نتايج همايش اجتماعى جهانى در برزيل
۱۳۸۳ بهمن ۱۳, سه‌شنبه
۱۵۵ هزار نفر در اين همايش با شكوه شركت كردند. در هر روز ۵۰۰ برنامه به اجرا در آمد و ۵ هزار ژورناليست، اخبار اين جلسات را در اسرع وقت براى جهانيان ارسال كردند. اين همايش همان گونه كه از قبل تعيين شده بود، قطعنامه ى پايانى نداشت و قرار هم نبود كه در انتها كسى به عنوان رئيس يا مقام برجسته ، نتايج آن را جمع بندى كند و به اطلاع عموم برساند. شركت كنندگان در اين همايش اما مانيفستى منتشر كردند و طى آن از جمله خواستار آن شدند تا مقر سازمان ملل متحد به يكى از كشورهاى جنوبى جهان منتقل شود.
هدف اصلى همايش در پنجمين سال تشكيل ِ آن، اين بار هم تامين گشت. اين همايش باز هم تريبونى جهانى شد و در آن سازمان هاى غيردولتى امكان ابراز ديدگاه هاى خود را يافتند و با ديگر گروه ها به تبادل نظر پرداختند، همبستگى خود را با ديگر همفكران شان در سراسر جهان ابراز داشتند.
البته طى جلسات اين همايش اشكالات عديده اى نيز به چشم مى خوردند. اشكالاتى كه كار ارتباط ميان گروه ها را دشوار مى ساخت. مشكل ترجمه يكى از اين موارد بود و همين امر سبب گشت تا مخالفان روند جهانى گردانى، در بسيارى موارد امكان تبادل ديدگاه هاى خود را نيابند. همچنين سخنرانى ها در بسيارى از جلسات فقط به زبان پرتقالى بود و گرما، در بعضى چادرهاى محل برگزارى، آن قدر شدت داشت كه تمركز شركت كنندگان را به سخنان گوينده دشوار مى ساخت. در ضمن خواست شركت كنندگان در حضور مردم عادى در جلسات نيز ميسر نگشت و شركت كنندگان در واقع در بيشتر ساعات روز فقط در كنار هم بودند. اما مشكل ديگر كمبود شركت كنندگان قاره آفريقا بود. نمايندگان اين قاره حضور چندانى در اين همايش نداشتند و بيشتر گروه ها را نمايندگان آمريكاى جنوبى تشكيل مى دادند.