1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

آمادگى براى انجام اصلاحات در همايش اقتصاد جهانى

۱۳۸۴ خرداد ۱, یکشنبه

بعد از ظهر روز گذشته، اجلاس ديگرى در چارچوب همايش اقتصاد جهانى به بررسى قدرت انسانها در روند تغيير و تحولات خاور ميانه پرداخت. دبير كل اتحاديه عرب امر موسى، در برابر هيئتهاى نمايندگان بين المللى در عمان، بويژه اعتماد به نفس كشورهاى عربى و بديهى بودن آنرا مورد تمجيد قرار داد، كه موجب وزيدن نسيمى از تغيير و تحولات شده است. او افزود:" ما مردم درك ميكنيم كه، احتياج به تغيير و تحول داريم. اين خواسته وجود دارد كه، پيش ب

https://p.dw.com/p/A4iz
همايش اقتصاد جهانى در عمان
همايش اقتصاد جهانى در عمانعکس: AP

رويم. همه چيز تكامل مييابد و ما در حال پيشرفتيم."

رئيس سازمان كشورهاى توليد كننده نفت، اوپك، وزير انرژى كشور كويت شيخ احمد الصباح طى سخنرانى خود پيش از آن، از بهاى تعيين شده براى نفت خام و سياست استخراج نفت سازمان اوپك پشتيبانى كرد. او گفت، با اين دانش كه، نفت خام براى رشد اقتصادى در سراسر جهان عاملى تصميم گيرنده ميباشد، هميشه توليد و بهره گيرى از آن، با احساس مسئوليت فراوان متناسب گرديده است. هدف تغيير نيافته ما اين است كه، براى رشد جهانى اقتصاد، مانعى بوجود نيايد بلكه، در برابر نيازهاى آن واكنش نشان داده شود. در اين زمينه همچنين بايد به سرمايه گزاريهاى ضرورى توجه كرد، تا ميزان توليد و بهاى نفت خام را تضمين نمايند.

رئيس سازمان اوپك، خواستار همياريهاى گسترده تمامى كشورهاى جهان شد و افزود، براى رسيدن به اين هدفها، به فناورى و دانسته هاى علمى جديد متخصصان و بويژه ثبات اقتصادى نياز است. خصوصآ در اين زمينه نگرانيهاى فراوان در مورد برخى از تحولات منطقه وجود دارند. به همين دليل، شيخ احمد الصباح، خواستار رفرمهاى با ثبات و پايدار شد. به گفته او بايد"از ايدئولوژيها دور شده و بسوى اهداف روشن اقتصادى حركت كرد."

در حاشيه اين كنفرانس، رهبر حزب كارگر اسرائيل شيمون پرز و نخست وزير دولت مناطق خودگردان فلسطينى احمد قريع، با يكديگر ديدار كردند. در حاليكه پرز در خاتمه اين ديدار، از وزيدن بادى بر بادبان صلح در خاور ميانه سخن گفت، قريع در ارزيابى اين اوضاع، به وضوح محتاط بود.

در اجلاس ديروز همايش اقتصاد جهانى، همچنين به تحولات سياسى اخير اشاره شد و به عنوان مثالهاى مثبت، از اصلاحات دموكراتيك در مصر، ليبى، كويت و عراق سخن به ميان آمد. ديگر آنزمان كه، رهبران خودكامه ميتوانستند، روى حمايت مجامع بين المللى، كه ثبات را براى آنها تضمين ميكردند، حساب كنند، قطعآ گذشته است. اينك زمان دموكراسى فرار سيده است.