Niemieckie uczelnie w światowym rankingu

Na pierwszy rzut oka Niemcy, kraj poetów i filozofów – bo za to ceniony za granicą - wypada bardzo dobrze w rankingu najlepszych uczelni świata 2016/2017. Dziewięć niemieckich uniwersytetów (m.in. Uniwersytet w Monachium, Humboldtów w Berlinie, w Mannheimie, Heidelbergu, Bonn i Getyndze) znalazło się wręcz na czołowych pozycjach rankingu „Timees-Higher-Education”. Wśród 600 najlepszych placówek uczelnianych świata, ogółem 41 znajduje się Niemczech.

- Generalnie niemieckie uczelnie wyróżniają się znaczeniem prowadzonych badań – tłumaczy Phil Baty z magazynu „Timees-Higher-Education”, poświęconemu szkolnictwu wyższemu. Baty, odpowiedzialny w redakcji magazynu za sporządzanie dorocznego rankingu dodaje, że niemieckie uczelnie wyróżnia także największa skuteczność w pozyskiwaniu dużych dotacji od przedsiębiorstw i koncernów na badania.

Azjatycka konkurencja

Jednakże Phil Baty do tych pochwał dorzuca ostrzeżenie: - Niemieckie sukcesy w odległej perspektywie wcale nie są pewne, ponieważ coraz więcej czołowych uniwersytetów z regionu Azji wspina się coraz wyższej w rankingu. To samo zresztą dotyczy całej Europy – podkreśla Baty.

Kilka krajów, a wśród nich Francja, Hiszpania i Włochy nie weszło nawet do ścisłej czołówki 200 uczelni. – Temu spadkowi znaczenia europejskich uczelni towarzyszy powolny wzrost popularności ośrodków akademickich krajów azjatyckich. Jak na razie wśród 200 najlepszych uczelni na świecie znajduje się 99 europejskich i tylko 19 azjatyckich. Ale nie ma gwarancji, że trend ten długotrwale się utrzyma – twierdzi ekspert.

Phil Baty jest przekonany, że „kolejnym liderem w dziedzinie edukacji uniwersyteckiej” będzie Azja. - Chociaż brzmi to już teraz jak frazes - podkreśla. Lecz „rozwój kontynentu azjatyckiego jest faktem” – zaznacza.

Ceniony i sporny ranking

Ranking „Timees-Higher-Education” najlepszych wyższych uczelni na świecie publikowany jest co roku. Cieszy się on dużym zainteresowaniem międzynarodowej opinii publicznej, ale budzi też kontrowersje. Uczelnie oceniane są w pięciu kategoriach takich jak „warunki do nauki”, „prowadzone badania” (w tej kategorii uwzględniane są zarówno publikacje jak i reputacja uczelni), „wzmianki” o prowadzonych przez uczelnie badaniach w pracach innych naukowców, „międzynarodowy charakter uczelni” (cudzoziemcy wśród studentów i kadry pedagogicznej) oraz „dotacje” z przedsiębiorstw na prace badawcze.

world-university-ranking/ Barbara Cöllen