1. Przejdź do treści
  2. Przejdź do głównego menu
  3. Przejdź do dalszych stron DW

Kryminał-tango: jak siedzieć, to tylko w Niemczech?

Andrzej Paprzyca3 kwietnia 2012

Za małe cele, długi areszt izolacyjny, brud. Narodowa placówka ds. zwalczania tortur stawia pod pręgierz niemieckie zakłady karne.

https://p.dw.com/p/14X9a
Zdjęcie: dapd

Także w Niemczech narusza się prawa więźniów i aresztantów, uważa w wydanym właśnie raporcie za rok 2010/2011 Narodowa Placówka ds. Zwalczania Tortur z siedzibą w Wiesbaden. Wprawdzie nie stwierdziła stosowania tortur, ale w licznych przypadkach niedostatki nie do zaakceptowania, zwraca uwagę raport. Placówka kontroluje od 2008 roku na zlecenie federacji i krajów związkowych sytuację w zakładach karnych, klinikach psychiatrycznych, aresztach deportacyjnych oraz aresztach tymczasowych na policji, w wojsku i służbie celnej.

Niepokojący stan higieny

Po inspekcji w zakładzie karnym dla młodocianych w Berlinie napisano: „Cela o specjalnym zabezpieczeniu znajdowała się w niehigienicznym stanie, wywołującym obrzydzenie. (...) Poplamione materace piankowe pełne były martwych insektów. Brudne toalety i dozowniki wody. (...) Taki brud można uznać za naruszenie godności ludzkiej“. Po kontroli właściwe rzeczowo placówki otrzymują możliwość do zajęcia stanowiska. Często dochodzi do tego z oporem, po wielokrotnych monitach, stwierdza Narodowa Placówka ds. Zwalczania Tortur. Narzeka ona także na naruszanie prywatności przez wszechobecne kamery, nawet w toaletach.

Flucht aus dem Gefängnis
Wyjście?Zdjęcie: picture-alliance/Wolfram Steinberg

9 kontrolerów, tysiące placówek

Licznym komisariatom policji postawiano zarzut niedostatecznego informowania aresztantów o przysługującym im prawom. Dotyczy to także wojskowej służby wewnętrznej. Z kolei w klinice psychiatrycznej w Lippstadt (Nadrenia Północna – Westfalia) brak terapeutów, których rotacja jest poza tym wysoka. Narodowa Placówka zwraca uwagę, że ma za szczupłe siły, by poddać kontroli tysiące aresztów i więzień. Placówka w Wiesbaden kontroluje stan wykonania zakazu tortur, nałożonego przez ONZ w roku 1984. Liczy ona 4 osoby stałego personelu i 5 wolontariuszy. Po raz pierwszy od jej powstania raport sporządzono wspólnie dla urzędów federalnych i krajów związkowych.

Dossierbild Überwachungsstaat 2
Nikt nie jest samZdjęcie: Alexander Kataytsev/Fotolia

ag / Andrzej Paprzyca

red. odp.: Iwona D. Metzner