استعفای وزیرکار و معاون صدراعظم آلمان
۱۳۸۶ آبان ۲۳, چهارشنبه
روزنامه آلمانی ”براونشوایگر تسایتونگ“ درباره کناره گیرى مونته فرینگ، معاون صدراعظم آلمان و وزیر کار از کابینه ائتلافى این کشور مى‌نویسد:
«مونته فرینگ بیش از هر سیاستمدار دیگر در کابینه ائتلافى، تجسم روح حزب سوسیال دمکرات آلمان بود. به همین دلیل او مى توانست لنگرى باثبات باشد. هرگاه حزب سوسیال دمکرات غرولند مى‌کرد، او تضمینى براى کارآیى در اتحاد دولتى بود. میان آنگلا مرکل و کورت بک، رهبران دو حزب بزرگ، او همچون محورى بود که ائتلاف بر آن جاى گرفته بود. حال چه کسى از سوى سوسیال دمکراسى این جا را پر مى‌کند؟ جانشینان او کارى دشوار پیش رو دارند.
کورت بک، رهبر حزب سوسیال دمکرات، شرکت در کابینه دولتى را با تشکر رد مى‌کند زیرا که نمى خواهد مقید به انظباط ائتلاف دولتى باشد. این کارى عاقلانه براى اوست چرا که همه گزینه‌ها را در اختیاراو قرار خواهد داد، اما براى ثبات ائتلاف دولتى نوید خوبى را بدنبال نخواهد داشت.»
پیامدهاى کناره گیرى مونته فرینگ، موضوع بررسى روزنامه سویسى ”نویه تسوریشه تسایتونگ“ است:
«سوسیال دمکراسى آلمان که در حال حاضر از محبوبیت و اعتمادبه‌نفس زیادى برخوردار نیست، باید از این پس به عنوان همکار و شریک در ائتلاف بزرگ دولتى بدون مونته فرینگ کار خود را پیش برد. مونته فرینگ به عنوان سرباز حزبى، در فضاى سنتى حزب سوسیال دمکرات آلمان ریشه داشت. اما روشن است که، بویژه در سیاست، هر فردى قابل جایگزینى است. براى خانم مرکل، صدراعظم آلمان، برقرارى همکارى کارآمد در ائتلاف بزرگ بدون مونته فرینگ سخت‌تر خواهد شد.
باورمونته فرینگ به ضروت سیاسى این ائتلاف براى کشور درخور اعتماد بود. او در مقایسه با دیگر رهبران سوسیال دمکراسى با شور بیشترى به کارآیى دولت متعهد بود. با کناره‌گیرى مونته فرینگ، پیش بینى ادامه ائتلاف بزرگ در برلین تا پایان این دوره انتخاباتى یعنى در سال ۰۰۹ ، کمى نامطمئن‌تر شده است.»
روزنامه آلمانى ”کلنیشه روندشاو“ در تفسیر خود پیرامون پیامدهاى استعفاى مونته فرینگ، وزیر کار و معاون صدراعظم آلمان، مى نویسد:
«حال باید دید که آیا هنوز به اندازه کافى در ائتلاف دولتى نقاط مشترک موجود است؟ این دولت تاکنون موفق بوده است. کاهش قرض‌هاى جدید دولتى، موفقیت در بازار کار، اصلاحات در زمینه مالیات شرکت‌هاى خصوصى و مالیات در زمینه ارث، گسترش مهد کودک‌ها، بازنشستگى ضرورى در سن ۶۷ سالگى، همه اینها امورى قابل توجه‌اند. موارد زیادى از قرارداد ائتلاف با شگفتى به انجام رسیده‌اند. حال موضوعاتى بر روى میز قرار دارند که از طریق راه‌هاى معتبر مصالحه قابل حل نیستند: براى نمونه اصلاحات در زمینه راه آهن، تعیین حداقل دستمزد و اصلاح سیستم مراقبت و پرستارى از بیماران و سالمندان. همه این موارد کار را سخت‌تر مى کند. حال جستجو به دنبال برنامه‌هاى جدید ى شروع مى‌شود که سیاست آتى را زیر عنوان یک موضوع بزرگ در خود جاى دهند.»
روزنامه ”لا رپوبلیکا“، چاپ ایتالیا با اشاره به بحران داخلى در پاکستان مى نویسد:
« بى نظیر بوتو، رهبر اپوزیسیون در پاکستان با قول وتصمیم موجز خود، نتیجه ماه‌ها مذاکرات پنهانى را محو و آینده نامطمئن این کشور را بیش از پیش پیچیده مى‌کند. به نظر بوتو، پرویز مشرف، رئیس دولت و ارتش، باید کناره‌گیرى کند و او هرگز نخست وزیر دولت مشرف نخواهد شد. شاید در آینده این ”هرگز“ کمتر از امروز از اعتبار برخوردار باشد. اگر بوتو موضع اخلاقى را نمایندگى مى‌کند و سخن او نمایانگر مسئولیتى اخلاقى است، در این صورت دولت آمریکا مى‌تواند امیدوار باشد که پرنفوذترین زن پاکستان دوباره مصلحت پیشه کند و سرانجام با ژنرال مشرف، دیکتاتور ناتوان پاکستان، به توافق رسد.»
روزنامه آلمانى ”دوبلنر آنتسایگر“ نیز به بن بست سیاسى در پاکستان مى‌پردازد:
«پاکستان دچار انشقاق درونى با سرانجامى نامعلوم است. براى همگان روشن است که حکومت مشرف ضامنى براى ثبات کشور پاکستان نیست. اما چه کس مى تواند به جاى او پا پیش نهد؟ هیچکس پاسخ این پرسش را نمى داند. سردرگمى مخالفان ژنرال، آخرین برگ برنده مشرف است.»