Jerzy Fryderyk Händel

Fajerwerki były kulminacją barokowych uroczystości. Na zlecenie króla Jerzego II Händel napisał w 1748 roku "Muzykę królewskich sztucznych ogni". Choć same fajerwerki w czasie prawykonania w kwietniu 1749 roku niemal nie zakończyły się katastrofą, muzyka Händla uratowała widowisko. Do dziś należy do najbardziej znanych utworów mistrza. Miedzioryt z 1749 roku ilustruje typowe dla epoki fajerwerki - zorganizowane przez księcia Richmondu w Whitehall.

Tablica ku czci "słynnego artysty i kompozytora" na jego domu rodzinnym nie zawiera informacji, że przeżył tu pierwsze 18 lat życia i to w zamożnej rodzinie mieszczańskiej. Był pierwszym dzieckiem Georga Händla i jego niemal trzydzieści lat młodszej małżonki Dorothei Taust. Ojciec kompozytora był lekarzem miejscowego księcia. Na jego dworze młody Händel mógł ćwiczyć na organach. Książę Johann Adolph I chętnie słuchał jego gry i odkrył w nim wielki muzyczny talent.

Dom, w którym 23 lutego 1685 roku urodził się kompozytor, został zamieniony na muzeum. Przetrwał w niemal niezmienionym stanie od czasów baroku.

Od około 1740 roku Händel poświęca się komponowaniu oratoriów. Najbardziej znane z nich - "Mesjasz" - wykonane zostało po raz pierwszy w 1742 roku w Dublinie. Słynne "Alleluja" z "Mesjasza" jest jednym z najczęściej wykonywanych utworów muzyki poważnej.

W odróżnieniu od swojego rówieśnika Jana Sebastiana Bacha (który po śmierci popadł na długo w zapomnienie), już za życia Händel cieszył się sławą jednego z największych kompozytorów swoich czasów. Dowodzi tego sztych z 1750 roku przedstawiający słynny londyński park "Vauxhall Gardens". Po prawej widoczny jest pomnik Händla. Kompozytor zmarł dopiero dziewięć lat po powstaniu tego obrazu - 14 kwietnia 1759 roku w Londynie.

Ten wykonany specjalnie dla Händla klawesyn z warsztatu Michaela Cole'a jest jedną z atrakcji muzeum Händla w Londynie.

Ten portret olejny przedstawiający kompozytora pochodzi z ok. 1720 roku. Namalował go Anglik Thomas Hudson. Obraz ofiarowany został niedawno muzeum w Halle przez szwedzkiego kolekcjonera.

Już za życia Georg Friedrich Händel uważany był za wybitnego kompozytora. Jego pomnik na rynku w Halle jest wizytówką miasta, podobnie jak katedra z podwójną wieżą. Z okazji roku haendlowskiego w Halle odbywa się festiwal jego muzyki. Do 22 października przewidziano ponad 100 koncertów i innych imprez.

Händel był rówieśnikiem Jana Sebastiana Bacha. Obaj urodzili się w 1685 roku. W porównaniu z lipskim kantorem Händel był jednak kosmopolitą. Większość życia spędził za granicą, głównie we Włoszech i w Anglii. W 1727 roku przyjął brytyjskie obywatelstwo. Jego muzyka była wówczas nowoczesna. W swoich utworach łączył wpływy niemieckiej tradycji organowej z elementami muzyki włoskiej, francuskiej i angielskiej. Na zdj. obraz nieznanego malarza wiszący w domu Händla w Halle.

W Halle - rodzinnym mieście kompozytora - Händel jest w tym roku wszechobecny. Jego podobizna zdobi nawet tramwaje. Na oknach widoczne są też nuty ze słynnego chóru "Alleluja" z oratorium "Mesjasz".

Kompozytor, organista, kapelmistrz - Händel był muzycznym multitalentem. Wiele podróżował - w latach 1707-1709 gościł we Włoszech, potem był krótko kapelmistrzem na dworze książęcym w Hanowerze. Prawykonanie opery "Rinaldo" w londyńskiej Queen's Opera w 1711 odnosi wielki sukces. W 1712 roku osiedla się na stałe w stolicy Anglii. W 1713 roku królowa przyznaje mu dożywotnią pensję. W 1727 roku Händel przyjmuje angielskie obywatelstwo. Wtedy mieszkał już na Brook Street - do śmierci w 1759 roku. Dziś w jego ostatnim londyńskim mieszkaniu mieści się muzeum.