قهرمانی ایران در جام جهانی کشتی فرنگی ۲۰۱۰ <br> گفتوگو با محمد بنا سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی ایران
۱۳۸۸ بهمن ۲۷, سهشنبه
دویچهوله: این موفقیت بینظیر کشتی ایران، با سرمربیگری شما در ارمنستان و کسب نخستین عنوان قهرمانی جهان برای کشتی فرنگی ایران، چطور به دست آمد؟
محمد بنا: همهی آن به كوشش و زحمات کادر فنی و کشتیگیران برمیگردد که واقعا با یک همت والا تلاش کردند؛ سختیهای اردو را تحمل کردند و به آمادگی لازم رسیدند. البته زمینهی آن از پیش حاضر بود. بعد از مسابقات جهانی دانمارک تقریبا بچهها به آن خودباوری رسیده بودند که ما دیگر تک ستاره نداریم. بلکه تیم ما در کشتی فرنگی یک تیم کامل و بزرگ در سطح کشتی دنیا است و این را توانستند با کشتیهای جانانهشان در مسابقات جام جهانی ارمنستان به همه ثابت کنند. تمام تیمهای شرکت کننده، مربیانشان یا حتی خود رییس فدراسیون جهانی کشتی، آقای مارتینتی از این مساله خوشحال بود. خود ما و مردم ما هم خوشحال شدند که این، بالاترین لذت برای ما بود.
با بازگشت مجدد شما به عنوان هدایتکنندهی تیم ملی کشتی فرنگی ایران، میتوان گفت که این ورزش ملی دوباره زنده شد و جان گرفت. راز موفقیتتان چیست؟ در شرایط امروز ورزش ایران از چه ابزاری استفاده میکنید که به چنین موفقیتهای بینظیری دست پیدا میکنید؟
راز خاصی نیست. تمام عشق و علاقه و تمام زمانی را که در ۲۴ ساعت دارم، در اختیار کشتی و بچههای جوان کشتی گذاشتهام. از نظر روحی روانی میتوانم مقداری با آنان هماهنگ باشم. اعتقاد و اعتمادی که میتوانم بین کشتیگیر و خودم بهوجود بیاورم، باعث میشود که بچهها با تمام وجودشان چه در اردوهای تیم ملی، چه در مسابقهها تلاش کنند و این همت و تلاششان هم باعث پیروزی میشود.
در ترکیب هفت نفرهی تیم ملی کشتی فرنگی ایران که هماکنون قهرمان جهان شد، شما کشتیگیران صاحبنامی مانند حمید سوریان را که ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ در مسابقات جهانی دانمارک قهرمان جهان شد، قرار نداده بودید و میتوان گفت ترکیب دور از انتظاری را به مسابقات جهانی ۲۰۱۰ ارمنستان فرستادید.
شکر خدا در طی این مدت کشتی فرنگی ما به حدی رو به رشد بوده که در سالهای آیندهی نزدیک خواهید دید که خیلی دیگر از این مهرهها در این عرصه وجود دارند و میتوانند شرایطی را بهوجود بیاورند که جزو تیم ملی ما باشند. با تلاشی که داریم، با برنامهریزیای که در کادرهای مختلف فنی داریم انجام میدهیم، سعی میکنیم تیممان دیگر استوار به یک یا دو مهره نباشد. همهی مهرهها شایستگی لازم را دارند، فقط ما باید این قابلیت ذهنی را در آنها بیدار کنیم اگر جایگزین بشوی، میتوانی همپای نفر قبلی بشوی؛ اگر نه بالاتر که در حد او بشوی. این است که الان چه تعدادی که در ایران ماندهاند، چه تعدادی که اینجا بودند، مهرههای بسیار خوبی هستند که دارند نزدیک به هم مبارزه و تمرین میکنند که ما در هر وزن دغدغهی آن را نداشته باشیم که اگر یکی را از دست بدهیم، دیگری نباشد. ما در المپیک پکن سه مهرهی اصلی تیم؛ سامان طهماسبی، قاسم رضایی و حمید سوریان را از دست داده بودیم، اما توانستیم با برگرداندن حمید و جایگزین کردن مهرههای دیگر، در دانمارک نتیجهی خارقالعادهای بگیریم. اینجا هم به همین صورت بود و شاید مسابقات دیگر هم به همین صورت پیش برود. بچههای ما به آن خودباوری رسیدهاند که اگر جایگزین شوند، میتوانند جایگزین خوبی برای نفر قبلی باشند.
نکتهی جالب اینجاست که در حال حاضر کشتی فرنگی از کشتی آزاد ایران سبقت گرفته؛ کشتی آزاد که جایگاه سنتی بیشتری را در ورزش ایران دارد و از سابقهی موفقیتهای طولانی هم برخوردار است. چطور شد که وضع کشتی فرنگی الان از کشتی آزاد اینقدر بهتر شده است؟
در ذهن ما آزاد و فرنگی وجود ندارد. ما پیروزی هردو رشته را میخواهیم. ولی الان خوشبختانه صاحب مهرههای خیلی جوان و خوب شدهایم. من همکاران خوبی را در کنار خودم جمع کردهام و بچهها انگیزهی عالی پیدا کردهاند. توانستهایم مهرههای خوبی هم برای نزدیک و هم برای آیندهی دورتری داشته باشیم. ما آرزوی پیروزی برای کشتی آزادمان را هم داریم، ولی راه خودمان را میرویم. چون دنبال افتخارات خودمان هستیم و از این بالاتر هم میخواهیم. یعنی تمام هدفگذاری ما این است که در المپیک ۲۰۱۲ لندن افتخاری به دست بیاوریم، مانند رکوردهایی که در این مدت به دست آوردهایم.
در گذشتهی نزدیک در مورد دلخوریهایتان از کملطفی مسئولان ورزش ایران صحبت کرده بودید. حالا تا چه مقدار جامعهی ورزش ایران میتواند امیدوار باشد که روند موفقیت کشتی فرنگی ایران با هدایت شما، در دو سال آینده نیز ادامه پیدا کند و همانطور که اشاره کردید، پیامد مثبت دیگری را هم در المپیک ۲۰۱۲ لندن داشته باشد؟
من و همکارانام کارمان را بلد هستیم. بچههای ما هم همه پرانگیزه و خوب هستند. فقط تنها چیزی که میماند، همان مسالهی اهمیت دادن به این پیروزیها و تداوم همکاریهایی است که باید انجام شود. رسیدن به مدال طلای المپیک، سختیهای زیادی را میطلبد و نیازمند همکاریهای زیادی است که آن را فقط کادر فنی یا کشتیگیرها نمیتوانند انجام بدهند، بلکه این همکاری را از مسئولین هم میخواهم. اگر بخواهند این راه ادامه پیدا کند و بهتر از این بشود که نتیجهی عالی آن در المپیک لندن گرفته شود، باید روی این بچهها سرمایهگذاری بیشتری بکنیم و بچهها را شارژ روحی بیشتری بکنیم که بتوانند این راه را بهتر ادامه بدهند.
شما چندین سال نیز در کشور آلمان اقامت داشتید، همسر شما نیز آلمانی است. در مورد ارتباط خودتان با فرهنگ آلمان برایمان تعریف کنید.
در آلمان من محبت دیدم، دوستی دیدم، عشق دیدم و هیچ وقت اینها را فراموش نمیکنم. اگر باز دوباره فرصتی بشود، حتما به آن سرزمین قشنگ سر میزنم. ولی هدف والا و اصلی من ماندن در مملکتم، خدمت به جوانهای کشورم و در نهایت پیروزی تیم ملی کشتی فرنگی ما در المپیک ۲۰۱۲ لندن است.
مصاحبه گر: فرید اشرفیان
تحریریه: شهرام احدی