Życie i tradycje Jazydów

Jazydyzm jest starszy od chrześcijaństwa i islamu. Według Jazydów Bóg stworzył świat. Naczelną postacią tej religii jest Malak Taus; Anioł - Paw. Malak Taus żałował za grzechy, jego łzy ugasiły ogień piekielny, w wyniku czego piekło przestało istnieć. Przekonanie, że Jazydzi są "czcicielami Diabła, wynikało z błędnej interpretacji roli i charakteru Malak Tausa.

Lalisz jest świętym miejscem Jazydów; sanktuarium i miejscem pielgrzymek w północnym Iraku. Tam znajdują się dwa święte źródła jak również grób Adiego Ibu Mustafira, najważniejszego świętego Jazydów. Początki Lalisz są słabo zbadane. Dziś to odległe miejsce znajduje się pod ścisłym nadzorem kurdyjskich Peszmergów (kurd. wojowników śmierci).

Tysiące Jazydów rokrocznie udaje się z pielgrzymką do Lalisz, gdzie czczą swoich świętych i wykonują tradycyjną muzykę sakralną. Dla wielu z nich festyn pielgrzymkowy jest okazją do spotkań z wielką wspólnotą jazydzką. Tradycyjny festyn odbywa się w październiku.

Większość spośród blisko 800 tys. Jazydów żyje w północnym Iraku, mniejsze grupy w Syrii, Turcji, Armenii i Gruzji. Największa gmina jazydzka w Europie, licząca ok. 60 tys. osób znajduje się w Niemczech. Dokładniejszych danych o niej właściwie brak.

Zagrożoną wspólnotą religijną Jazydzi w północnym Iraku są od dawna, ale świat usłyszał o nich dopiero po ofensywie dżihadystów. Również za czasów Saddama Husajna (1979-2003) i wcześniej padali ofiarą prześladowań przez inne wspólnoty religijne. Niektórzy muzułmanie uważają Jazydów za odszczepieńczą sektę.

W ostatnich tygodniach w wielu miastach Niemiec Jazydzi demonstrowali na rzecz ochrony ich przyjaciół i krewnych w Iraku. Apelowali do Unii Europejskiej o podjęcie bardziej zdecydowanych działań. Większość Jazydów mieszka w Nadrenii Północnej-Westfalii i Dolnej Saksonii. Wielu Jazydów-uchodźców przybyło do Niemiec już w latach 80. XX wieku.

Jazydzi pielęgnują swoje tradycje i obrzędy również w Niemczech. W dni świąteczne zakładają tradycyjne szaty. Jazydem trzeba się urodzić. Nawracanie innych ludzi na tę wiarę jest Jazydom obce. Dla nich samych opuszczenie własnej wspólnoty religijnej też nie jest łatwe. Rodzinne klany starają się często udaremnić mieszane małżeństwa.

W Hanowerze i kilku innych miastach Niemiec, gdzie znajdują się większe skupiska jazydzkie, istnieje możliwość chowania zmarłych zgodnie z tradycjami tej wspólnoty wyznaniowej. Na cmentarzach przygotowano specjalne miejsca, gdzie Jazydzi mogą obmywać i opłakiwać zmarłych. Kiedyś przewozili zmarłych do krajów ojczystych.