Finanzbeamtin

Ilık bir sonbahar günü. Birgit Winterscheidt içinde küçük bir gölcük olan bahçesindeki bankta, hayat arkadaşı Walter Pusch’un yanında oturuyor. Güneş ikisinin de yüzüne vuruyor. Gözleri parlayan Winterscheidt, erkek arkadaşını öpüyor. Birgit Winterscheidt 51, Walter Pusch ise 58 yaşında. 32 yıldan beri birbirlerini tanımalarına rağmen, iki yıldır birlikteler. Birgit Winterscheidt, ”biz daha önceden de arkadaştık, ama ikimiz de evliydik. İki yıl önce Walter’in eşi öldü, ben zaten eşimden ayrı yaşıyordum” sözleri ile birlikte olmaya başlamalarının neden bu kadar uzun sürdüğünü anlatıyor.

Önce meslektaş, sonra arkadaş ve sevgili

Birgit Winterscheidt ve Walter Pusch iş yerinde tanışmışlar. İkisi de 30 yılı aşkın süredir 160.000 nüfuslu Müllheim an der Ruhr kentindeki vergi dairesinde çalışıyor. Büroları karşılıklı olan Winterscheidt ve Pusch, neredeyse her şeyi birlikte yapıyor. Öğleden önce kahvaltı etmek için birlikte kantine gidiyor, gün boyunca üç veya dört kere sigara içmek için bina dışına çıkıyorlar. Öğlenleri vergi dairesinin önünden geçen Ruhr Nehri kenarında yürüyüş yapıyorlar. Birgit Winterscheidt, gülerek ”bazen de birlikte bisiklet turu yapıyor veya doğa içinde yürüyüşe çıkıyoruz” diyor.

Winterscheidt vergi memuru olarak, yüksek gelirlilerin vergi bildirimlerini inceliyor. Ayrıca iflas edenlerin dosyaları ile de o ilgileniyor. İnsanlarla doğrudan iletişim halinde olmadığını, daha çok dosyalarla uğraştığını belirtiyor.

Vergi dairesinde geçen bir hayat

Birgit Winterscheidt hayatının büyük bölümünü vergi dairesinde geçirmiş. 15 yaşında meslek eğitimi için geldiği vergi dairesinde çalışarak yükselmiş. Önce orta daha sonra da yüksek kademeli görevler üstlendiğini ifade ediyor. Winterscheidt, işinden memnun olmasına rağmen, bunun çocukluk hayali olmadığını dile getiriyor.

Birgit Winterscheidt’in sanat yönü ağır basıyor. Resim ve işleme yapıyor, iç dekorasyonla ilgileniyor. Oberhausen’daki evini adeta bir cennete dönüştürmüş. Winterscheidt için estetik ön planda yer alıyor, mesela otomobil alırken de... ”Teknikten hiç anlamadığım için en beğendiğim arabada karar kıldım” diyor.

Ancak Winsterscheidt’in hayatı o kadar da güzel geçmemiş. Yaklaşık 16 yıl önce yaşadıklarını hayatının en zor dönemi olarak tanımlıyor, çünkü eski eşi tarafından terk edilmiş. O zamanlar üç ve beş yaşında olan oğullarını tek başına yetiştirmek zorunda kalmış. Oğullarını kreşe göndererek, yarım gün çalışmaya devam etmiş. Evde oturarak, sadece devletten alacağı sosyal yardımla geçinmeyi aklının ucundan bile geçirmemiş.

”Hiç böyle şımartılmadım”

Winterscheidt’in oğulları artık birer yetişkin. 21 yaşındaki oğlu Nicholas üniversitede ekonomi öğrenimi görüyor. Konuşmak yerine kanepenin üzerine oturup, gazetelerin arkasında kaybolmayı tercih ediyor. 19 yaşındaki Christoph ise başkaları ile çok daha kolayca iletişim kurabiliyor. Christoph annesi ve hayat arkadaşı ile sohbet etmekten zevk alıyor; mesela özel ilgi duyduğu Formula 1 otomobil yarışları hakkında konuşuyorlar. Birgit Winterscheidt’ın en büyük dileği oğullarının iyi birer meslek sahibi olması.

Birgit Winterscheidt, kasım güneşinin altında hayat arkadaşına aşık gözlerle bakıyor. Hayatında hiç böyle şımartılmadığını, birbirleriyle hiç kavga etmediklerini söylerken, gözleri parlıyor. Birgit Winterscheidt’e göre, insan yaşlandıkça birbiriyle iyi geçinmeyi de öğreniyor. Aralarındaki uyumun belki de diğer bir sonucu ise Birgit Winterscheidt’ın iş arkadaşı ile birlikte yaşamaya başladığından beri sekiz kilo almış olması...

Soru: Her dakikanızı eşinizle geçirmeyi düşünebilir misiniz?