طبیب و سیاستمدار؛ کمیسار جدید حقوق بشر سازمان ملل کیست؟

میشل باچلت وقتی که با مادرش در سال ۱۹۷۵ توسط استخبارات آگوستو پینوشه دیکتاتور چیلی، دستگیر شدند، حدودا ۲۰ ساله بود.

آلبرتو باچلت، پدر میشل، که افسر نیروی هوایی بود همچنان به سالوادور آلنده رئیس جمهور سوسیالیست وفادار ماند و در کودتای سال ۱۹۷۳ شرکت نکرد. از این رو دستگیر و شکنجه شد. او سرانجام زیر شکنجه جان داد.

همسرش انجلا یوریا که باستان شناس بود و دخترش میشل را هم به مرکز شکنجه غذایی موسوم به "ویلا گریمالدی" بردند. در آنجا هنگام بازجویی با این دو زن بدرفتاری نیز صورت گرفت. بعدا میشل باچلت گفت: «یک نفر روی سرم بوجی کشید و بعد مرا تهدید کرد و لت و کوب نمود؛ اما شکنجه "گریل" تا مدت ها با من ماند و آسیب زد». منظور او از "گریل" دستگاهی است که با آن افراد را به برق می دهند.

آرزوی کاری برای همه

تجربیات دشوار باچلت در دوران حبس در دوره های دیگر زندگی با او ماند و بعدها بر فعالیت های سیاسی او تاثیر ماند و آن را شکل داد. او که حالا ۶۶ ساله است، همواره گفته که آرزو داشته تا کاری برای همه مردم انجام دهد. او می گوید که سیاست مانند طبابت است، اما در مقیاسی بزرگتر.

حالا مقام جدید او به عنوان کمیسار جدید حقوق بشر سازمان ملل متحد این امکان را فراهم می سازد تا او با سرکوب و نابرابری در جهان مبارزه کند.

در نشست عمومی سازمان ملل متحد، به طور سری برای انتخاب کمیسار جدید حقوق بشر رای گیری شد. باید ۱۹۳ کشور برای فردی که از سوی انتونیو گوتریش، دبیر کل سازمان ملل پیشنهاد شده بود، رای می دادند. وقتی میرسولاف لاجک، رئیس این نشست نتیجه را خواند، همه آن را تشویق کردند.

میشل باچلت در یک پیام ویدیویی از نمایندگان کشورهای جهان سپاسگزاری کرد. او گفت که "بسیار پر هیجان و سپاسگزار است که برای چنین ماموریت مهمی" انتخاب شده است.

میشل باچلت، پس از آن که همراه مادرش از زندان آزاد شد، از طریق آسترالیا به آلمان شرقی گریخت. کودتای خونبار چیلی سبب شده بود تا نوعی همبستگی بین کشورهای سوسیالیست به وجود بیاید. از همه بیشتر، آلمان شرقی با آوارگان چیلی همکاری می کرد و برای آنها اسناد سفر را مهیا می ساخت.

میشل که در جوانی در جنبش های سوسیالیستی اشتراک می کرد، پنج سال در تبعید زندگی کرد. او در دانشگاه همبولت برلین طب خواند و اولین فرزند خود را از جمع سه فرزندش در این شهر به دنیا آورد. او بعدا گفت که در مدتی که در برلین زندگی کرد، آموخت که خود را برای جامعه بیگانه باز کند و ارزش کار و کارآمدی را دریابد.

سرانجام میشل در سال ۱۹۷۹، حتا پیش از پایان دیکتاتوری به کشورش بازگشت و در زادگاهش شهر سانتایاگو به طبابت پرداخت. او همچنان به فعالیت سیاسی در حزب سوسیالیست ها مشغول شد.

شغل او به عنوان داکتر اطفال سبب شد تا پایه های آینده سیاسی او ریخته شود. پس از پایان دیکتاتوری چیلی در سال ۱۹۹۰، میشل کار خود را در وزارت صحت چیلی آغاز کرد. او سرانجام در سال ۲۰۰۰ به عنوان وزیر صحت معرفی شد.

او در سال ۲۰۰۲ به عنوان وزیر دفاع در کابینه چیلی ایفای وظیفه کرد. حضور او در این مقام به عنوان دختر جنرالی که زیر شکنجه به قتل رسیده بود و چیلی هنوز از دیکتاتوری سابق متاثر بود، معنای ویژه ای داشت.

اولین رئیس جمهور زن چیلی

میشل باچلت در سال ۲۰۰۶ به عنوان اولین رئیس جمهور زن چیلی انتخاب شد، هرچند که او گفت "عذاب های کهنه چیلی در او یکجا شده اند".

باچلت سوسیالیست است. او سه فرزند از دو ازدواجش دارد. او همچنان به خاطر خدا ناباوری شهرت دارد. اولین دوره ریاست جمهوری او به عنوان نقطه عطفی در تاریخ چیلی قلمداد شد. او نظام صحت عامه را بهبود بخشید و با برنامه های اجتماعی خانواده های فقیر را کمک کرد. علاوه بر این، کارزار بزرگ سوادآموزی را راه انداخت و طلاق را قانونی ساخت. اقتصاد چیلی نیز در این دوره شگوفا شد.

کمیسار حقوق بشر سازمان ملل متحد

مسئولیت دشوار کار در سمت کمیسار حقوق بشر سازمان ملل برای خانم میشل باچلـت، ساحه کار کاملاً نا آشنا نیست. زیرا او در میانه دو دوره کاری اش به سمت رئیس سازمان تازه تأسیس زنان سازمان ملل متحد، زیر نام "سازمان حقوق مساوی زنان ملل متحد" ایفای وظیفه کرده است. اکنون او در سمت جدیدش، به عنوان جانشین شهزاده سید رائض الحسین لبانی به کارش ادامه می دهد.

سید رعد الحسین کمیسار حقوق بشر سازمان ملل که به عنوان شخصیت انتصابی از خاورمیانه هر ازگاهی مورد تمسخر قرار می گرفت، به صراحت و بدون خودداری از احتمال بروز حساسیت های کشورها، تشدید وخامت وضعیت حقوق بشر را در شماری از کشورهای جهان با لحن تندی مورد انتقاد قرار داده بود. اما او پس از آنکه حمایت کشورهایی به شمول ایالات متحده، روسیه و چین را از دست داد، اعلام کرد که در ادامه تمایلی به انجام وظیفه در این پست ندارد.

رعد الحسین به ویژه یکی از منتقدان سخت دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده امریکا به شمار می رود. علاوه بر این، الحسین، ویکتور اوربان نخست وزیر مجارستان را نیز یک شخص " نژادگرا یا راسیست" می خواند. سید رعد در برابر خشونت های خیلی شدید علیه خارجی ها در شهر کمنیتس آلمان نیز با نگرانی خیلی شدید ابراز نظر کرده و گفته است که از این وضعیت حیرتزده شده است.

گوینگ ژانت/ ع. ح.