Obiceiuri germane de Crăciun
De când există Pieţele de Crăciun? Cine a inventat Coroniţa de Advent? Cine aduce copiilor darurile de Crăciun?
Pieţele de Crăciun
Deja în Evul Mediu, oamenii se îngrămădeau în pieţele din perioada dinaintea Crăciunului. Cu deosebirea că atunci scopul nu era acela de a bea vin fiert şi a mânca dulciuri tradiţionale sau cârnaţi, ci pentru a se aproviziona cu alimente pentru anotimpul rece. Mai târziu, la aceste pieţe şi-au expus produsele şi meşteşugarii. Astăzi întâlnim Pieţe de Crăciun în toată lumea.
Coroniţa de Advent
Astăzi, Coroniţa de Advent (Adventskranz) are patru lumânări, care se aprind, pe rând, în fiecare duminică de Advent. Iniţial coroniţa avea 24 de lumânări şi era confecţionată din lemn. Acest obicei i se datorează teologului protestant Johann Hinrich Wichern, care, în 1839, a dăruit unor copii sărmani, de care se îngrijea, Coroniţa pentru ca aceştia să numere zilele rămase până la Crăciun.
Farmecul iernii
În secolul XIX atitudinea oamenilor faţă de anotimpul rece s-a schimbat radical. Iarna nu mai era văzută doar ca o perioadă grea a anului, ci şi ca prilej de bucurie - bineîneţeles pentru copii şi cei cu o stare materială ceva mai bună. Până şi oamenii de zăpadă au de atunci un chip mai vesel.
Un pom cucereşte lumea
Tot începând cu secolul XIX a început să se răspândească şi obiceiul împodobirii pomului de Crăciu. Atunci au luat amploare culturile de brazi, aşa încât şi oamenii mai puţin înstăriţi îşi puteau permite un pom de Crăciun. Acest obicei german s-a răspândit apoi în toate colţurile lumii. În imagine: un frumos pom de Crăciun expus în faţa clădirii guvernamentale din Tokio în 2015.
De la Moş Nicolae la Copilul Iisus
În Evul Mediu, copii primeau codourile de Crăciun pe 6 decembrie. Cei mici ştiau că aceste daruri le aduce Moş Nicolae. Protestanţii - poate chiar reformatorul Martin Luther - au modificat data. Până astăzi, în Germania copiii primesc darurile în Ajunul Crăciunului, pe 24 decembrie. Iar cel ce le aduce nu mai e Moş Nicolae ci Copilul Iisus, "Christkind".
Daruri sfinte
Dăruirea cadourilor de Crăciun se numeşte în germană "Bescherung". Cuvântul datează din Evul Mediu şi însemna împărţirea darurilor venite din partea lui Dumnezeu prin Copilul Iisus.
Slujbele din Ajunul Crăciunului
În Seara de Ajun, germanii credincioşi merg la biserică. Slujba tradiţională de Crăciun are loc aşadar pe 24 decembrie, în orele târzii ale serii. Până în secolul XVIII, această slujbă era oficiată, însă, în primele ore ale dimineţii zilei de 25 decembrie.
Ieslea de Crăciun
Deja de secole este reprodusă de copii sau actori amatori scena naşterii lui Iisus într-o iesle, după cum se poate vedea în imagine. În interiorul sau în afara bisericilor din Germania, precum şi în multe locuinţe particulare, este înfăţişată povestea biblică.
Gâsca tradiţională de Crăciun
În Germania se obişnuieşte ca pe 24 decembrie să se mănânce gâscă pregătită la cuptor, cu garnitură de varză roşie călită şi găluşte de cartofi. Sunt şi germani care în seara de Ajun preferă crenvurşti cu salată de cartofi. Acesta era în trecut meniul familiilor sărace, care nu-şi puteau permite să cumpere gâscă.