Ziua Muncii: Proteste şi petreceri
Ziua de 1 Mai a cunoscut de-a lungul anilor modificări multiple. Pretutindeni în lume, oamenii ies în stradă. În trecut se protesta contra condiţiilor de muncă, astăzi mai ales împotriva clasei politice.
O zi de sărbătoare cu multe faţete
În multe ţări, pe 1 mai oamenii ies în stradă pentru a-şi susţine drepturile. Au loc însă şi manifestaţii ale unor grupări violente. Cei mai mulţi, însă, cum sunt şi aceşti militanţi de stânga din Berlin-Kreuzberg, demonstrează paşnic. 1 Mai e o sărbătoare cu tradiţie.
Proteste în inima capitalismului
Ziua Muncii îşi are rădăcinile în mişcarea sindicală din SUA, deşi astăzi sindicatele nu mai joacă un rol important. Pe 1 mai 1886, muncitorii americani au lansat un prim apel la grevă generală. Ei revendicau ziua de lucru de 8 ore, în loc de 14. Mai mulţi demonstranţi au fost ucişi. Patru ani mai târziu, în diferite colţuri ale lumii, milioane de oameni au ieşit în stradă în prima zi de mai.
O nouă sărbătoare legală?
De la sfârşitul secolului al XIX-lea, pe 1 mai este sărbătorită la nivel internaţional Ziua Muncii. Şi în Germania aveau loc demonstraţii, fără însă ca 1 Mai să fie o zi de serbătoare oficială. Abia în timpul dictaturii naziste situaţia s-a schimbat aparent. Hitler a declarat în 1933 ziua drept "sărbătoare a muncii naţionale", organizând manifestaţii de masă.
Sfârşitul mişcării sindicale
Doar o zi mai târziu, pe 2 mai 1933, a devenit limpede ce urmărea Adolf Hitler. Unităţi SA au ocupat birourile şi redacţiile publicaţiilor sindicatelor. Liderii sindicali au fost arestaţi, iar următorul 1 mai nu a mai fost Ziua Muncii, ci "Ziua Naţională a Poporului German". Aşa a fost anihilat un potenţial adversar al naţional-socialiştilor.
Mitinguri şi defilări
După sfârşitul celui de-al Doilea Război Mondial, situaţia din Germania de Est şi cea de Vest a fost diferită. În fosta RDG au avut loc deja în 1946 mari defilări de 1 Mai. În vest, mitingurile erau organizate în primii ani doar sporadic.
Demonstraţii cu caracter obligatoriu
Chiar benevolă nu era participarea la mitingurile şi defilările de 1 Mai din Rusia sau statele înfrăţite, precum RDG. Deşi mulţi ar fi preferat să petreacă.
Revoltele din 1968
În Franţa, "Fête du Travail" este deja din 1920 o sărbătoare legală. Mai târziu, şi studenţii angrenaţi în revoltele din 1968 au folosit această zi pentru propiile revendicări, protestând vehement contra războiului din Vietnam.
Pentru drepturile muncitorilor
Şi astăzi au loc în Germania demonstraţii şi mitinguri de 1 Mai, organizate de Uniunea Sindicală (DGB). Manifestaţiile din acest an, coordonate de DGB, au drept motto "Solidaritate, diversitate şi dreptate". Din 1949 şi până astăzi DGB este responsabil cu organizarea evenimentelor de 1 Mai în Germania Federală.
Violenţe contra sistemului
În Germania există, însă, şi alte proteste de 1 Mai. În cadrul aşa-numitului Bloc Negru al grupărilor extremiste de stânga şi de dreapta au loc adesea confruntări violente. Vandalismul şi vătămările corporale caracterizează aceste manifestări. Au loc însă şi numeroase demonstraţii paşnice contra neonaziştilor.
Contra extremei drepte
Anul trecut, protestele de 1 Mai din Franţa s-au îndreptat împotriva Frontului Naţional şi a liderei acestuia, Marine Le Pen. 30.000 de oameni au participat la demonstraţii - de trei ori mai mult decât cu un an în urmă.
Petreceri în loc de politică
Cei mai mulţi oameni se bucură însă de această zi liberă pentru a petrece cu familia şi prietenii. Au luat naştere şi diferite manifestări de amploare, cum este "Myfest", iniţiată la Berlin în 2003, ca un fel de contrapondere la demonstraţiile violente de 1 Mai.