1. Прескокни до содржината
  2. Прескокни до главната навигација
  3. Кон други страници на DW

Зошто е спорен германскиот Закон за азил?

Андреа Грунау/ Ивана Стојкова19 септември 2014

Патот за спорниот закон за азиланти на владата е слободен. На решавачката седница во Бундесратот Партијата на зелените гласаше за тоа Србија, Македонија и БиХ да бидат прогласени за сигурни земји на потекло.

https://p.dw.com/p/1DFhE
Фотографија: picture-alliance/dpa/P. Zinken

Околу 30 активисти за човекови права, кои беа против заострувањето на Законот за азил, пред гласањето во Бундесратот, го окупираа седиштето на Партијата на зелените во Берлин. Со тоа го зголемија притисокот и од своите редови: повикот за „право на азил без ограничувања“, многу брзо го поддржаа повеќе од 1800 членови на партијата на Зелените. Меѓу нив беа и пратеници од Бундестагот, покраинските и европскиот парламент како и поранешната предводничка на партијата на Зелените-Клаудија Рот.

Организациите „Амнести Интернешл“ и „Проазил“ апелираа до Зелените да не влегуваат во „непотребни компромиси“.Тие сакаа да ги спречат политичарите од редовите на Зелените од седумте покраини во кои се на власт, да гласаат за планираните промени во Законот за азил, кој го предложи сојузната влада, во чиј состав се демохристијаните и социјалдемократите, а за возврат, на барателите на ззил да им биде овозможено да имаат поголеми социјални права и полесен пристап до пазарот на трудот.

Главниот проблем на спорот беа планираните промени, според кои барателите на азил од балканските земји Србија, Македонија и Босна и Херцеговина, во постапката за барање на азил треба да бидат третирани како лица кои потекнуваат од т.н. безбедни земји, како што се и земјите-членки на ЕУ.

Katrin Göring-Eckardt 4.6.2014
Катрин ГерингФотографија: Getty Images

„Вистински“ и „лажни“ азиланти

Бројот на барања од овие балкански земји значително порасна, аргументира Германското здружение на градови: „На сојузно ниво, во покраините и градовите се намалуваат капацитетите за многу вистински баратели на азил, на кои навистина им е потребна помош.“

Постојат ли „вистински“ баратели на азил од земјите кои се моментално во војна, како што се Сирија и Ирак и „лажни“ балкански баратели на азил? Таму нема протерување, рече министерот за внатрешни работи, Томас де Маизие и им префрли на Зелените дека со нивниот отпор им нанесуваат штета на општините. Претседателката на пратеничката група на Зелените, Катрин Геринг во интервју за еден германски весник кажа дека изјавата на министерот е цинична, наведувајќи го фактот дека во германските градови и општини вината ја префрлаат на азилантите од Западен Балкан. Населувањето од западнобалканските земји во Германија не може да се спречи. Во првите неколку месеци од 2014 година, од три земји од Западен Балкан поднесени се вкупно 19.000 барања за азил, од кои 55 се одобрени.

Бренд Мешовиќ од организацијата за заштита на бегалците, „Проазил“, во интервју за ДВ вели: „Стапката на гаранција за заштита на лицата од Западен Балкан е намалена на сегашната, од моментот кога поранешниот министер за внатрешни работи Ханс-Петер Фридрих рече дека во тие земји нема политички прогони“. Белгија или Швајцарија овој проблем го решаваат поинаку. Во овие земји во првата половина на 2013 година, повеќе од десет отсто од азилантите од балканските земји добија заштита, во Германија таа бројка е сведена на нула. „Проазил“, главно ја одбива регулативата со која овие три балкански земји се прогласуваат за т.н. безбедни земји.

Bernd Mesovic Pro Asyl
Бернд МешовиќФотографија: Pro Asyl

Прогони и недостаток на заштита

Тоа важи и за Зелените кои веќе на почетокот од 1990-тите се бореа против заострувањето на Законот за азил, вели портпаролката за прашања на бегалците од пратеничката група на партијата, Луис Амтсберг. Нејзината партија, исто како и левичарите, гласаше против предлог-законот: „Затоа што со класифицирањето на овие земји како безбедни, се заобиколува основното правило за азил, постапката на рагледување на барањето да биде обејктивна и непристрасна на секое барање, одделно.“ Така, не се испита ситуацијата во овие земји, кога е во прашање почитувањето на човековите права. Според организациите за заштита на човековите права, постојат индикации дека во овие земји постојат прогони и недостаток од заштита од страна на државите. Тоа, главно важи за случаите кога станува збор за Ромите.

„Проазил“ направи анализа за овие три земји. Масивната дискриманција на ромските малцинства во сите области на животот, како што се социјалните услуги, живеалиштата, здравството и образованието ја загрозуваат нивната егзистенција. И тоа е според меѓународното право на азил, причина за добивање на азил. Жртви на кршењето на човековите права таму се и новинарите и хомосексуалците. И „Амнести Интернешнл“ критикува дека малцинствата во балканските земји се изложени на расистички напади, но дека тоа не се зема предвид.

Flüchtlinge im Hungerstreik
Фотографија: picture-alliance/dpa/Gambarini

Барањето – одбиено

За обработката на барањето за азил во Германија е задолжена Сојузната служба за миграција и бегалци. Инструментот „земји со сигурно потекло“ не служи за на барателот на азил да му се скрати постапката за обработка на барањето или да им се исклучи заштитата, објаснува портпаролката на надлежната служба. Многу повеќе се работи за поедноставување на спроведувањето на постапката на обработка на барањето. „Полесно ќе може да се одлучува, имајќи ја предвид препоставката дека на лицата од овие т.н. земји со сигурно потекло не им се заканува прогон. “ Што тоа значи? Министерот за внатрешни работи во покраината Заксен, Маркус Ублих, во својата статија во германскиот весник „Франкфуртер Рундшау“ објаснува: „Тоа значи дека одеднаш една петтина од барањата за азил ќе бидат обработени и одбиени, што значи дека во иднина ќе бидат потребни само неколку дена за барањата на азил од овие земји да бидат обработени и поголемиот дел одбиени. За тоа, сега се потребни неколку месеци. Уште отсега причините за бегство на лицата од Србија, Македонија и БиХ, малку се проверуваат, критикува адвокатот Рајнхард Маркс. Еден од неговите клиенти е бегалец од Србија. Тој вели дека Александар е тешко истрауматирзиран. Овој барател на азил припаѓа на ромската заедница во Србија и често бил прогонуван и малтретиран. Полицијата не го заштитила, Александар побегнал во Германија, но неговото барање било одбиено како „очигледно неосновано“, исто како и итната жалба против пресудата да ја напушти Германија.