روابط اتحاديه اروپا با پاکستان

اتحاديه اروپا در ماه جون سال گذشته آصف علي زرادري، رييس جمهور پاکستان را براي اولين گردهمايي آن اتحاديه با پاکستان، به بروکسل دعوت کرده بود. هدف عمده اتحاديه اروپا در آن زمان تأمين ثبات در پاکستان بود. نا آرامي هاي سياسي در اين کشور آسياي جنوبي ابتداء بعد از سوء قصد عليه همسر زرداري، بي نظير بوتو، صدراعظم سابق پاکستان به يک وضعيت دايمي مبدل نشده بود.

مشاجره ميان نظاميان، حکومت غيرنظامي و بخش قضايي به دليل اين واقعيت که پاکستان اسلحه اتمي دارد، نگران کننده به نظر مي رسيد. بالاخره ارتباطات زياد ميان مسلمانان افراطي مسلح در پاکستان و افغانستان باعث درد سر اتحاديه اروپا شده بود. خوزه مانوئل باروسو، رييس کميسيون اتحاديه اروپا از زرداري براي تلاش هاي پاکستان در مبارزه عليه طالبان قدراني به عمل آورده گفت:

«تلاش هاي او(زرداري) مبني بر تبديلي پاکستان به يک کشوردموکراتيک، و تمام آنچه اوانجام داده است که پاکستان بحيث منبع مناقشه و تروريزم در ديگر بخش هاي جهان نشود، بر ما اثر خوبي گذاشته اند.»

اتحاديه اروپا ضمن گردهمايي اش در سال گذشته کمک هاي مالي و حمايت سياسي بيشتري را وعده داد. البته اين وعده با آن انتظاراتي نيز گره زده شده بود، بارسو گفت:

«در بدل، ما مي خواهيم تا پاکستان مبارزه با تروريزم را بسيار جدي بگيرد. ولي ما همچنان انتظار داريم که در کشور خود نيز کار هايي را انجام دهد، يعني در تمام ساحات حکومتداري خوب، تا ما با پاکستان در موضوعات آموزشي همکاري کنيم. پاکستان بايد آن را طوري جدي پي بگيرد، مثلي که ما آن را جدي مي گيريم.»

اين تقريباً 10 ماه قبل بود. اما آيا پاکستان آن خواسته ها را برآورده ساخته است؟

شادا اسلام، کارشناس پاکستان در مرکز امور سياسي اروپا که يک انستيتوت علوم سياسي در بروکسل است، مي گويد:

«من معتقدم که آنها تقاضا براي حکومتداري خوب را جدي گرفته و قبول کرده اند. موضوع عمده در پاکستان اينست که آيا نظاميان و يا رهبري غيرنظامي قدرت بيشتر حاصل مي کند. من نگرانم که در حال حاضر نظاميان در حال آمدن به جايگاه حکمروايي اند. موضوع معارف يک روند طولاني است. در غرب مدارس قرآن درد سر زيادي را خلق کرده است، اما اين پروژه مربوط به يک نسل است. آنها بايد ابتداء مکاتب خوب دولتي داشته باشند، تا والدين اطفال شان را بيش ازاين به مدارس قرآن نفرستند. و مبارزه با تروريزم نيز وظيفه يک نسل است. افراطيت، شورش ها، آمادگي براي اعمال خشونت آميز در پاکستان صرف با يک بار صحبت از بين نمي رود. دراين راستا بايد تلاش درازمدت صورت بگيرد.»

ولي پاکستان نيز تقاضا هاي از اتحاديه اروپا دارد. در صدر اين خواسته ها، نخست تقاضا وجود دارد که اتحاديه اروپا بازار هايش را بروي منسوجات پاکستاني باز کند. درين مورد تا حال هيچ نوع پييشرفتي صورت نگرفته است. پاکستان نمي خواهد بيش از اين به اين کشور صرف به ديده کمک گيرنده نگريسته شود؛ درعوض آن خواهان ارتباطات بهتر تجاري مي باشد. شادا اسلام خاطر نشان مي کند: بدون معضله افغانستان علاقه اتحاديه اروپا به پاکستان بسيار کم است.

هازلباخ/ صدیقی

ویراستار: یاسر