تصویر: زنی که شورشگری طالبان زندگیاش را ویران کرد
زندگی زنی ۵۵ ساله در منطقه مومند پاکستان به خاطر خشونت طالبان تباه شده؛ چراکه همسر و پسرش در ناآرامی ها کشته شده اند. پیشروی طالبان در مناطق قبایلی نزدیک مرز افغانستان ترس از بازگشت طالبان به این مناطق را شدت بخشیده است.
زندگی دشوار
زندگی همینطور هم برای زنان در مناطق قبایلی پاکستان سخت است. برای بصوالحه، بیوه ای ۵۵ ساله، که پسرش را در سال ۲۰۰۹ و همسرش را در سال ۲۰۱۰ در حملات تروریستی از دست داده، زندگی به مراتب دشوارتر شده است. پس از حمله امریکا علیه رژیم طالبان در افغانستان، مناطق قبایلی از شورشگری طالبان به شدت متاثر گردید.
از هر طرف حمله
بصوالحه در مصاحبه با دویچه وله گفت که یک گروه مسلح محلی ضد طالبان به نام "کمیته صلح" پسرش را به اتهام همکاری با تروریستان در سن ۲۳ سالگی کشت. عملیات ارتش پاکستان باعث امنیت نسبی در این محل شده بود، اما با وخیم شدن اوضاع در افغانستان و خروج نیروهای بین المللی از این کشور، ترس از بازگشت طالبان به این مناطق بیشتر شده است.
مرحله خشونت بار
عبدالغفران شوهر بصوالحه یک سال بعد در ششم دسامبر ۲۰۱۰ زمانی کشته شد که دو مهاجم انتحاری یک ساختمان دولتی را هدف قرار دادند. وی گفت که شوهرش برای دریافت اکرامیه پسر مقتولش به آنجا رفته بود. شمار زیادی در آن حمله جان باختند. این زن بیوه می گوید که در مناطق قبایلی، زندگی یک زن تنها و بدون یک مرد بالغ در خانه با خطرهای متعددی روبرو می گردد.
ناامید نمی شود
پس از مرگ پسر و شوهرش، بصوالحه امید خود را از دست نداد. هرچند روستای وی فاقد امکانات اولیه مانند گاز، برق ثابت و اینترنت است، اما وی نمی خواست با کمک دولتی زندگی کند که ۱۰ هزار روپیه پاکستانی در ماه بود و در سال ۲۰۱۴ متوقف شد. این زن برای برای تأمین مخارج زندگی خود تلاش می کند.
می دوزد و می فروشد
این زن می خواهد فرزندان دیگرش بتوانند درس بخوانند. او به دویچه وله گفت: «برایم آسان نبود. زمانی رسید که فکر کردم زندگی ام بی فایده است و دیگر نمی توانم در این جامعه زنده بمانم.» خیاطی یکی از منابع درآمد وی می باشد. او در ازای دوخت هر دست لباس زنانه بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ روپیه مزد می گیرد.
الزامی بودن همراه مرد
این مادر بیوه گفت: «پس از مرگ شوهرم، من نان می پختم و دختران کوچکم آنها را در جاده اصلی برده و می فروختند. وقتی دخترانم کمی بزرگ شدند، نمی توانستند به بازار رفته و نان بفروشند، چون این کار در منطقه ما بد تلقی می شود.» وی افزود: «در خانه لحاف و پتو دوخته و آنها را به مردم محلی فروختم.» همیشه یک عضو مذکر خانواده، صرف نظر از سن و سالش، باید او را همراهی کند.
خشونت بیشتر می شود؟
هزاران خانواده در مناطق قبایلی شمال و شمال غرب پاکستان قربانی خشونت افراط گرایان شده اند. عبدالرزاق، برادر شوهر بصوالحه، هنوز هم روزی را که برادرش میان عبدالغفران در حمله طالبان کشته شد به یاد دارد. وی امیدوار است که مناطق قبایلی دیگر دچار خشونت و آشفتگی نشود.