25.11.2008 - Alman basınından özetler

Alman gazetelerinin başlıca konusu, eski Kızıl Ordu Fraksiyonu RAF'ın liderlerinden Christian Klar'ın 26 yıl sonra serbest bırakılacak olması. Allgemeine Zeitung, kararı mesafeli bir bakış açısıyla değerlendiriyor:

“26 yıl elbette uzun bir zaman, ancak acımadan dokuz cinayetle dokuz insan hayatının kanlı şekilde yok edilmesi için de az. Ondan geriye kalanlarla intikam almak söz konusu değil, konu daha ağır bir ceza da değil. Söz konusu olan, aksine adalet. Sadece kurban ve ardında bıraktıkları için değil, bir devletin korunması yükümlülüğü için de…”

Westdeutsche Zeitung ise eski teröristin kendini “özgürlük savaşçısı” olarak görse de onun bir suçlu olduğunu ve cinayet işlediğini dile getiriyor. Gazete, Ceza Yasası'nın Christian Klar için de geçerli olduğunu hatırlatıyor. Konuyla ilgili Rhein Zeitung'da ise şu ifadeler yer alıyor:

“Eski RAF teröristi Christian Klar, serbest kalıyor. Hukuk devletimiz işlemeye devam ettiğinden, aksini bekleyen zaten yoktu. Bu, objektif bir yargı kararına dayanıyor. Zira bu, bir intikam değildi. Almanya Federal Cumhuriyeti ise bu durumda sol terör örgütü RAF'a karşı iki kez zafer kazanmış oluyor: Birincisi, başarılı bir yakalama ve yargılama, ayrıca hukuk devletine uygun bir muamelenin yapılması. İkincisi de faşizmin devam ettiği iddiasının geçersiz olduğu.”

Alman gazetelerinde yankı bulan bir diğer konu da Yeşiller Partisi Eş başkanı Cem Özdemir'in açıklamaları. Almanya'daki okullarda Türkçe derslerinin verilmesini isteyen Özdemir'in bu açıklamasını Dresdener Neueste Nachrichten gazetesi eleştiriyor. Gazete, “Başarılı bir entegrasyonun, her iki tarafın da isteklerini kapsaması gerekiyor, ancak Türkçe dersleri siyasileştirilmemeli” diyor.

Göçmen kökenli gençlerin ve çocukların başarılı okul ve iş hayatı için Alman öğrenmelerinin zorunlu olduğuna değinen Berliner Morgenpost ise Cem Özdemir'in açıklamalarını şöyle yorumluyor:

“Alman okullarındaki temel sorunlar, Türkçe dersiyle çözülemez. Son yapılan Pisa araştırması, geçen yıllar içinde göçmen kökenli çocuklar ve gençlerin durumunda çok az iyileşme sağlandığını gösterdi. Okul yöneticileri, bu çocukların anadili Almanca olan çocuklarla aynı başarıyı elde edebilmelerini mümkün kılamadı. Okul ve meslek hayatlarında ilerleyebilmeleri için bu çocukların Almanca öğrenmeleri şart. Özdemir'in, Yeşiller başkanı olarak uyum sorununa ilişkin sürekli konuşması gerekecek. Ancak şunu da iyi bilmeli ki; uyum tek yönlü değildir. Uyum, ancak teşvik ve istekle olabilir ve Almanca'ya hakim olunması ise bir zorunluluktur.”