افزايش ميزان مهاجرت از آلمان

در اوائل قرن نوزدهم ميلادى صدها هزار آلمانى براى زندگى بهتر، فرار از فقر، بيكارى، گرسنگى و جنگ راه مهاجرت را برگزيدند، راهى كه چندان هم آسان نبود. در آن زمان آلمان كشور مهاجران بود، اما اكنون در پايان قرن بيستم و آغاز قرن بيست و يكم، آلمان به يك كشور مهاجر پذير نيز تبديل شده است. بيلان مهاجرت در آلمان هنوز مثبت است، يعنى اينكه در سال گذشته ميلادى ۷۹ هزار نفر بيشتر از آن تعدادى كه كشور را ترك كرده‌اند به اين كشور مهاجرت كرده‌اند. اما ساختار سنى آلمان نشان از اين دارد كه تعداد كهنسالان در حال افزايش است و اين فاكتور به معنى آن است كه تعداد آنهائى كه كار می‌كنند و ماليات می‌پردازند دائما در حال تقليل است. در تحليل نهائى، تامين هزينه آن بخش‌هائى از جامعه كه كار نمى‌كنند در آينده نه چندان دورى با مشكل روبرو خواهد شد. پرفسور كلاوس باده، كارشناس مسائل مهاجرت در دانشگاه اوسنابروك در اين باره می‌گويد:«مطمئنا آنچه كه ما در سالهاى گذشته فكر می‌كرديم، يعنى ورود سالانه يكصد تا يكصد و پنجاه هزار مهاجر، عملى نخواهد شد. اين آن ميزانى است كه ما براى حفظ سيستم سنى آلمان و به سود سيستم اجتماعى به آن نياز داريم».

به باور پرفسور باده، نه تعداد مهاجران «به و يا» از آلمان بلكه ميزان سواد و آموزش آنها مهم است. از يك سو متخصصان آلمانى كه از سطح آموزشى و سواد بالائى برخوردارند كشور را ترك می‌كنند، اما از سوى ديگر مهاجران به آلمان از اين ميزان سواد و تخصص برخوردار نيستند و اين براى كشورى كه به نو آورى در عرصه تكنولوژيك نيازمند است، بسيار مسئله ساز خواهد بود.

اما بغرنجى موضوع از اينجا آغاز می‌شود كه نوآورى و تخصص آلمانى‌ها در كشور خودشان كمتر مورد توجه قرار می‌گيرد تا مثلا در ژاپن و يا سوئيس. براى ابزارمندان، متخصصان و پزشكان آلمانى در ديگر نقاط دنيا بيشتر متقاضى وجود دارد تا در كشور خودشان. پرفسور باده می‌گويد كه من فكر نمى‌كنم از روند مهاجرت از آلمان در ميان مدت بخاطر شرايط بازار كار كاسته شود.