Legea purităţii berii în Germania, de 500 de ani
Germanii respectă de cinci secole Legea purităţii berii. Astfel, berea nu conţine decât trei componente: orz, hamei şi apă. Decizia a fost luată pe 23 aprilie 1516 de ducatul Bavaria.
Orzul
Malţul din orz sau, pentru berea de tip "weizen", malţul din grâu se obţine din aceste cereale încolţite. Boabele sunt mai întâi umezite şi lăsate la încolţit timp de 4 - 7 zile. Aşa se formează enzimele care descompun amidonul în maltoză (zahăr de malţ). Urmează uscarea malţului.
Hameiul
Hameiul face parte din aceeaşi familie de plante ca şi cânepa şi a fost folosit iniţial la producerea berii datorită proprietăţilor sale antibacteriene. Astfel, berea putea fi păstrată un timp mai îndelungat. Hameiul este responsabil şi pentru gustul amărui al berii. Producătorii pot modifica aroma berii prin tipul de hamei folosit şi momentul adăugării acestuia în compoziţie.
Apa
Calitatea apei nu trebuie subestimată. Ideală este o apă moale. Pe această cale se reduce duritatea apei.
Durata şi temperatura
Durează cam cinci ore până ce din malţ, hamei şi apă se formează substanţa care stă la baza producerii berii - maiaua. Astăzi elementele cheie - durata şi temperatura sunt stabilite cu ajutorul computerului.
Reziduuri drept furaje
Ceea ce rămâne ca materie consistentă din procesul descris anterior sau prin filtrarea de mai târziu a berii se foloseşte ca hrană pentru animale. Aici se încarcă furajele.
Calitatea drojdiei
Drojdia trebuie tratată cu mare grijă, aşa încât să fie curată şi sănătoasă. De evitat sunt lactobacilii - cu excepţia specialităţii berlineze "Berliner Weiße", căreia bacteriile lactice îi conferă gustul deosebit. Calitatea drojdiei este controlată cu regularitate.
În trei săptămâni e gata
În aceste tancuri de fermentare drojdia transformă maltoza în alcool şi dioxid de carbon. Procesul de fermentare durează patru zile. Apoi berea se lasă două zile la răcit şi încă două săptămâni până să poată fi consumată.
Aproape gata
Aşa arată berea după terminarea procesului de fermentare. Unele berării vând berea sub această formă, tulbure, nefiltrată. Berăria kölneză Früh, însă, nu vinde decat bere filtrată, berea de tip Kölsch.
Prost (Noroc)!
Aşa trebuie să arate o adevărată bere Kölsch: limpede, cristalină.
Pentru mai multă spumă
Berii îi mai este adăugat dioxid de carbon. La berea care se îmbuteliază în sticle se adaugă cam 5,2 grame la litru. La cea din butoi, doar 4,6 grame, pentru a nu face aşa multă spună când se toarnă în pahare.