Çevre kirliliğinin faturası yoksul ülkelere çıkıyor

Nairobi ve çevresindeki çiftçilerin işi zor. Çiftçiler ne hayvanları için yeterli su, ne de yeterli otlak bulabiliyor. Etiyopyalı tarımcı ve çiftçilerin durumu da farklı değil. Onlar da su bulabilmek için kurumuş nehir yataklarını 2-3 metre kazıyor ve ancak o şekilde suya ulaşıyor. Dünyadaki iklim değişikliğinin sonuçları karşısında Afrikalı çiftçiler çaresiz. Durumun ciddiyetini bilen BM Genel Sekreteri Kofi Annan, Nairobi’deki konferansta iklim değişikliğinin fakir ülkelere etkisine dikkat çekti:

“İklim değişikliğinin faturası fakir ülkelere, genellikle de Afrika’dakilere çıkıyor. Çevre kirliliğinin en fazla yaşandığı, iklime müdahale sonucundaki felaketlerin en fazla görüldüğü ve doğal kaynakların en çok zarara uğradığı yerler yine fakir devletler. Mozambik’teki sel ya da Sahel bölgesindeki kuraklık daha dün gibi aklımızda. Bu değişimlere uyum sağlayabilmek yaşamsal öneme sahip. Yüzyılın amaçlarına ulaşmak için iklim değişikliğinin bu tür sonuçlarını hesaba katmak, tehlikelere karşı stratejiler geliştirmek zaruri.”

Hedef, yoksullukla mücadele

Yüzyılın hedeflerinin başındaysa fakirlikle mücadele geliyor. Eğer fakir ülkeler, gelişmiş sanayi ülkelerinden yardım alıp, iklim değişikliğine kendilerini hazırlayamazlar ise 2015 yılına dek yeryüzündeki fakirleşmeyi yarıya indirme amacına ulaşılamayacak. BM Çevre Programı Başkanı Achim Steiner şöyle konuşuyor:

“Fakir ülkelerin küresel ısınmanın sonuçlarına kendilerini hazırlamaları söz konusu olduğunda para belirleyici bir faktör. Nairobi’deki konferans bu anlamda çok önemli. Afrika’daki devletlerin, küresel ısınmaya karşı ayakta durabilmeleri için barajlar inşaa etmesi, içme suyu tesisleri kurması ve sağlık sistemini iyileştirmesi gerekiyor. Tüm bunlar için de onlarca yıl milyarlarca dolar yatırması şart. Oysa iklim değişikliğinde suç, gelişmiş sanayi ülkelerinin, bu nedenle fakir ülkelere destek verilmeli, bunu da hem ahlaki, hem de ekonomik nedenlerden dolayı yapmalıyız.”

Küresel ısınmanın bilançosu

Küresel ısınmaya ilişkin bir kaç rakam vermek gerekirse: Kenya’da örneğin kişi başına düşen karbondioksit 60 kilo. ABD’deyse bu rakam 20 kilogram civarında. Buna rağmen uzmanlar büyük projelere soyunmak yerine, fakir ülkelere kendi projelerini geliştirmeye ve uygulamaya yönelik destek verilmesinden yana. Kenya’daki İklim Konferansı’na katılan Alman Çevre Bakanı Siegmar Gabriel şöyle konuşuyor:

“ Almanya, Afrika’da yenilenebilir enerji alanındaki çabaları destekleyecek. Bunun için özel teknoloji transferine ihtiyaç var. Yardımlarımızla, yeryüzünde elektriği olmayan 1,6 milyar insana enerji götürebiliriz. Almanya bu insanlara yardım için pek yakında somut adımlar atacaktır.”