ادلب: ترس باشندگان محل از آخرین نبرد

محمد طارق در حال جمع کردن مواد غذایی برای حالت اضطراری است. او دو کارتن نان خشک، چند قوطی پنیر، چند مرتبان ترشی بادرنگ و چند خریطه برنج جمع کرده است. او همه این مواد غذایی را در زیرخانه جابجا کرده است، جایی که به صورت خاص به عنوان مخفیگاه در جریان جنگ ساخته شده است. او در مصاحبه با دویچه وله می گوید: "چه کار دیگری می توانم بکنم؟ من همچنین غذای کودک و اسباب بازی را در این زیرخانه انبار کرده ام.» او یک موترک برای پسر چهار ساله اش و یک راه روک برای دختر ده ماهه اش را به امید آرام کردن شان و منحرف کردن حواس شان از هرج و مرجی که در ادلب انتظار می رود، به زیرخانه برده است.

میلیون ها غیرنظامی در شرایطی مشابه محمد طارق قرار دارند و سعی دارند راه های محافظت از خود و خانواده هایشان در برابر حملات نیروهای سوریه پیدا کنند.

درگیری ها در سوریه نزدیک به پایان است؛ نیروهای دولتی تقریبا به طور کامل کشور را دوباره تحت کنترول خود درآورده اند. ادلب آخرین دژ محکم شورشیان، صحنه آخرین نبرد خواهد بود. ادلب نزدیک به دو میلیون انسان را که به دلیل جنگ مجبور به ترک روستاها و شهرهای خود شده اند، پناه داده است.

در جریان هفته گذشته یک نیروی نظامی قوی وارد این شهر شده است و وسایط نقلیه اردوی سوریه به سوی خط مقدم در حال حرکت اند. هدف این نیروها بازگرداندن کنترول بالای آخرین سنگر شورشیان است. روسیه از حکومت سوریه حمایت می کند و بزرگترین نیروی دریایی خود را در بحیره مدیترانه مستقر کرده است. ترکیه نیز آمادگی گرفته است. دوازده پسته کنترول ترکیه در صورت لزوم آماده مداخله اند. ترکیه می خواهد در صورت لزوم از شورشیان سوریه که از آغاز جنگ سوریه آنها را حمایت کرده است، پشتیبانی کند.

جهادگرایان ادلب را کاملا تحت کنترول دارند

گروه هیئت تحریر الشام که با گروه القاعده نزدیکی دارد، حدود ۶۰ درصد از این منطقه را کنترول می کند. روز پنج شنبه یک سخنگوی کرملین گفت که اردوی سوریه برای حمله بر این "شبکه تروریستی" آمادگی دارد. پایگاه های روسیه بارها مورد حمله هواپیما های بدون سرنشین قرار گرفته اند که توسط گروه هیئت تحریر الشام کنترول می شوند. این هم یکی دیگر از دلایلی است که روسیه برای حمله به ادلب اقدام کند.

در حال حاضر روسیه و ترکیه به دنبال بیرون رفت از این بحران از راه دیپلوماتیک هستند. روز جمعه، قبل از آغاز حمله، قرار است به دعوت ایران یک نشست صورت بگیرد. رجب طیب اردوغان، ولادیمیر پوتین، بشارالاسد و حسن روحانی می خواهند با هم در تهران ملاقات کنند.

جستجوی راه حل دیپلوماتیک

بلال زکرا، رئیس شهرداری مارات النومان، روستایی در ولایت ادلب می گوید که "من مطمئن هستم که یک راه حل سیاسی بهترین گزینه برای ادلب است، همان طوری که شورشیان جانب ترکی در یک ملاقاتی در استانبول بیان داشتند."
جوشوا لندیس، مدیر مرکز مطالعات خاورمیانه در دانشگاه اوکلاهما، می گوید اگر شورشیان هیئت تحریر الشام ادلب را ترک کنند، یک راه حل دیپلوماتیک امکان پذیر است. اما تا کنون این تلاش ها شکست خورده اند.

دویچه وله با یک افسر ارشد جبهه آزادیبخش ملی که ائتلافی از چند گروه شورشی معتدل و اسلامگرا تحت حمایت ترکیه است، صحبت کرده است. به خاطر اینکه او با خطر روبرو نگردد، از بیان شهرت اش در این گزارش خودداری شده است. او می گوید : «روس ها می خواهند از گروه هیئت تحریر الشام به عنوان دست آویزی برای مشروعیت بخشیدن به حملات شان استفاده کنند. ما سعی کردیم تا این گروه را متقاعد کنیم که به ما بپیوندد و گروه را منحل کند تا برای روسیه دیگر بهانه ای برای مداخله نماند. اما این گروه تا حال پیشنهاد ما را رد کرده است.»

او در ادامه گفت: «روسیه و سوریه از مردم در ادلب خواسته اند تا تسلیم شوند و یک روند آشتی مانند آنچه در درعا صورت گرفت، راه اندازی شود. اما گروه تحریر الشام این مساله را رد کرده و برای مردم گفته است که هر کسی که با رژیم سوریه مذاکره می کند، خائن است و سرزده می شود.

غیرنظامیان بین حکومت و افراط گرایان گیر مانده اند

پیش از جنگ، محمد طارق معلم انگلیسی بود و در مکتب روستایش تدریس می کرد. او می گوید: «رژیم از ما افراط گرایانی ساخت که حالا مردم خود را می کشیم. رژیم ما را در وضعیتی آورد که حالا از شیعیان و علوی ها نفرت داریم. قبل از جنگ این نفرت وجود نداشت.» او در ادامه می گوید: «و این افراد القاعده کارهای بدتری کردند. آنها چلم یا قلیان ام را شکستاندند. آنها ما را مجبور به پیشبرد یک زندگی سخت کرده اند. ما شورشیان را نمی خواهیم. آنها شهرت اپوزیسیون را خراب می کنند."

"من بلافاصله شهروند ترکیه خواهم شد"

روستای محمد طارق تحت کنترول فیلق الشام می باشد که متعلق به جبهه آزادیبخش ملی است. او می گوید آنها مسلمان اند، نه افراطی: «بهترین راه حل برای ادلب این است که تحت اداره حکومت ترکیه قرار گیرد. من بلافاصله تابعیت ترکیه را خواهم پذیرفت، چون من دیگر نمی خواهم تحت حکومت اسد زندگی کنم و با این جهادگرایان نیز نمی خواهم هیچ ارتباطی داشته باشم. ترکیه از شورشیان مسلمان حمایت می کند و ما هم همین کار را می کنیم."

او بیشتر در مورد حملۀ حکومت سوریه با سلاح های کیمیایی نگران است. اخیرا در ماه فبروری، در سراقب از سلاح های کیمیایی استفاده گردیده بود. این حمله بعدها توسط سازمان ممنوعیت سلاح های کیمیایی تأیید شد. محمد طارق می گوید: «ما مطمئن هستیم که رژیم از همان تاکتیک ها استفاده می کند و از سلاح های کیمیایی استفاده می کند، چرا نکند؟ من به این فکر می کنم که به عفرین بروم.» محمد طارق معتقد است که برای خانواده اش شهر عفرین امن تر خواهد بود.