میشل باچلت کمیسار جدید حقوق بشر سازمان ملل متحد می شود

میشل باچلت، رئیس جمهور سابق چیلی، کمیسار عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد می شود. مجمع عمومی سازمان ملل متحد  روز جمعه (۱۰/۰۸/۲۰۱۸) در نیویارک نامزدی اش را به این مقام تایید کرد. باچلت ۶۶ ساله جانشین زید ابن رعد حسین (۵۴ ساله) اردنی که از سال ۲۰۱۴ کمیسار حقوق بشر سازمان ملل متحد بود، گردیده است. او در میان دیگر مسایل به عنوان یکی از منتقد سرسخت دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده امریکا، شناخته شده است. ایالات متحده در ماه جون سال روان میلادی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد را ترک گفت.

 باچلت ترسی از مقام های بلند ندارد. او دو بار رئیس جمهور چیلی بود، از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ و از سال ۲۰۱۴ تا سال ۲۰۱۸. از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳، او سازمان جدید حقوق زنان سازمان ملل متحد را رهبری کرد، که برای برابری و حقوق زنان در سراسر جهان کار می کند.

زمانیکه نظامیان چیلی در ماه جنوری سال ۲۰۰۲ در برابر ورونیکا میشل باچلت، به حیث وزیر دفاع جدید چیلی، رژه رفتند، می توان گفت که این فضا یک تصویر خوبی برای کتاب های تاریخ بود. باچلت، وزیر دفاع، سوسیالیست و قربانی شکنجه دیکتاتوری آگوستو پینوچت (۱۹۷۳-۱۹۹۰)، در سال ۲۰۰۶ به حیث اولین زن، مقام ریاست دولت چیلی را به دوش گرفت.

 

ورونیکا میشل باچلت که در سپتمبر ۱۹۵۱ به دنیا آمده است از دوران محصیلی اش فعالیت سیاسی داشت. او دختر جنرال آلبرتو باچلت است. پدرش، یکی از وفاداران سالوادور آلنده، رئیس جمهور سوسیالیست چیلی بود که پس از کودتای نظامی ۱۱ سپتمبر ۱۹۷۳ زندانی شد و در اثر شکنجه در زندان جان باخت.
میشل در جریان تحصیل اش در رشته طب، عضو حزب سوسیالیست شد و در خیابان های سانتیاگو دست به اعتراض می زد. او مخالفان رژیم را مخفی می کرد و خود اش نیز مخفی فعالیت داشت. در ماه جنوری سال ۱۹۷۵، او و مادرش دستگیر شدند. آنها در «ویلا گریمالدی» در یک زندانی که در نزدیکی شرق سانتیاگو پایتخت چیلی موقعیت داشت و نزدیک به میدان هوایی بود، محبوس شد.

"ویلا گریمالدی" مشهور ترین شکنجگاه در این کشور بود. در اینجا زندانیان حتی برای آزمایش های علمی، مورد شکنجه قرار می گرفتند. باچلت نیز در همین زندان مورد شکنجه قرار گرفته است. آنچنانکه خوداش می گوید او نیز در این زندان رنج برده است اما نه به اندازه بسیاری زندانیان دیگر. باچلت که در آنزمان ۲۴ سال داشت تا حدی ممکن تلاش می کرد تا با زندانیان شکنجه شده همدردی نموده و از آنان مراقبت کند.

پس از آزادی او با مادرش از طریق استرالیا به جمهوری دموکراتیک سابق آلمان (دی دی آر)، کشوری که بسیاری از سوسیالیست ها از چیلی را پناه داده بود، فرار کردند. او تحصیلات خود را در دانشگاه هالبولت برلین ادامه داد. باچلت به یاد می آورد: «ما را به عنوان مهمان در (دی دی آر) پذیرفتند و این کشور ما را زیاد حمایت می کرد.»

باچلت در سال ۱۹۷۹ به چیلی بازگشت و در سال ۱۹۸۳ تحصیلات اش در رشته طب را تکمیل کرد. او در پست های مختلف در ادارات دولتی کار کرد و در سال ۲۰۰۰ تحت رهبری ریکاردو لاگوس نخست وزیر چیلی، وزیر صحت عامه و بعدا  وزیر دفاع شد.

باچلت به عنوان رئیس جمهور در یک کشوری که اقتصاد بازار آزاد حاکم بود، دست کم برخی از اصول قانونی همبستگی اجتماعی را در جامعه ایجاد کرد، اما بدون اینکه بتواند به طور اساسی تغییری ایجاد کند. او حفاظت شغلی، اتحادیه های اجباری کار و تحصیلات عالی رایگان  برای همه را وعده داده بود. اما در زمینه اجرایی کردن این تغییرات بارها با مقاومت شدید، روبرو گردید.

با چلت به عنوان متخصص اطفال، سقط جنین و کمک به مرگ را رد می کند. او در گفتمان های سیاسی همواره تأکید می کند که او "داکتر برای نجات جان ها" شده است.

این خانم آتئیست و مادر سه فرزند، اطفال اش را به تنهایی بزرگ کرده است. باچلت، به ندرت به عنوان یک شخصیت متکبر یاد گردیده است و بیشتر از او به عنوان یک فرد قابل اعتماد یاد شده است. اما بالاتر از همه، او یک فرد بی تردید و مبارز بوده است. این خاصیت او در مقام جدید برایش مفید واقع خواهد شد.

nka, na(kna, dpa)