Polska w niemieckiej prasie: premier Tusk o szczycie i festiwal „Dialog” we Wrocławiu

Artykuł, który ukazał się na łamach dziennika Die Welt, podsumowuje przebieg i atmosferę szczytu w Brukseli, a także zauważa różne opinie na temat kryzysu wśród głów państw członkowskich uczestniczących w spotkaniu. Jak pisze gazeta, polski premier Donald Tusk należy raczej do kategorii osób powściągliwych. Jednak również on ostrzegał kilka miesięcy temu w rozmowie z Die Welt: „Obserwujemy ostatnio w UE, że myślenie zbiorowe staje się coraz słabsze. To znajduje swój wyraz np. w tym, że podział UE na kraje strefy euro i znajdujące się poza nią jest wyraźniejszy. To przypomina o fatalnym projekcie Europy dwóch prędkości”. Przed podziałem Europy ostrzegał on już w liście wystosowanym – wraz z przywódcami sześciu innych krajów spoza strefy euro – do przewodniczącego Rady Europejskiej Hermana Van Rompuya we wrześniu br.

Frankfurter Allgemeine Zeitung przypomina o raporcie pt. „Zamiast procesu”na temat ksenofobicznych i antysemickich publikacji w Polsce, który przed ośmioma laty wywołał sensację w Polsce. Publikacja autorstwa Magdaleny Tulli i Sergiusza Kowalskiego, której materiał badawczy stanowi 5 gazet, jest swoistą rozprawą z językiem polskiej nienawiści. „Słowa, drukowane czy wypowiedziane, są już – czego można się było dowiedzieć z książki – czynami. Mogą zagrozić społeczeństwu” – pisze F.A.Z.

Krótko po tej dokumentacji ukazała się powieść Magdaleny Tulli pt. „Skaza” (tłum. niem. „Dieses Mal”, Frankfurt nad Menem 2010), która „traktuje o nienawiści względem obcego” – podkreśla dziennik. Bohaterowie – krawiec, piekarz, generał, notariusz, aptekarz, a także „prześladowani” („uchodźcy”) pozbawieni zostali imion. A ci ostatni „nie należą do historii miejsca”. W rozwoju akcji obcy zostają osaczeni przez miejscowych i osadzeni w piwnicy starego kina. F.A.Z. podkreśla, że lektura książka – podobnie jak wcześniejsze dzieła urodzonej w 1955 roku autorki – wymaga koncentracji. „Choć Tulli zapewne chciałaby, by tekst odczytywać jako uniwersalną parabolę, nie trudno doszukać się w nim traumy holocaustu” – pisze gazeta.

W dziale kulturalnym F.A.Z. można zapoznać się z artykułem, który prezentuje zalety Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Dialog”, „jednego z najlepszych w Europie”, odbywającego się co dwa lata we Wrocławiu. Jego dyrektor Krystyna Meissner w tegorocznym programie imprezy, odbywającej się pod hasłem „The Uncommon”, uwzględniła „całkiem niezły repertuar przedstawień pochodzących z Europy Zachodniej i Wschodniej oraz z Chile: od Romea Castellucciego, Ivona van Hove, Alaina Platera, do Wojtka Klemma, Guaniny Carbunariu i Olivera Frljica”.

Z niecierpliwością oczekiwano spektaklu gościnnego mistrza Krystiana Lupy. Na zakończenie festiwalu reżyser wystawił na scenie swoją inscenizację „Salle d'attente” opracowaną we współpracy z młodymi francuskimi i szwajcarskimi aktorami w Théâtre Vidy w Lozannie. Jak pisze gazeta, „autorowi udaje się zazwyczaj ekscytujące balansowanie na krawędzi tylko z polskimi aktorami. Tym razem także wraz z zaangażowaniem międzynarodowego zespołu, którego członkowie są świeżo po szkole aktorskiej i nie są jeszcze skrzywieni (zawodowo – dop. red.)”. Lupa nie wymaga od swoich aktorów wirtuozerii, lecz autentyzmu, „próbuje znaleźć klucz do ich podświadomości”. F.A.Z. pisze, że niezależnie od festiwalu na deskach Teatru Polskiego we Wrocławiu wystawiono najnowszą sztukę pt. „Poczekalnia.0”, która stanowi swoistą improwizację na temat końca Europy: jej apatii, nieczułości i zaślepienia. „Na końcu (przedstawienia, dop. red.) gwiżdże pociąg. Niektórzy opuszczają poczekalnię, inni pozostają – nic się nie zmienia” – konkluduje dziennik.

Monika Skarżyńska

Red.odp.: Bartosz Dudek