Inspirujące krajobrazy
Niemieckie krajobrazy od stuleci inspirują artystów: od dolnosaksońskiego torfowiska, przez klify kredowe na Rugii, po ozłocone słońcem Alpy.
"Skały kredowe na Rugii"
Do namalowania tego obrazu zainspirowały Caspara Davida Friedricha w 1818 r. klify kredowe na wyspie Rugia. Dziś efekt jego pracy zaliczany jest do najważniejszych dzieł epoki niemieckiego romantyzmu. Tak jak wielu jemu współczesnych, Friedrich odnajdywał ukojenie na łonie natury. Często idealizował ją na swoich obrazach.
Rugia
Znakiem rozpoznawczym Rugii są klify kredowe, które zdobią jej północno-wschodni brzeg. To część Jasmundzkiego Parku Narodowego, który ze swymi lasami bukowymi, od 2011 widnieje na światowej liście dziedzictwa kulturowego UNESCO.
Kolonia artystyczna Worpswede
Przestrzeń i spokój – Fritz Mackensen zakochał się w Worpswede podczas plenerów malarskich, na które przyjeżdżał z Duesseldorfu. Jego fascynację tym malowniczym miejscem podzielili szybko inni i tak w 1889 r. wioska ze swoim torfowiskiem Teufelsmoor stała się słynną kolonią artystyczną. Tworzyli w niej Paula Modersohn-Becker, Fritz Overbeck, Carl Vinnen, Heinrich Vogeler, Hans am Ende.
Góry Połabskie
Tak jak wiele innych niemieckich krajobrazów one również były inspiracją dla malarzy. Góry leżące na południowy-wschód od Drezna to ikona romantyzmu. Pasmo leżące po niemieckiej stronie nazywane jest Saską Szwajcarią. Niepowtarzalna jest tu mnogość naturalnie wyrzeźbionych form: nieustannie zmieniających się równin, kanionów, płaskowzgórzy czy klifów.
"Stodoła w Saskiej Saksonii"
W 1786 Szwajcar Adrian Zingg utrwalił na tym obrazie łuk skalny w Górach Połabskich. W tak zwanej stodole społeczność z okolicznych wiosek schroniła bydło przed nieprzyjacielem w czasie wojny trzydziestoletniej.
Krajobraz przemysłowy
Na początku XIX w. rozpoczęła się w Niemczech rewolucja przemysłowa. Budowano nowe linie kolejowe, krajobraz szpecą wielkie, dymiące kominy. Gwałtownie zmieniający się krajobraz inspiruje kolejnych artystów.
Murnau w Bawarii
Góry, wrzosowiska i jeziora, które zmieniają się wraz z nadejściem kolejnych pór roku: To region w koło Murnau, nazywany również Niebieskią Ziemią. W 1908 r. Wassily Kandinsky i jego towarzyszka życia Gabriele Münter odkrywają ten bawarski klejnot.
Raj u alpejskiego podnóża
Do wybuchu I wojny światowej w 1914 roku, to tutaj para spędza swoje wspólne, letnie miesiące. We współpracy z innymi artystami tworzą grupę "Der Blaue Reiter" („Błękitny jeździec”). W domu, w którym po wojnie mieszkała Gabriele Münter w 1999 roku otwarto muzeum.
Berlińskie Wannsee
Do dziś, park i samo jezioro należą do najpopularniejszych miejsc wypoczynku. Zestresowani mieszkańcy cieszą się tu chwilą spokoju i odprężenia. W 1909 malarz Max Liebermann buduje tu willę z widokiem na jezioro.