جنگ قدرت در اوکراین

روزنامه ایتالیایی Corriere della Sera در شماره ۲۸ مه خود به بحران سیاسی در اوکراین می‌پردازد و می‌نویسد: «صبحگاه امروز تنش اندکی فرونشست، هنگامی که ویکتور یوشچنکو رییس جمهور و ویکتور یانوکوویچ نخست‌وزیر پس از حدود ۱۲ ساعت مذاکره شبانه توافق خود را اعلام کردند: اوکراینی‌ها در روز ۳۰ سپتامبر به پای صندوق‌های رای می‌روند تا پارلمان جدید خود را انتخاب کنند؛ یعنی انتخابات پیش از موعد آنگونه که رئیس جمهور خواستار آن بود. اما تازه پس از تابستان آنگونه که نخست‌وزیر می‌خواست. (...) اما تردیدها برجا می‌مانند، همان‌گونه که هرج و مرج. وزیرها طرفدار نخست‌وزیر هستند، شورای امنیت طرفدار رییس جمهور، بخشی از ارتش طرفدار یوشچنکوست و بخشی از پلیس طرفدار یانوکوویچ. پس چه کسی سکان قدرت را در دست دارد؟ و چه کسی تضمین می‌کند که طرفین، توافق فی‌مابین را نشکنند؟»

روزنامه روسی Kommersant چاپ مسکو، در تفسیر شماره ۲۸ مه خود، ویکتور یانوکوویچ نخست‌وزیر اوکراین را پیروزمند اصلی توافق دو جبهه قدرت ارزیابی می‌کند و می‌نویسد: «ویکتور یانوکوویچ آن‌چه را که می‌خواست به دست آورد. انتخابات مجدد در روز ۳۰ سپتامبر درست مثل انتخاباتی در ماه اکتبر است که حزب او خواستار آن بود. این توافق، هم‌زمان یک پیروزی مهم برای وجهه‌ی یانوکوویچ نیز بود. او در جریان بحران اخیر، همواره بر صلح، تفاهم، اخلاق و وحدت ملی تاکید می‌کرد. یانوکوویچ بدین‌شکل خانم یولیا تیموشنکو سیاستمدار اپوزیسیون را هم مجازات کرد که همیشه یانوکوویچ را به‌عنوان نیرویی پلید معرفی می‌کرد. حال خانم تیموشنکو بایستی تا زمان انتخابات دلایل قوی‌تر دیگری را علیه دشمن اصلی خویش جستجو کند.»

در روز ۲۸ مه، توافق بر سر انتخابات آتی پارلمان اوکراین، موضوع یکی از تفسیرهای روزنامه ایتالیایی La Repubblica چاپ رم نیز بود. این روزنامه می‌نویسد: «بحران سیاسی در اوکراین، تصویر کشوری از‌هم‌گسیخته را نشان می‌دهد. اما هم‌زمان افکار عمومی از خود می‌پرسد: چگونه ممکن است که ابتدا تفنگ و سرنیزه پدیدار شود تا در نهایت مناقشه‌ای که سرشت سیاسی دارد خودنمایی کند؟ چگونه امکان دارد که سطح رهبران سیاسی بدین حد برسد؛ رهبرانی که ادعا دارند به اروپا و دمکراسی معتقدند، اما هم‌زمان واحدهای نظامی ویژه را علیه یکدیگر سازمان می‌دهند تا جایی که حتا خطر کودتا حس می‌شود؟»

موضوع دیگری که روزنامه‌های اروپا به آن پرداخته‌اند، انتخاب مجدد «برتی آهِرن» به مقام نخست‌وزیری ایرلند است. روزنامه The Times چاپ لندن در همین رابطه می‌نویسد: «پیروزی آهِرن بر بنیان اقتصاد نیرومند ایرلند و کیفیت شخصی او استوار است؛ امری که او آن را در روند صلح ایرلند شمالی به اثبات رساند. این امری مسلم است که جهش ناگهانی اقتصادی در ایرلند به‌شدت زیر فشار قرار دارد و بخش خدمات در این کشور توان پاسخگویی به خواست‌های شهروندان را ندارد. دوبلین بایستی شاهد سخت‌تر شدن شرایط در دهه‌ی آینده باشد. چنانچه بخش خدمات با اصلاحات بازار همگام نشود، وضع‌اش بهتر نخواهد شد. حزب آهِرن اکنون بایستی نشان دهد که می‌تواند با زمان پیش برود.»