صدوپنجاهمین سالروز تولد صلیب سرخ جهانی
۱۳۸۸ تیر ۴, پنجشنبهدر روز ۲۴ ژوئن سال ۱۸۵۹ میلادی بازرگان سوئیسی آنری دونان برای رفع مشکلات اتباع سوئیسی ساکن الجزیره، که در آن زمان مستعمرهی فرانسه بود، به شمال ایتالیا سفر کرد. او میدانست که ناپلئون سوم امپراطور فرانسه، در نزدیکی لشکر خود دراین حوالی است. دونان در مسیر خود بهطور اتفاقی وارد میدان جنگ سولفرینو Solferino، یکی از خونین ترین جنگ های اروپا شد. در جنگ سولفرینو صد هزار سرباز در مقابل یکدیگر صفآرائی کرده بودند. از یک طرف سربازان ایتالیائی که با همکاری فرانسویها برای اتحاد ایتالیا میجنگیدند و از طرف دیگر سربازان اتریشی. پس از درگیریهای شدید، ارتش متحد ایتالیا و فرانسه در این جنگ پیروز شد.
نتیجهی این جنگ، شش هزار کشته و بیش ازچهل هزارمجروح بود، که در میدان جنگ، در میان خاک و خاشاک به حال خود رها شده بودند. صدای فریادهای التماس، ناله و تقاضای کمک ده ها هزار تن شنیده میشد. آنری دونان در کلیسای روستای مجاور یک بیمارستان موقت احداث و با همکاری اهالی روستا، مجروهان را به آنجا منتقل کرد. دونان و همراهانش به کلیهی مجروحان، چه فرانسوی، چه اتریشی یا ایتالیائی رسیدگی و از آنان نگهداری کردند. آنها بخصوص آخرین گفتههای مجروحان در حال مرگ را یادداشت کردند و به بازماندگان آنان رساندند. به این ترتیب، با فریاد «ما همه برادر هستیم» ایدهی جنبش صلیب سرخ جهانی در روز ۲۴ ژوئن سال ۱۸۵۹ میلادی در سولفرینو، ده کوچکی در شمال ایتالیا متولد شد.
انتشار کتاب "خاطرات سولفرینو"
آنری دونان، که در۸ ماه مه سال ۱۸۲۸ میلادی در یک خانواهی مذهبی به دنیا آمده و سال های طولانی در الجزیره کار کرده بود، با دیدن این فاجعه و کشتار به سوئیس برگشت. او در سال ۱۸۶۲ میلادی اولین نسخهی کتاب خود "خاطرات سولفرینو" را انتشار داد و در آن چهرهی وحشتناک جنگ را، که تا آن زمان کمتر به آن توجهی شده بود، نشان داد. دونان در این کتاب، که یک نسخه آن را برای کلیهی سران اروپا فرستاد، تقاضای احداث یک سازمان خیریه بینالمللی را کرد که هدف آن حمایت از مجروحان و قربانیان، بدون توجه به ملیت آنها باشد. هدف او مورد توجه جمعی از نویسندگان و متفکران مانند ویکتور هوگو، فلورانس نایتینگل و چارلز دیکنز قرار گرفت و به دنبال آن سازمان صلیب سرخ جهانی تاسیس شد. آنری دونان در سال ۱۹۰۱ میلادی به دلیل فعالیتهای بشردوستانهی خود و همچنین تشکیل کنفرانسی در شهر لندن در سال ۱۸۷۵ میلادی، که به ممنوع شدن برده داری انجامید، برنده جایزه صلح نوبل شد.
اولین کنفرانس جهانی صلیب سرخ در ژنو
در سال ۱۸۶۴ اولین کنفرانس بین المللی با حضور سیاستمداران کشورهای مختلف در شهر ژنو تشکیل شد که در آن اولین توافقنامهی صلیب سرخ، برای بهبود شرایط مجروحان جنگی به امضا رسید. پس از پایان جنگ جهانی اول و دوم، کنفرانسهای متعددی از جمله در سال ۱۹۴۹ میلادی تشکیل شدند. در بیست و پنجمین کنفرانس جهانی این سازمان خیریه در سال ۱۹۸۶ میلادی در شهر ژنو، اساسنامهی جنبش صلیب سرخ و هلال احمر به شکل کنونی خود مورد تصویب قرار گرفت.
اساسنامهی جنبش صلیب سرخ و هلال احمر
اساسنامهی جنبش صلیب سرخ و هلال احمرشامل هفت اصل اساسی است. انسان دوستی اصل اول این اساسنامه است. در این اصل تاکید میشود که این جنبش برای نوع دوستی بوجود آمده و به همین دلیل وظیفه خود میداند که رنجهای انسان را در همه جا و در هر زمان آشکار نموده و روی آن مرحم گذارد. هدف جنبش صلیب سرخ و هلال احمرارج گذاری و حفظ منزلت انسان است. اصل های دیگر این اساسنامه عبارتاند از: انسان دوستی؛ عدم جانبداری سیاسی، نژادی، مذهبی و اجتماعی؛ بیطرفی سیاسی و اجتناب از هرگونه جدالهای سیاسی، مذهبی و ایدئولوژیک؛ استقلال سازمانی و عدم وابستگی به مقامات دولتی؛ کمک افتخاری و داوطلبانه؛ یکپارچگی در سطح ملی؛ جهانی بودن، چرا که در جنبش صلیب سرخ و هلال احمر کلیهی سازمان های ملی دارای حقوق برابر هستند.
هدف گفتوگو با کلیهی جناحهای درگیر است
مقر اصلی جنبش صلیب سرخ و هلال احمر ICRCدر شهرژنو سوئیس است. در این سازمان که بودجهی آن در سال ۲۰۰۹ میلادی ۹۹۶/۹ میلیون فرانک سوئیس بود، بیش از ۱۸۰ کشور و حدود ۱۰۰ میلیون نفر عضو هستند.
دکتر یاکوب کلنبرگر رئیس جهانی کمیتهی صلیب سرخ در مصاحبهای تاکید فراوان بر بیطرفی این سازمان داشته و چنین میگوید: «در مناطق بحرانزده و جنگزده گفتوگو با کلیهی جناحهای درگیرامر اساسی است. ما با همهی جناحها گفتوگو میکنیم ولی از هیچ یک از جناحهای درگیر جانبداری نمیکنیم». دسترسی به قربانیهای فجایع طبیعی، مجروحین جنگی و زندانیان برای این سازمان اهمیت فراوان دارد. دکتر کلنبرگر میافزاید: «با نقش بسیار مهمی که صلیب سرخ برای حفظ حقوق بشر دارد، اقدامات پشت پرده ضروری است. برای زندانیها بازدید صلیب سرخ و نشان دادن شرایط حبس، اجتنابناپذیر است».
مراسم سالگرد در شهر برلین
در۲۴ ژوئن، مراسم جشنی به مناسبت صدوپنجاهمین سالگرد تاسیس جنبش صلیب سرخ و هلال احمر در شهر برلین برگزار شد که در آن علاوه بردکتر یاکوب کلنبرگر رئیس این سازمان، شمار زیادی از شخصیتهای سیاسی و اجتماعی، از جمله سفرای سوئیس و ایتالیا شرکت کردند. سخنران اصلی این جشن آقای پروفسور لامرت رئیس مجلس آلمان بود.
نویسنده: الهه وزیری
تحریریه: مصطفی ملکان