУФОР беа на Вучјак и видоа сѐ. Тие за тоа ќе го информираат својот главен штаб. Оваа ситуација многу потсетува на војната во БиХ. Бихаќ беше „заштитена зона“ на ОН, но само на хартија. Тогаш тука имаше набљудувачи на ОН, кои не сторија ништо. како и ЕУФОР денес.
Европа нема план „Б“
А што презема ЕУ? Безглаво свикување специјални самити и барања за јакнење на граничната служба Фронтекс се чисто лицемерие. Зашто, веќе со години раководството на ЕУ точно знае дека договорот со Турција е привремено и климаво решение.
Европската комисија презеде повеќе обиди да етаблира подобар систем на азил и распределба на мигранти од Сирија, Авганистан, Иран и африканските земји. Сите обиди пропаднаа поради противењето на членките на ЕУ, и тоа не само вообичаените скептици од Полска, Унгарија, Австрија или Италија.
Бернд Ригерт
Во многу држави од ЕУ се заврсти десничарската и популистичка опозиција која одбива и прием на бегалци, а камо ли трајно населување на мигранти.
ЕУ никогаш досега не го спроведе до крај бегалскиот договор со Турција. Грција и службите на ЕУ не успеаја како што треба да ја организираат постапката за азил. Последица е тмурната состојба во бегалските центри како Морија на островот Лезбос. Или можеби намерата беше создавање застрашувачки слики заради обезсхрабрување на останатите мигранти?
ЕУ се потпираше на Турција. Сега нема план „Б“. Грција и Бугарија ги затворија границите, но тоа е очајнички обид да се спречи влез на мигрантите и тоа не може да потрае. Според Бегалската конвенција и правилата на ЕУ, дојденците имаат право на проверка дали се бегалци кои треба да бидат заштитени.
Крај на солидарноста и правото
И што сега? Да се изгради ѕид, бидејќи жичените огради веќе постојат? Да се затворат внатрешните граници меѓу државите од ЕУ? Да се напушти Конвенцијата на ОН за бегалци?
Оправдано е стравувањето дека мнозинството членки на ЕУ ќе заговара тврд став и ќе ја префрли одговорноста на пограничните држави, на Грција, Бугарија, Хрватска, Словенија, Унгарија, Австрија, Малта, Шпанија и Италија.
Збогум на европската солидарност, меѓународното право и милосрдието.
