Кан: сериозни теми и холивудски спектакл

Контрастот кој се забележа уште вториот ден во Кан не можеше да биде поголем-по веселиот почеток со филмот на Вуди Ален „Полноќ во Пaриз“, со кој започна фестивалот, и настапот на сопругата на францускиот претседател Никола Саркози, Карла Бруни, атмосферата одеднаш се промени во целост и стана сериозна. Темите на филмовите во првите денови на програмата се однесуваат на сексуалното искористување на децата, проституцијата, карциномот, тагата, запуштените деца, насилството.

Германска семејна драма и приказна за педофил

Еден од филмовите кој можеби повеќе од другите ја трогна публиката и присутните новинари беше филмот на германскиот режисер Андреас Дрезен, „Остани на слободната лента“. Филмот е семејна драма која настанува во моментот кога 40-годишен маж ја добива дијагнозата-карцином на мозокот. Дрезен не се занимава само со приказната на пациентот кој веќе не може да оздрави, туку со реакциите и начинот на прифаќање на ситуациите од сопругата и синот.

„Раѓањето и смртта се дел од нашиот живот, но иако тоа добро го знаеме, сакаме тоа да го потиснеме, особено во случај на болест. Тоа е штета, киното затоа може да ни‘ даде повеќе простор за соочување со овие егзистенцијални проблеми“, изјави Дрезен.

Но, тој не ги пушта посетителите да си заминат дома тажни, да се умре е жално, но тоа не е смрт:

„Филмот, не без причина, завршува со песна од Гисберт цу Кнупхаузен-живеј го животот, ова е прекрасен летен ден. На крајот на филмот останува реченицата која ќерката му ја кажува на смртната постела на таткото-морам на тренинг, значи, животот оди натаму. Не мораме секогаш да бидеме среќни и радосни, како што мислат речиси сите, особено овде во Кан“, вели германскиот режисер.

Уште повеќе емоции предизвика филмот „Михаел“ од режисерот Маркус Шлајнцер. Неговиот првенец, кој сосем неочекувано е ставен во официјална конкуренција, раскажува за 10-годишно дете кого еден педофил го држи затворено во подрумот и редовно го злоставува. Филмската приказна е инспирирана од вистинскиот случај со Наташа Кампуш, но во прв план не е жртвата, туку злосторникот. По проекцијата многумина гледачи поради тоа го изразија своето несогласување.

„Само по себе е тешко да се гледаат страдањата на детето. Прашање е-смее ли во фокусот да биде еден педофил, чии постапки се прикажани на исклучително студен и прецизен начин“, коментира на пример германскиот весник „Тагесцајтунг“.

Се‘ на се‘, ништо ново

За малку посветли моменти на фестивалот во Кан се погрижија италијанскиот режисер Нани Морети и францускиот актер Мишел Пиколи. Филмот „Хабемус Папам“ зборува за папата кој во животот сака се‘, само не да биде папа. Кан инаку и годинава не го заобиколија големите холивудски проекции, овојпат тоа е спектаклот „Проклетство на Карибите 4“ со Џони Деп и Пенелопе Круз во главните улоги. Ова е само потврда-на Азурниот брег паралелно свој простор добиваат малите европски продукции на уметнички филмови и потешка тематика, како и најголемите блокбастери, се‘ зачинето со гламурот на црвениот тепих по кој шетаат филмските ѕвезди.

Автор: Јохен Киртен/дпа/Жана Ацеска

Редактор: Александра Трајковска