Królowa Polski z Nadrenii

Mała miejscowość Brauweiler położona na zachód od Kolonii. Opactwo benedyktyńskie założyli rodzice Rychezy., która później była fundatorką kościoła. Pod koniec życia podarowała opactwu swoje winnice w Klotten i Mesenich nad Mozelą. W Brauweiler Rycheza jest do dzisiaj symbolem dobroczynności oraz jedności Europy i pokojowego współżycia narodów.

Malowidło z 1657 roku przedstawia palatyna Ezzona z małżonką Matyldą i dziećmi - po prawej stronie na dole widzimy Rychezę. Urodziła się w zamku Tomburg koło Bonn. Ruiny tej wspaniałej ongiś twierdzy można zobaczyć jeszcze dziś jadąc w kierunku Rheinbach. Na zdjęciu: Peter Schneider, autor książek i wystaw o Rychezie, założyciel i wieloletni prezes Towarzystwa Historycznego w Brauweiler.

Polaków i Niemców połączyła walka przeciwko ludom pogańskim. Przy grobie św. Wojciecha w Gnieźnie, zamordowanego przez pogańskich Prusów za krzewienie nauki Chrystusa, ojciec Mieszka II, książe Bolesław Chrobry i niemiecki cesarz Otto III, wuj Rychezy, złożyli przyrzeczenie zaślubin Mieszka i Rychezy. Poprzez akt zaślubin miały się wzmocnić więzy polityczne między Polską a Niemcami

Po śmierci cesarza Ottona III doszło do walk między jego następcą Henrykiem II a Bolesławem Chrobrym. Ezzo, ojciec Rychezy, sprzeciwiał się tej wojnie. Ezzo i Chrobry pamiętali o złożonej przysiędze nad grobem św. Wojciecha, dlatego dość szybko doszło do rozmów pokojowych. Bolesław Chrobry i Henryk II zawarli pokój w Merseburgu. Mieszko i Rycheza mogli zaczać przygotowywać się do ślubu.

W 1013 roku odbył się ślub Rychezy i Mieszka. W 1025 roku Mieszko II został ukoronowany na króla Polski, a Rycheza na królową. Okres ich panowania Polsce to okres rozkwitu. Budowali twierdze i pałace, sprowadzali z Niemiec architektów i budowniczych. Znaczek Poczty Polskiej z 1986 roku według obrazu Jana Matejki. Mieszko i Rycheza mieli trójkę dzieci: syna Kazimierza i dwie córki.

Mieszko II zmarł w 1034 roku. Rycheza przejęła z synem rządy krajem. Wkrótce potem doszło do sporów chrześcijan z poganami. Rycheza opuściła Polskę i udała się na zawsze do swej nadreńskiej ojczyzny. Podążył za nią syn. Polska pozostała bez władcy. Napadali na nią sąsiedzi. Po dwóch latach Kazimierz wrócił do Polski i odbudował pogrążony w chaosie kraj

Kazimierz Odnowiciel budował w Polsce klasztory. Najbardziej znany z nich to opactwo benedyktyńskie w Tyńcu. Rycheza wysłała do nowych klasztorów w Polsce niemieckich benedyktynów, którzy mieli przyjmować młodych mnichów i przekazywać im swoją wiedzę. Tymczasem sama zajęła się klasztorem w Brauweiler. W krypcie, w której złożono szczątki jej brata, miała spocząć i ona.

Relikwiarz dla opactwa w Tyńcu wykonał koloński złotnik Fritz Zehgruber. Żyjący w klasztorze Maria-Lach ojciec benedykt dr Cyrill von Korvin-Krasiński (1905 -1992), zaproponował przeniesienie relikwii królowej Rychezy do założonego przez jej syna Kazimierza opactwa w Tyńcu, jako oznakę postępującego pojednania między Polakami i Niemcami.

Litografia została sporządzona na polecenie polskiego arystokraty, hrabiego Aleksandra Przeździeckiego w 1945 roku po otwarciu grobu Rychezy. Przeździecki znalazł w prezbiterium kolońskiej katedry grób Rychezy, o którego istnieniu zapomniano. Tacy ludzie jak on starali się w czasie rozbiorów Polski przybliżyć Polakom historię ich kraju, aby pobudzić w nich chęć ponownego zaistnienia jako narodu.

Pielęgnowanie pamięci o Rychezie oznacza dzisiaj nadzieję na przyszłość oraz nieskrępowane podejście do dialogu o pozytywnych i negatywnych aspektach niemiecko-polskiej historii- zaznacza Peter Schneider. Relikwie Rychezy znajdują się w trzech miejscach pozostających w szczególnych historycznych relacjach z polską królową: w Brauweiler, Tyńcu i Klotten nad Mozelą.