پرویز صدیقی پارسی متولد ۳۱ شهریور ۱۳۱۴ از کودکی نزد دایی خود حسین یاحقی موسیقی را آموخت و بعدها به همین خاطر نام خانوادگی او را برگزید و با نام پرویز یاحقی مشهور شد.
او از کودکی با هنرمندان نامداری هم‌چون ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی و علی‌اکبر شهنازی آشنا شد و از حضور استاد صبا بهره فراوان برد.
نخستین آهنگ او برای غلامحسین بنان در برنامه گلهای رنگارنگ به نام "ای امید دل من کجایی" با شعری از اسماعیل نواب صفا بود که قطعه انتخابی ما برای پادکست این هفته "آواهای کم‌شنیده از دیروز تا امروز" نیز است.
از پرویز یاحقی گفت‌و‌گوهای بسیاری به جا مانده که در برنامه این هفته بخش‌هایی از آنها را که درباره نوازندگی ساز ویولن، تفاوت‌های کار یک سولیست و آهنگساز و خاطرات آغاز کار اوست دست‌چین کرده‌ایم.
پرویز یاحقی از بزرگترین بداهه‌نوازان موسیقی ایرانی است و تک‌نوازی‌های بسیاری از او در برنامه گلها باقی مانده است.
سبک نوازندگی او بر بسیاری از نوازندگان، تاثیر گذاشت. از تاثیر پذیرفتگان سازش می‌توان به سیاوش زندگانی و مجتبی میرزاده اشاره کرد.
پرویز یاحقی چند سالی با حمیرا، خواننده موسیقی زندگی مشترک داشت و تعداد زیادی آهنگ برای او ساخت که از آثار ماندگار هر دو هنرمند به شما می‌رود اما پس از جدایی این دو، ارتباط هنری آنها نیز به‌طور کامل قطع شد.
ياحقی پس از انقلاب اسلامی در ایران به حاشيه رانده شد. در اواسط دهه هفتاد برخی از آثار گذشته‌اش به صورت محدود مجوز انتشار گرفت و در دهه هشتاد نیز برخی از کارهای تازه‌اش به بازار موسيقی عرضه شد اما در سالهای آخر عمر در منزل شخصی‌اش استوديويی مجهز ترتيب داد و برخی از کارهای خود و ديگران را به شکلی ارزنده تنظيم و ضبط کرد.
پرویز یاحقی در ۱۱ بهمن ۱۳۸۵ در سن ۷۱ سالگی به علت ایست قلبی در خانه خود در تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
پادکست این هفته و نوای ساز جاودانه پرویز یاحقی را بشنوید و مثل همیشه برای ارتباط با ما و رساندن نظرها، پیشنهادها و انتقادهای خود از طریق ایمیل ava.persian@dw.com تماس بگیرید.
در پادکست‌های هفتگی ترانه‌ها و آهنگ‌هایی را به شما معرفی می‌کنیم که کمتر شنیده‌اید. اگر "دیروزی" هستید با آواهای امروزی و اگر "امروزی" هستید با آواهای دیروزی بیشتر آشنا می‌شوید.