تصویر: "ما آلمان می خواهیم"
پس از چند روز که آنها در هنگری از ادامه سفر خود باز داشته شده بودند، هزاران تن از آواره گان جنگ های داخلی روز شنبه بالاخره به هدف خود آلمان رسیدند. ایستگاه قطار مرکزی مونشن محل امید آنها شده است.
سپاسگزاری
به محض ورود به ایستگاه مرکزی قطار شهرمونشن یک جوان پناهجو دست های خود را به علامت سپاسگزاری بالا گرفته است. او با این حرکت خود دقیقا از چه کسی ابرازسپاسگزاری می کند، مشخص نیست. برای بسیاری از پناهجویان بعد از هفته ها و ماهها فرار و گریز، آلمان اولین مکانی است که در آن واقعا احساس امنیت می کنند.
در رویای امنیت
این پناهجویان از افغانستان عراق و سوریه به منظور فرار از جنگ و ترور حرکت کرده اند. آنها رویای یک زندگی امن را داشتند. برای این اکنون مجبور هستند دوباره همه چیز را از ابتدا آغاز کنند. تنها به روز شنبه احتمالا تا 8 هزار مرد، زن وکودک به مرکز بایرن وارد شده اند.
وسایل ضروری در خریطه های پلاستیکی
اکثر پناهجویان برای آمادگی سفر وقت نداشتند. بسیاری از آنها به دلیل خطرات جانی مجبور شده اند کشور زادگاه خود را ترک کنند و سر به کف دست بگذارند. بنا براین اغلب فقط توانسته اند چیزهای بسیار ضروری را در خریطه های پلاستیکی همراه خود بیاورند.
آرامش، صلح و سلام
مهم نیست که به کدام زبان کسی این را می گوید. این پیام برای همیشه باقی خواهد ماند. پناهجویان نیز مانند همه انسانهای دیگر می خواهند در صلح زندگی کنند.
کمک کننده گان دواطلب در ایستگاه قطار
بسیاری از پناهنده گان شب قبل از رسیدن به آلمان یک راه دشوار را طی کرده اند. آنها قبل از اینکه بتوانند به موترهای بس یا قطار سوار شوند با پای پیاده از هنگری به سوی مرز اتریش آمده اند. آنها در ایستگاه قطار مرکزی شهر مونشن از سوی کمک کننده گان داوطلب استقبال شدند. رضا کاران برای آنها غذا ونوشیدنی دادند.
داکتر در ایستگاه قطار
زمان کوتاهی پس از ورودشان، پناهجویان از نظر صحی مورد معاینه قرار می گیرند. در راه فرار به ندرت دارو یا فرصتی وجود داشته است تا بیماری آنها به درستی معاینه و درمان شود. بعضی از آنها در جنگ زخمی شده اند. اکنون بالاخره می توانند از نظر صحی مورد مراقبت قرار گیرند.