1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

دومین سالگشت جنگ ۳۳ روزه‌ در لبنان

۱۳۸۷ تیر ۲۲, شنبه

دو سال پیش، در تاریخ ۱۲ ژوییه، نخست‌وزیر اسراییل، برای آزادسازی دو سربازی که توسط حزب‌الله لبنان ربوده شده بودند، به ارتش اجازه داد که به مواضع حزب‌الله حمله کند. این حمله برای لبنان و اولمرت پیامد‌های دامنه‌داری داشت.

https://p.dw.com/p/Eb8e

الداد رگف و اهود گولدواسر دو سرباز ذخیره‌ی اسراییلی، بامداد ۱۲ ژوییه‌ی سال ۲۰۰۶ در امتداد مرز لبنان در حال یک گشت روزمره بودند که ناگهان به خودروی آنان شلیک شد. در جریان این حمله که توسط وابستگان حزب‌الله شیعه‌ی لبنان انجام گرفت، پنج سرباز کشته و دو سرباز ذخیره‌ی اسراییلی ربوده شدند. در دولت اسراییل فورا هشدارباشی بزرگ داده شد، زیرا سه هفته پیش از آن یک سرباز دیگر اسراییل توسط هواداران حماس در نوار غزه ربوده شده بود.

اهود اولمرت، نخست‌‌وزیر اسراییل تصمیمی با پیامدهای سنگین گرفت. وی برای آزادسازی دو سرباز ذخیره‌ی اسراییلی، هجومی گسترده به مواضع حزب‌الله لبنان را فرمان داد. در این حمله‌ی نظامی، بخش‌های گسترده‌ای از زیرساخت‌های غیرنظامی لبنان نیز نابود شد. یک عملیات نظامی کوتاه مدت، به جنگی ۳۳ روزه انجامید که هنوز نه لبنان و نه اولمرت از پیامدهای آن رهایی نیافته‌اند.

دو سرباز ربوده شده‌ی اسراییلی قرار است اکنون در چارچوب تبادل اسرا، به اسراییل بازگردند. ولی در واقع بقایای مرده‌ی آنان به اسراییل بازخواهد گشت، زیرا هر دو ظاهرا مدت کوتاهی پس از ربوده شدن کشته شده‌اند.

آنان دو تن از بیش از هزار قربانی این جنگ هستند. در این جنگ دست‌کم ۱۲۰۰ لبنانی و حدود ۱۵۰ اسراییلی جان باختند. شمار مجروحان چهار برابر این رقم است و خسارت‌های مادی بویژه در لبنان به میلیارد‌ها می‌رسد. این خسارت آنچنان گسترده است که پیش‌بینی یک نظامی بلندپایه‌ی اسراییلی درست از آب درآمد که تهدید کرده بود: «لبنان را با بمب سال‌ها عقب خواهیم انداخت».

از نظر سیاسی هم پیامدهای این جنگ برای لبنان مصیبت‌بار بود و به نبرد قدرت دراز مدت ـ که هنوز نیز به پایان نرسیده ـ میان دولت لبنان و حزب‌الله انجامید. در اسراییل نیز بسیاری از رهبران ارتش ناچار به استعفا شدند، همچنین وزیر دفاع پیشین که تجربه‌ی چندانی نداشت. اهود اولمرت نیز آخرین تتمه‌ی محبوبیت خود را در میان مردم از دست داد. کمیسیون تحقیقات «وینوگراد» در گزارش مرگبار خود درباره‌ی جنگ نوشت که اولمرت «در ارزیابی از اوضاع، پذیرش مسئولیت و کاربرد اقدامات احتیاطی، دچار ناکامی جدی شده است».

ارتش اسراییل که تا آن‌‌زمان بهترین ارتش منطقه بشمار می‌رفت، در این جنگ از نظر اخلاقی تضعیف شد، زیرا همه حتا در خود اسراییل این احساس را داشتند که از حزب‌الله شکست خورده است. دست‌کم میلیشیای شیعه که مورد پشتیبانی ایران و سوریه است، موفق شد در جنوب لبنان موقعیت خود را تحکیم کند.

این وضعیت پس از آتش‌بس در لبنان و بازگشت ارتش این کشور به جنوب لبنان نیز تغییر نکرد. حزب‌الله در فکر آن نیست که جنگ‌افزار خود را پس دهد و به اقتدار دولت مرکزی گردن نهد. این جریان در این میان زرادخانه‌ی خود را حتا با موشک‌های بهتر انباشته است. کارشناسان اسراییلی هشدار می‌دهند که یک جنگ جدید علیه حزب‌الله می‌تواند از جنگ دو سال پیش دشوارتر شود.

Peter Philipp / رادیو دویچه وله