1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

روز جهانى منع خشونت عليه زنان

۱۳۸۲ آذر ۴, سه‌شنبه

روز جهانى منع خشونت عليه زنان از سال ۱۹۹۹به رسميت شناخته ميشود.

https://p.dw.com/p/A6Ql
عکس: BilderBox

در قطعنامه اى كه بمناسبت گزينش۲۵ نوامبر به عنوان روز جهانى منع خشونت عليه زنان در سازمان ملل تصويب گرديد، عنوان شده كه خشونت همه گير عليه زنان مانع از فرصت دستيابى آنها به برابرى حقوقى، اجتماعى ، سياسى و اقتصادى در جامعه است و خشونت به اعمالى برميگردد كه ميتواند سبب آسيب جسمى، جنسى يا روانى، چه در منظر عموم و چه در خلوت زندگى شخصى شود.

دبير كل سازمان ملل متحد در پيام امسال خود بمناسبت اينروز حقيقت تلخى را در چارچوب خشونت فاگير عليه زنان اعلام كرد : قاچاق سالانه هفتصد هزارزن و دختر براى بهره ورى جنسى! كوفى عنان با ذكر اين رقم هولناك،از كليه كشورهايى كه تا به حال به پروتكل اختيارى كنوانسيون ملل متحد براى مبارزه با جنايات سازماندهى شده فرامرزى ملحق نشده اند، خواست تا هر چه سريعتر آن را امضا كنند. اين پروتكل، قاچاق انسان به ويژه زنان و كودكان را از ماه دسامبر يعنى از چند روز ديگر منع و ممنوع ميكند.

كوفى عنان در پيام خود يادآور ميشود كه به ويژه خشونت هاى مربوط به بهره ورى جنسى از زن ابعاد مرگبارى چون آلودگى به ويروس اچ آى وى و بيمارى ايدز را در بر دارد.
صندوق زنان سازمان ملل در گزارش ويژه خود اعلام كرد به دليل اهميت سلامت زنان و تاثير آن بر جامعه بشرى، مبارزه با خشونت عليه زنان برترين اولويت جهانى محسوب ميشود.

آرى امروز روز جهانى نفى خشونت عليه زنان است و براى نخستين بار هم در كشورما اين روز رسما گرامى داشته ميشود. گرچه تشكل هاى غير دولتى كه خود در آغاز پيشنهاد مراسم را داده بودند به عنوان اعتراض به دولتى شدن برگزاريها، گفته اند كه حاضر به همكارى با نهاد هاى دولتى در اين زمينه نيستند.

در ايران هنوز داغ قتل زهرا كاظمى كه قربانى خشونت و بيداد دولتى شد، تازه است. هنوزهزاران زن زندانى سياسى از آثار روحى و جسمى به سر بردن در سياهچالها در رنجند. افسانه نوروزى بخاطر دفاع از ناموس خويش، محكوم به اعدام ميشود و همزمان دختران زيادى بخاطر مسائل ناموسى توسط برادران يا پدران خود به قتل ميرسند. هر روز به تعداد دختران و زنانى كه به دليل خشونت هاى خانوادگى و محيطى پا به فرار ميگذارند و لاجرم به دام شبكه هاى قاچاق زنان مى افتند،اضافه ميشود.

اجبار به ازدواج، باردارى، خانه نشينى و بيكارى، ترك تحصيل، يا اجبار در نوع پوشش از جمله مصاديق خشونت عليه زنان است و اين همه در حالى است كه به رغم ضرورت مبرم ريشه كنى همه اين زمينه ها، هنوز ايران به كنوانسيون رفع هر گونه تبعيض عليه زنان ملحق نشده است.