زن تجارت پیشه افغان: از کار و تلاش دست نمی‌کشیم
۱۴۰۰ مهر ۶, سه‌شنبه
شفیقه عطایی در سال ۲۰۰۷ شرکت تولید زعفران "پشتون زرغون" را در ولایت هرات در غرب افغانستان تاسیس کرد. او به خبرگزاری فرانسه گفته است: «ما صدای خود را بلند می‌کنیم تا زمانی که به گوش‌های آنان (طالبان) برسد.»
او علاوه می‌کند: «مهم نیست که چه اتفاقی می‌افتد، ما در خانه نمی‌نشینیم، زیرا ما بسیار زحمت کشیده ایم.»
شرکت زعفران خانم عطایی که اکثر کارمندان آن زنان هستند، زعفران را پروسس، بسته بندی و به خارج صادر می‌کند. زعفران که به طلای سرخ معرف است، در بیرون از این کشور ارزش زیادی دارد.
بیش از هزار تن از زنان در ولسوالی پشتون زرغون ولایت هرات در ۶۰ جریب زمین مصروف جمع آوری زعفران هستند.
خانم عطایی می‌گوید که تمامی کارمندان شرکت وی زنان ناداری اند که مسئولیت پیدا کردن نفقه خانواده های شان را به دوش دارند. این خانم ۴۰ ساله می‌افزاید: «من بسیار زحمت کشیدم تا این تجارت را راه اندازی کنم. ما نمی خواهیم که خاموش بمانیم و نادیده گرفته شویم. حتی که آنها( طالبان) ما را نادیده بگیرند، ما باید خاموش نباشیم.»
حکومت پیشین به حمایت و همکاری کشورهای غربی برای جلوگیری از کشت کوکنار و بدیل آن، کشاورزان را به کشت زعفران تشویق می‌کرد.
اما با آن هم افغانستان بزرگترین تولید کننده کوکنار و هیروئین به شمار می رود و ۸۰ تا ۹۰ در صد تریاک جهان در افغانستان تولید می شود.
در سال های اخیر برای رونق کشت و تولید زعفران کارهای زیادی صورت گرفته است. بر بنیاد آمار سازمان ملل متحد اکنون کشت زعفران از سال ۲۰۰۲ میلادی تاکنون چهار برابر بیشتر شده است.
هرات در افغانستان یکی از ولایت هایی است که بیشتر زعفران را تولید و صادر می کند. زعفران افغانستان در سطع جهان از محبوبیت زیادی برخوردار است و بهای یک کیلو زعفران به ۵۰۰۰ دالر امریکایی می رسد.
شرکت خانم عطایی سالانه ۲۰۰ تا ۵۰۰ کیلوگرام زعفران تولید می کند، اما پس از تصرف افغانستان از سوی طالبان او در باره چگونگی پیشبرد کارهایش و نیز به خاطر آینده زنان و دختران در این کشور سخت نگران است.
طالبان با تسلط بر افغانستان محدودیت های زیادی را بر زنان وضع کرده اند. حالا زنان اجازه کار را در دفاتر دولتی ندارند و دروازه های مکاتب متوسطه و لیسه و دانشگاه ها را نیز به روی دختران بسته اند.
تنها برخی از دانشگاه های خصوصی آنهم با محدودیت های زیاد به شمول جدایی صنوف درسی فعالیت شان را آغاز کرده اند.
با تصرف افغانستان از سوی طالبان هزاران شهروند افغانستان به خارج از این کشور فرار کرده و صدها تن دیگر در جستجوی راهی برای بیرون شدن از این کشور اند، اما خانم عطایی در این باره می گوید: «من هم می توانستم که بیرون شوم، اما من کشورم را ترک نکردم، چرا که من نمی خواستم که تمامی کارها و زحمات سختی را که کشیده ام، رها کنم.» او به این باور است که طالبان شرکت اش را مسدود نخواهند کرد.
se/af (AFP)