1. Przejdź do treści
  2. Przejdź do głównego menu
  3. Przejdź do dalszych stron DW

Styczniowy Kalendarz Kulturalny

Elżbieta Stasik5 stycznia 2013

Nieco światła w te pochmurne, zimowe dni może wnieść kultowa „Ulica Sezamkowa”. Miłośnicy muzyki Wagnera już mogą nastawić się na poświęcony mu jubileuszowy rok. Uczty czekają też na teatromanów i kinomanów.

https://p.dw.com/p/17EGC
ARCHIV - Ernie (l) und Bert besuchen die Landungsbrücken in Hamburg (Archivfoto vom 09.05.2006). Die US-Fernsehserie ist das erfolgreichste Kinderprogramm aller Zeiten. Am 10. November 1969 tanzten die Puppen aus der "Sesame Street", so der Originaltitel, in Amerika erstmals über die Bildschirme. Am Dienstag 10.11.2009 feiert die US-Sendung ihren 40. Geburtstag. Foto: Sebastian Widmann dpa (zu dpa-Korr: "?Wer, wie, was?? - Die ?Sesamstraße? wird 40") +++(c) dpa - Bildfunk+++
Emil i Hubert z "Ulicy Sezamkowej"Zdjęcie: picture-alliance/dpa

40 lat temu Kermit, Emil (Ernie) i Hubert (Bert) zrewolucjonizowali niemiecki program telewizyjny dla dzieci. 8 stycznia 1973 r. wyemitowany został w Niemczech pierwszy odcinek amerykańskiego serialu „Ulica Sezamkowa”. W oczach zamożnej, zachodnioniemieckiej publiczności koncepcja programu była rewolucyjna – mapety i ludzie wszelkiego koloru skóry, żyjący razem na nieco zabałaganionej, niechlujnej ulicy Sezamkowej. Rewolucyjna była też zabawowo-edukacyjna koncepcja serialu, kombinacji scen filmowych i np. sekwencji filmów rysunkowych wprowadzających dzieci w tajniki rachunków i abecadła.

Eine Szene aus der US-amerikanischen Kindersendung "Sesamstraße" mit "Kermit", dem Frosch (l) und dem "Krümelmonster" (r), zwei der beliebten Puppenfiguren. Die Serie, speziell für Vorschulkinder konzipiert, läuft auch erfolgreich im Deutschen Fernsehen (ARD).
Mieszkańcy ulicy Sezamkowej: Żaba Kermit i Ciasteczkowy PotwórZdjęcie: picture-alliance/dpa

40 lat po emisji pierwszego odcinka, mieszkańcy ulicy Sezamkowej spotykają się w Berlinie, w Muzeum Filmu i Telewizji na Placu Poczdamskim. Wystawa prezentuje bohaterów serialu i wywiady z jego twórcami i aktorami, kórzy przez ponad cztery dziecięciolecia pracowali nad nim w słynnych studiach Jima Hensona, wynalazcy serialu. Z czasem amerykańską „Ulicę Sezamkową” zastąpiła, podobnie jak w Polsce własna, niemiecka wersja ze ślimakiem „Finchen” czy owieczką „Wełna”. „Ulica Sezamkowa” emitowana jest w ponad 140 krajach, m. in. w Indiach, Chinach, Izraelu i Afganistanie. Wystawa w Berlinie czynna jest do 7 kwietnia.

200. urodziny Ryszarda Wagnera

Datei:Wagner Luzern 1868.jpg Quelle:http://de.wikipedia.org/w/index.php?title=Datei:Wagner_Luzern_1868.jpg&filetimestamp=20060501160524
Rychard Wagner w roku 1868

W tym roku obchodzona jest dwusetna rocznica urodzin niemieckiego kompozytora, dramaturga i dyrygenta Ryszarda Wagnera (1813-1883). Dzień jego urodzin, 22 maja, uświęci koncert w Teatrze Operowym - Bayreuther Festspielhaus, zbudowanym według projektu Wagnera. Jest to jednak tylko jeden z wielu koncertów, jakie przez ten rok będą się odbywały w całych Niemczech. Program jubileuszowy rozpoczyna 6 stycznia miasto Bayreuth koncertem austriackiej orkiestry dętej „Mnozil Brass”. 19 stycznia w Lipsku premierę będzie święcił „Pierścień dla dzieci”, czyli dziecięce wydanie najsłynniejszego dzieła Wagnera „Pierścień Nibelunga”.

Odyseusz i Telemach w Europie 2013

„Zostać czy odejść“, pytanie to zadaje sobie dzisiaj wielu młodych Greków. W ich nękanej kryzysem ojczyźnie trudno o pracę, wielu decyduje się na wyjazd do pracy w Niemczech. Dylemat młodych Greków zainspirował twórców sztuki „Telemachos - should I stay or should I go?", osadzonej we współczesności, ale opartej na motywach mitologii greckiej.

***Das Pressebild darf nur in Zusammenhang mit einer Berichterstattung über das Theaterstück verwendet werden*** TELEMACHOS – SHOULD I STAY OR SHOULD I GO? Regie: Anestis Azas, Prodromos Tsinikoris Uraufführung 11. Januar 2013 Ballhaus Naunynstraße Berlin Foto: © Esra Rotthoff Pressebild Quelle: http://www.flickr.com/photos/ballhausnaunynstrasse-presse/8268624179/in/photostream
Młody Telemach, syn Odyseusza: motyw plakatu teatralnego sztuki "Telemachos - should I stay or should I go”Zdjęcie: Esra Rotthoff

Prapremiera „Telemacha“ będzie miała miejsce 11 stycznia w teatrze „Ballhaus” przy Naunynstraße na berlińskim Kreuzbergu. Duet młodych greckich reżyserów, Anestis Azas i Prodromos Tsinikoris zaprosił szereg protagonistów różnych pokoleń, których życie mija na wędrówkach między Niemcami a ojczyzną. Tysiące greckich gastarbeiterów przyjechało do zachodnich Niemiec już w latach 60' i 70'. Jak zapowiada „Ballhaus”, ich życiorysy i relacje przeplatane są pieśniami opowiadającymi o przygodach Odyseusza i jego syna Telemacha.

W poszukiwaniu młodych talentów

Sympatycy młodego kina spotkają się przypuszczalnie także w tym roku na festiwalu „Max Ophüls Preis" w Saarbrücken (21 do 27 stycznia). Jest to najważniejszy festiwal młodego filmu w Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Gościem honorowym tegorocznej edycji jest reżyser Oskar Roehler. Popularność zdobył w 2000 r. filmem „Nie ma dokąd iść” (Die Unberührbare), bardzo osobistym portretem matki. Wyreżyserował też film „Cząstki elementarne”, oparty na motywach powieści Michela Houllebecqa.

Hanna Flanders (Hannelore Elsner) betrachtet sich im neuen Kinofilm "Die Unberührbare" (Szenenfoto) in einem Spiegel. Der Streifen des deutschen Regisseurs Oskar Roehler zeichnet ein ergreifendes Psychogramm einer Autorin, die als orthodoxe Sozialistin in den Tagen der Studentenbewegung Ruhm und hohe Auflagen verbuchen konnte. Später wurde sie gänzlich ignoriert und verfiel der Tablettensucht. Nach dem Fall der Mauer, der ihre Illusionen zerstörte, beging sie Selbstmord. In schwarz-weißen Bildern zeigt Roehler in Wahrheit das Alter Ego seiner Mutter Gisela Elsner (nicht verwandt mit der Hauptdarstellerin) - gehetzt von der eigenen Vergangenheit als Kultfigur der APO, geht sie nach dem Fall der Mauer nach Berlin, trifft den Liebhaber von einst und sieht die Eltern wieder - aber auch das wird ein Fiasko. Starttermin des Films ist der 20.4.2000.
Hannelore Elsner jako Hanna Flanders w filmie „Nie ma dokąd iść”Zdjęcie: picture alliance/dpa

Klaudia Prevezanos / Elżbieta Stasik