مشي سختگيرانه امريکا درمذاکراه با طالبان

اما حکومت ايالات متحده امريکا هنوز هم به تقاضا هايش ازطالبان چسپيده است که مي داند واقع بينانه نيستند، اين تقاضا ها مشابه به همان تقاضاهايي مي باشند که ايالات متحده امريکا در مراحل اول جنگ ويتنام مطرح کرده بود.

منابع مطلع مي گويند : اوباما هنوز تصميم قاطع سياسي نگرفته است که يک راه حل نظامي با طالبان را از يک راه حل ازطريق مذاکره بين طالبان وحکومت حامد کرزي جدا کند.

اين منبع مطلع نزد خبرنگار " اي پي اس" تاييد کرده است که نظاميان پاکستان با رهبران طالبان درحال مذاکره استند و يادداشتهاي اين نشستهاي شان را دراختيار مقامات ايالات متحده امريکا و عربستان سعود قرار مي دهند. اين همان مطلبي است که سيد سليم شهزاد به تاريخ 11 ام سپتمبر در روزنامه " اشيا تايمز" ازآن گزارش داده بود.

اما اين منبع مطلع مي گويد، برعکس آنچه گزارش شهزاد القا مي کرد، مذاکرات پاکستان با مقامات طالبان به هدف آماده ساختن آنها جهت يک معامله جداگانه با ايالات متحده امريکا نيست. اين منبع مي گويد درحال حاضر حکومت ايالات متحده امريکا با جديت درحال جمع آوري اطلاعات است، تااينکه مذاکرات سياسي غيرمستقيم را با رهبري طالبان به ترتيبي به راه بياندازد که جدا ازتماسهاي کرزي با طالبان باشد.

موضع حکومت ايالات متحده امريکا درمورد مذاکرات توسط جنرال ديويد پتريوس تدوين شده است. جنرال نامبرده گفته است " ما کساني نيستيم که متلون مشرب مي خوانندش". پتريوس افزوده است :" درپايان چه آشتي صورت گيرد ويانه، کساني تصميم مي گيرند که حکومت افغانستان را دردست دارند وازهمينجا است که چرا ايجاب مي کند آنها اين تلاشها را رهبري کنند".

پتريوس ليست کرزي را براي راه حل صلح آميز چنين خلاصه کرده است:" آنها بايد قانون اساسي افغانستان را احترام کنند، سلاحهاي شان را به زمين بگذارند، روابط شان را با القاعده ببرند واساساً آمادگي داشته باشند تا اعضاي مفيد جامعه گردند".

اين منبع مطلع گفته است که حکومت اوباما نگفته است که آماده است تا توافق کند که با گسستن طالبان ازالقاعده، ايالات متحده امريکا نيروهايش را ازافغانستان بيرون مي کشد. همچنان ايالات متحده امريکا به آنها اطمينان نداده است که ديگر عملياتش را ازدرون خاک افغانستان انجام نمي دهد. چنين بيرون کشيدن نيروهاي امريکايي از افغانستان درمقابل معامله اي که برسر القاعده صورت مي گيرد، مي تواند مطابق به طرحي که توسط حکومت اوباما ارائه شده است، درانطباق با منافع ملي امريکا باشد.

برعکس آنچه شهزاد درمقاله اش اظهار داشته است، پاکستان بصورت مشخص از طالبان نپرسيده است که آيا موافق اند ايالات متحده امريکا نيروهايش را ازجنوب افغانستان بيرون بکشد ودرشمال افغانستان باقي بماند.

ايالات متحده امريکا پيوسته اذعان کرده است که نيروهاي آن کشور فقط درصورتي بيرون مي روند که يک راه حل بين کرزي وطالبان به وجود آيد.

اين منبع افزوده است که حکومت ايالات متحده امريکا کاملاً ازاين آگاه هست که راه حل نهايي درافغانستان شباهت به تقاضاهايي ندارد که خواهان تسليم شدن کامل طالبان اند. درحال حاضر اين موضع رسمي ايالات متحده امريکا وکرزي است.

تقاضايي که ازطالبان مي شود کاملاً معادل آن موضعي است که ليندن جانسن رئيس جمهور اسبق ايالات متحده امريکا درسال 1965 دربرابر شورشيان ويتنام جنوبي داشت. يعني اين شورشيان درصورتي که " سلاح شان را به زمين بگذارند" و " عفو را قبول کنند" مي توانند درانتخابات شرکت کنند.

عقلانيت ادامه چنين موضع غير واقع بينانه ومطرح ساختن خواست حداعظم را منبع مطلع درآن مي داند که اين نحوه برخورد مي تواند به معامله بهتري بيانجامد تا اينکه ايالات متحده امريکا فوراً " حداقل" هايش را مطرح کند.

پايه چنين موضعگيري درآنست که درمقايسه با راه حل داخلي با حامد کرزي ، حضور نظامي ايالات متحده امريکا درافغانستان اهرم قوي وقابل ملاحظه اي را براي اين منظور دراختيارش قرار مي دهد.

اين منبع مطلع مي گويد حتا درصورتي که ايالات متحده امريکا دو سوم نيروهاي نظامي اش را ازافغانستان خارج کند، بازهم داراي چنين اهرم دپلوماتيک مي باشد. اين موضع قوي قسماً به دليل حمايت داخلي درامريکا ازجنگ به وجود خواهد آمد.اين مشابه به همان سياستي است که ريچارد نيکسون رئيس جمهور اسبق ايالات متحده امريکا با چنين بيرون کشيدن قوايي توانست جنگ را از سال 1969 تا 1972 تمديد کند.

طالبان نيز اين امر را تاييد کرده اند و در ماه دسمبر سال گذشته در وب سايت شان که به نام " اسلاميک امارات آف افغانستان" ياد مي شود، علامت داده اند که حاضراند ضمانتهاي حقوقي بدهند که به سازمان جهادي القاعده اجازه داده نخواهد شد عليه نيروهاي خارجي درافغانستان بجنگند.

درماه جنوري سال گذشته ارسلان رحيمي معين اسبق وزارت معارف افغانستان درزمان طالبان، که درجزء يک تيم کوچک ميانجيان بين کرزي وطالبان کارمي کرد، ضمن مصاحبه اي با " آي پي اس" گفته بود: هرنوع مذاکره اي بين طالبان و رژيم کرزي بايد مسبوق ومبتني برتوافق ايالات متحده امريکا درمورد مسائل کليدي بين المللي خارج شدن همه نيروهاي بين المللي و قطع روابط طالبان با القاعده باشد.

يک تبصره جنرال ديويد پتريوس به روز دوشنبه که گفته بود مقامات ارشد طالبان با کرزي " تماس گرفته اند"، احتمال آن را مطرح مي سازد که شايد مواضع طالبان نرم شده باشد. اما رحيمي گفته است که او درمورد اين ادعا هاي پتريوس شک دارد که شايد طالبان دربرابر کرزي برخورد جديدي اتخاذ کرده باشند. رحيمي افزوده است: هرگاه چنين تغييري به وجود مي آمد، او ازآن اطلاع مي داشت.

وحيد مژده، يکي ازمقامات وزارت خارجه در رژيم طالبان نيز که ازنزديک سياستهاي طالبان را دنبال مي کند، به " آي پي اس" گفته است که او نيزچيزي در مورد چنين موضع طالبان نشنيده است. وحيد مژده افزوده است که ملا محمد عمررهبر طالبان به مناسبت عيد رمضان گفته است که طالبان حکومت موجود را " هرگزقبول نمي کنند".

اين حقيقت که حکومت ايالات متحده امريکا درمورد يک راه حل ازطريق مذاکره فکرمي کند، فراترازخواست حداعظم طلبانه نمي رود. اين بدان معنا است که مشي سياسي بايد چندين مرحله را از سربگذراند تا خود را به اين واقعيت انطباق بدهد که نمي تواند سياستهاي افغانستان بعد ازمنازعه را کنترول کند.

آي پي اس/ رسول رحيم

ويراستار: صفي ابراهيم خيل