Егото како уметност: од автопортрети до селфи

Во 1500. германскиот ренесансен уметник Албрехт Дирер се насликал на начин кој потсетува на претставувањата на Исус Христос. Неговите строги очи гледаат директно во оној кој ја гледа сликата. Без никакви украси, уметникот се портретирал како скромен творец. Таквиот авто-портрет дотогаш бил незабележан.

Антон ван Дик (1599-1641) имал 20 години кога го создал овој авто-портрет. Се намачил за да си даде себеси достоинствен и елегантен изглед. За историчарите на уметноста, авто-портретите се и опис на времето: Ван Дик, кој станал кралски сликар на дворот на кралот Чарлс I во Англија во 1632 година, повеќе наликува на благородник, отколку на обичен граѓанин. Бил извонреден портретист.

Рембрант (1606 -1669) се портретирал себеси повеќе од било кој уметник пред него. Неговите авто-портрети го прикажуваат на различна возраст и во различни улоги. Преку своите авто-портрети тој истражувал и како да ги претстави ефектите од стареењето. Како и повеќето негови дела, авто-портретите биле многу популарни меѓу купувачите.

Каспар Давид Фридрих (1774 - 1840) не бил портретист. Повеќе бил познат по романтичните пејзажи. Оттука создал многу малку авто-портрети, но во оние кои ги изработил, посветил големо внимание на детаљите. Неговиот експресивен поглед, песочно разбрануваната коса, неговиот однос: Фридрих се прикажал како самоуверена личност.

Енди Ворхол (1928-1987) продуцирал многу познати авто-портрети. За разлика од Рембрант, поп-уметникот никогаш и не се обидувал да прикаже реалистичен приказ за себе. Ворхол ги менува улогите за да го залаже гледачот. Сепак, постои сличност со Рембрант: како и славниот барокен уметник од Антверп, авто-портретите се дел од брендот Ворхол.

Авто-портретите на британскиот уметник Френсис Бекон (1909 -1992) делуваат болно изобличени. Бекон го насликал својот прв портрет во 1956 година. Бил инспириран од холандскиот уметник Винсент Ван Гог. Не изгледа многу весело на овие слики. Речиси и да нема ништо хумано на авто-портретите- тие се повеќе монструозни, гротескни лица.

Синди Шерман има еден главен уметнички мотив: себеси. Позира во различни улоги- како Мерилин Монро, кловн, хермафродит или сексуална жртва. Преку овие авто-портрети таа постојано ги напаѓа општествените стереотипи во приказите на жените.

Провокативниот Германец Мартин Кипенбергер (1953 - 1997) стана широко признат уметник во 1980-те. Во неговите авто-портрети се претстави себеси на различни начини, од претепан тинејџер до дебел куп месо. Затскривајќи го своето лице на сликите, Кипенбергер ги прикажува границите на сликањето.

Благодарение на активното присуство на социјалните мрежи, Аи Веивеи стана икона на селфито. Кинескиот дисидент, кој во моментов живее во Берлин, документира клучни моменти од неговиот живот преку смартфонот. Испраќа силни политички пораки со овие авто-портрети, како наведениот, кога кинеската влада му го врати пасошот.