Temat tabu?
20 września 2011
„Dobrze zbudowany, z długimi włosami i tatuażem” – tak dla 29-letniej Rieke z St. Augustin wyglądać musi wymarzony mężczyzna. Przy tym powinien jeszcze lubić muzykę rockową. Ponieważ warunków tych nie spełnił poprzedni partner, dlatego doszło do bolesnego rozstania.
Rieke, która przepada za zespołem „Die toten Hose” i sama gra na perkusji, jest puszystą szatynką przykutą od lat do wózka inwalidzkiego. Jej przyszły partner może więc być tak jak ona osobą niepełnosprawną. Rieke chętnie zatroszczy się o niego oraz chętnie mu ugotuje. Kulinaria są nie tylko jej wielką pasją, ale zajmuje się nimi także zawodowo, gotując w warsztatach dla niepełnosprawnych.
Spragnieni miłości
Podobnie jak Rieke, również 33-letni Martin z Troisdorfu szuka partnerki i dlatego zgodził się na zamieszczenie informacji o sobie w banku danych „Schatzkiste” w Bonn. Wiek, rodzaj upośledzenia, upodobania, specjalne życzenia, pytania dotyczące pożycia seksualnego, wszystko to oraz zdjęcie składa się na profil każdego klienta w tym nietypowym biurze matrymonialnym. 130 kobiet i mężczyzn między 18 i 68 rokiem życia szuka z pomocą „Schatzkiste” partnera na stałe. Pierwsze spotkania odbywają się zawsze w siedzibie biura, zapewnia Gabriele Siebert prowadząca je od 2 lat. W tym czasie udało się jej pokojarzyć w pary wielu klientów. Narodziło się też sporo przyjaźni.
Pocałować żaby
Oczekiwania poszukujących partnera na życie są różnorodne. W pierwszym rzędzie liczy się możliwość spędzenia razem czasu, wspólnego wyjścia na spacer, do kina. O wiele mniej ważne są życzenia zamieszkania razem, pobrania się czy posiadania dzieci. Bycie w parze jest ważne ze względu na status społeczny.
Jednak znaleźć właściwą osobę wcale nie jest łatwo. W banku danych bońskiego biura matrymonialnego dla niepełnosprawnych jest wyraźna przewaga profilów męskich. „Kobiety są z natury bardziej bojaźliwe i ostrożne, ponieważ często obawiają się niechcianej ciąży” – ta Gabriele Siebers tłumaczy chroniczny niedostatek kobiet. Tymczasem kilka razy dziennie dzwoni w biurze „Schatzkiste” telefon i klienci uskarżają się na długie czekanie. „Żeby trafić na właściwą księżniczkę, trzeba pocałować wiele żab”- powtarza Ggabriele Siebert tym najbardziej niecierpliwym.
Pierwsze biuro matrymonialne dla umysłowo niepełnosprawnych „Schatzkiste” w Niemczech powstało w 1993 r. w Hamburgu. Obecnie działają one w wszystkich większych miastach. Rosnące zainteresowanie takimi usługami wśród osób niepełnosprawnych dowodzi, że już dawna przestał to być temat tabu.
Petra Nicklis/ Alexandra Jarecka
Red.odp.: Iwona Metzner