هراس دیکتاتورهای آفریقایی از تغییر
۱۳۸۹ بهمن ۱۴, پنجشنبه
دیکتاتورهای آفریقایی با نگرانی به وضعیت مصر چشم دوخته‌اند. آیا معترضان مصری هم مانند تونسی‌ها موفق می‌شوند نظام سیاسی کشور را تغییر دهند؟ پرونده مبارک هم مانند بن‌علی بسته خواهد شد؟ نفر بعدی کیست؟ حکمرانان آفریقایی خود خوب می‌د‌انند که بر بستر فقر، خشونت، رشو‌ه‌خواری و زیربنای اقتصادی نابه‌سامان، خشم مردم تنها با جرقه‌ای شعله‌ور خواهد شد.
در سودان بزرگترین کشور آفریقایی، جایی که تا چند هفته پیش رئیس‌جمهور عمرالبشیر کنترل کامل اوضاع را در اختیار داشت، صداهای تازهای به گوش می‌رسد. دانشجویان معترض سودانی که خواستار دمکراسی واقعی در کشور رو به تجزیه‌شان هستند شعارهای «البشیر بایستی کناره‌گیری کند» و «مرگ بر نظام» را اکنون با اعتماد به نفس تازهای فریاد می‌زنند. آنها می‌گویند «اگر مصری‌ها می‌توانند بر ترس‌شان غلبه کنند، ما هم می‌توانیم.»
موجی برای تغییر حکومت‌های خودکامه
پروفسور موریس آموتابی، از دانشگاه کاتولیک شرق آفریقا معتقد است که تغییرات در تونس و مصر موج بزرگی در آفریقا و دنیا به راه خواهد انداخت. موریس آتابی حتی معتقد است که روسای جمهور کم و بیش مورد قبولی مانند "پل بیا" در کامرون و "یووری موسوینی" در اوگاندانا نیز از این موج بی‌نصیب نخواهند ماند.
به نظر می‌رسد که در این میان رئیس‌جمهور زیمبابوه بیش از همه نگران است. روبرت موگابه که از سال ۱۹۸۰ ریاست جمهوری زیمباوه را در اختیار دارد خبر از برگزاری انتخابات تازهای داده است. از قرار رئیس‌جمهور ۸۶ ساله این کشور در نظر دارد با توسل به روشی نخ‌نما شده، به پیروزی در انتخابات برسد و مشروعیت تازهای برای جایگاهخود فراهم کند.
«شرایط زیمبابوه قطعأ با تونس و مصر قابل مقایسه است»
در زیمبابوه، کشوری که فقر در آن بی‌داد میکند برگزاری انتخابات همواره با خشونت‌های خیابانی همراه بوده است. این خشونت‌ها که اغلب با مرگ مشکوک برخی از مخالفان حکومتی همراه هستند، در روز رأی‌گیری به اوج خود می‌رسند.
اخبار و گزارش رسیده از زیمبابوه حاکی از آن است که از هم اکنون چماق‌داران طرفدار موگابه و واحدهای مختلف ارتش سعی در ایجاد هراس میان مردم دارند. در مقابل نخست‌وزیر، مورگان چانگیرای، که رقیب روبرت موگابه به شمار می‌آید، هشدار داده است که نبایست خشم مردم را دست‌‌کم گرفت.
مورگان چانگیرای در مصاحبه‌ای با شبکه خبری فاکس‌نیوز آمریکا با اشاره به اوضاع مصر گفت: «از نظر من اشتباه نیست که مردم به راه افتند و حق بیشتری طلب کنند، چیزی که برای زیمبابوه هم صادق است.» چانگیرای همچنین تأکید کرد که اوضاع زیمبابوه قطعأ با تونس و مصر قابل مقایسه است.