خرس سرخ، قدیمی‌ترین هتل آلمان
۱۳۸۶ بهمن ۲, سه‌شنبه
هم‌اکنون پنجاه نسل است که زمین چوبی این هتل قدیمی، زیر گام‌های خدمتکارانی به صدا در می‌آید که به‌سوی مهمانان گرسنه و تشنه‌ی خود می‌شتابند. شاخ گوزن‌ها و در لابه‌لای آن‌ها تصاویر، نقشه‌های قدیمی شهر، عکس‌ها و اسناد، زینت‌بخش دیوارهای مهمانخانه اند؛ مدارکی که مهر تأییدی بر مضمون تابلوی ورودی هتل است: «خرس سرخ، قدیمی‌ترین هتل آلمان» . ادعایی که به‌طور حتم اگر مدارک کافی برای اثبات درستی آن وجود نداشت، اعتراض رقبای بسیاری را در سرسر آلمان برمی‌انگیخت.
البته در سال ۱۳۱۱ میلادی اختلافی بر سر این موضوع درگرفت که با شهادت شخصی با نام هانمان بینگر (Hanmann Binger) فیصله یافت و نام ”خرس سرخ“ ، به‌عنوان قدیمی‌ترین هتل آلمان به‌طور رسمی در مدارک اداری نیز به ثبت رسید.
بازسازی از محل پرداخت غرامت
در شهر بادنز آن زمان (Badens) که امروزه قسمتی از ایالت بادن-وورتمبرگ (Baden-Württemberg) در جنوب آلمان به‌شمار می‌آید، اربابان و ثروتمندان همگی اهل کشورهای سوئیس یا فرانسه بودند.
فرانسویان در قرن هجدهم پیش از ترک شهر، تمامی استحکامات شهر را منفجر کردند که در جریان آن، این خانه‌ی اربابی، با معماری رومانتیک-گوتیک نیز آسیب دید که البته کمک مالی قابل توجهی که فرانسویان برای این آسیب پرداختند، امکان بازسازی اساسی این بنای قدیمی را فراهم ساخت. بدین ترتیب ساختمان امروزی هتل، به سبک معماری باروک بر روی هسته‌ی تاریخی آن بنا شد.
به سبک قرون وسطا
زیرزمین بنا به یک ماشین زمان می‌ماند. اگر امروز سه طبقه پا‌ئین‌تر از سطح خیابان بایستیم، تازه هم‌سطح خیابان‌های آن‌زمان خواهیم بود. در همسایگی هتل نعلبندان و آهنگران بسیاری، در محلی به ظرفیت ۲۰۰ اسب مشغول به کار بودند.
هتل در محله‌ی ”اوبرلیندن“ (Oberlinden) در قسمت روستایی‌نشین شهر فرایبورگ (Freiburg) قرار دارد. کوچه‌های بن‌بست شهر قدیمی که به هتل ختم می‌شوند، هم‌چنان به‌سبک قرون وسطا، با نام‌هایی هم‌چون ”بن‌بست نمک“ و ”خیابان اربابان“ نامیده می‌شوند. در آن زمان کسب‌وکار اربابان ثروتمندی که عموماً هم در سفر بودند، نمک‌فروشی بوده است.
سرخ هم‌چون خون گاو
گاوداران در آن زمان معمولاً از افراد بلندمرتبه‌ی اجتماعی و اصناف یا اعضای شورای شهر و قضات بودند. در مهمانسرای آله‌مانی‌ها (آله‌مان‌ها مردمانی هستند که در منطقه‌ای در جنوبی‌ترین نقطه‌‌ی آلمان زندگی می‌کرده‌اند) کفاشان شهر گرد هم می‌آمدند چراکه خرس سرخ تا مدتها محل کار پینه‌دوزان بود.
در نام این هتل، واژه‌ی ”سرخ“ احتمالاً به‌دلیل سرخی دیوارهایش بدان نسبت داده شده است؛ سرخی خون گاو. در آن زمان ثروتمندانی که امکان قربانی کردن داشتند، دیوار خانه‌های خود را با خون سرخ گاو رنگ‌آمیزی می‌کردند.
اصطلاح آلمانی ”شهر متعفن“ (Stankreich) نیز به احتمال زیاد از آنجا نشأت می‌گیرد که این دیوارها تا چند روز به‌دلیل خون تازه‌ی گاو متعفن بوده‌‌اند. واژه‌ی ”خرس“ نیز به‌عنوان پلاک ساختمان بوده است چراکه تعداد زیادی ساختمان و خانه‌ی سرخ در شهر وجود داشته که می‌بایستی به نوعی از هم تمیز داده می‌شدند. این کار در آن زمان با استفاده از نام حیوانات صورت می‌گرفته است: خرس، خرگوش یا لک‌لک.
۸۰۰ سال میهمان‌نوازی به‌سبک بادنی
خرس سرخ امروز دیگر برای خود صاحب آدرس و شماره‌‌ی پلاک شده است: اوبرلیندن، پلاک ۱۲. هزینه‌ی یک شب اقامت در این هتل به همراه بوفه‌ی صبحانه‌ی فرایبورگی، از ۱۰۸ یورو آغاز می‌شود.
با قدم زدن در مهمانسرای این هتل درجه یک، می‌توان تاریخ گذشته‌ی آن‌را دوره کرد؛ تاریخی که در آن، شهر فرایبورگ بوی تعفن خون گاو می‌داده و در آن میان رنگ سرخ نمای ساختمان به این معنی بوده که می‌توان در آن، شب را به صبح رساند، گرسنگی و تشنگی را برطرف کرد و اجناس به همراه آورده را در محلی امن قرار داد. و اما چیزی که از ۸۰۰ سال پیش تا کنون تغییر نکرده است، مهمان‌نوازی به سبک بادنی است.