۲۰۰۹ در آلمان: انتخابات، جشن، بیکاری
۱۳۸۸ دی ۳, پنجشنبه
۲۰۰۹ از آن سالهایی بود که آلمانی‌ها به آن Superwahljahr می‌گویند: "اَبـَرسال انتخاباتی". در این سال در شش ایالت انتخابات برگزار شد، رئیس جمهور برگزیده شد، مردم برای گزینش نمایندگان پارلمان اروپا رأی دادند و با شرکت در انتخابات سرتاسری ترکیب پارلمان مرکزی (بوندستاگ) و دولت را معیین کردند.
انتخابات ایالتی
در این ایالت‌ها انتخابات برگزار شد:
هسن، تورینگن، زارلند، زاکسن، براندنبورگ و سرانجام شلسویک-هولشتاین.
در هسن، حزب سوسیال-دموکرات نسبت به انتخابات گذشته که یک سال پیش برگزار شده بود، ۱۳ درصد آرایش را از دست داد. انتخابات هسن شروع بدی برای این حزب بود.
در تورینگن، حزب سوسیال-دموکرات رشد کرد. بازنده حزب دموکرات مسیحی بود که با وجود از دست دادن آرا هنوز قدرت را در دست دارد.
در زارلند حزب "چپ" قدرت‌نمایی کرد و ۳ /۲۱ درصد آرا را به دست آورد. سبزها، ترجیح دادند به جای متحد شدن با سوسیالدموکراتها و چپ‌ها، با دموکرات‌مسیحی‌ها و لیبرال‌ها همراهی کنند. آرمان تشکیل حکومتی با گرایش چپ در هسن موفق نشد.
انتخابات زاکسن چندان پرهیجان نبود. سوسیالدموکراتها در هیچ ایالتی به اندازه‌ی زاکسن ضعیف نیستند. در انتخابات ۳۰ اوت ۲۰۰۹ تنها ۱۰ درصد آرا را به دست آوردند که نصف آرای چپ‌ها و یک چهارم آرای دموکرات‌مسیحی‌هاست. در این ایالت دست دموکرات‌مسیحی‌ها برای تعیین سیاست باز است.
براندنبورگ جایی بود که سوسیالدموکراتها در آن مصیبت‌زده نشدند. اکنون در این ایالت کابینه‌ای متشکل از سوسیالدموکراتها و چپ‌ها حکومت می‌کند.
در شلسویک-هولشتاین اثتلاف بزرگ دموکرات مسیحی‌ها و سوسیالدموکراتها حکومت می‌کرد. اختلاف پدید آمد، کار به انتخابات پیش از موعد کشید و نتیجه آن شد که اکنون دموکرات مسیحی‌ها و لیبرال‌ها حکومت می‌کنند.
در مجموع می‌توان گفت که در ایالت‌ها سوسیالدموکراتها در دور سقوط بودند، چپ‌ها خود را تثبیت کردند، لیبرال‌ها رشد کردند و دموکرات‌مسیحی‌ها از سقوط سوسیالدموکراتها بهره‌بردند.
انتخاب رئیس جمهور
در انتخابات پارلمان اروپا نیز لیبرال‌ها رشد کردند. در اینجا نیز بازنده حزب سوسیال‌دموکرات بود.
برای انتخاب ریاست جمهوری هم کمتر کسی شانس پیروزی برای کاندیدای حزب سوسیال‌دمکرات می‌دید.
در آلمـــــــــان رئیس جمهـــــــور توســـط همایش اتحـــــــادیه (Bundesversammlung)، که می‌توان آن را احلاس فدرال نیز نامید، انتخاب می‌شود. همایش سراسری تشکیل شده است از کل نمایندگان بوندستاگ بعلاوه‌ی به تعدادی مساوی با آنان، نمایندگان برگزیدگان مجلس‌های ایالتی.
کاندیدای مشترک حزب سوسیال دموکرات و سبزها خانم گزینه شوان بود. او در برابر هورست کوهلر به رقابت برخاسته بود. شکست او در دور اول رأی‌گیری قطعی شد. کوهلر برای دور دوم به عنوان رئیس جمهور برگزیده شد.
انتخابات سرتاسری
انتخابات سرتاسری گرایش‌عمومی‌ای را که در ایالت‌ها دیده می‌شد، تأیید کرد. سوسیالدموکراتها چوب شرکت در اثتلاف بزرگ با دموکرات‌مسیحی‌ها را خوردند و اگر این ائتلاف فایده‌ای داشت به نام دموکرات مسیحی‌ها نوشته شد.
نتایج انتخابات سرتاسری چنین بود:
دو حزب متحد دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی: ۸ / ۳۳ درصد،
حزب سوسیال‌دموکرات: ۲۳ درصد،
حزب دموکرات‌های آزاد (لیبرال): ۶ / ۱۴ درصد،
حزب چپ: ۹ / ۱۱ درصد،
حزب سبزها: ۷ / ۱۰ درصد.
با انتخابات سرتاسری ۲۰۰۹ آنگلا مرکل مقام خود را به‌عنوانِ صدراعظم تثبیت کرد. کابینه، ائتلافی کلاسیک است از دو حزب متحد دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی و حزب دموکرات‌های آزاد (لیبرال).
سال جشن
۲۰۰۹ در آلمان سال جشن بود، جشن بیستمین سالگرد فروپاشی دیوار برلین و وحدت دو آلمان. فروپاشی دیوار حادثه‌ای است با تأثیر عظیم بین‌المللی. جهان پس از فروپاشی دیوار به جهانی دیگر بدل شد. یک سیستم فرو پاشید و سیستم دیگر در معرض این آزمون قرار گرفت که آیا به راستی جهان را آزادتر و خوشبخت‌تر می‌سازد؟
در جشن وحدت در روز نهم نوامبر روسای جمهور و روسای دولت‌های اتحادیه اروپا، رییس جمهور روسیه و وزیر خارجه آمریکا شرکت داشتند. از نمایش‌های این روز فروریزی دیواری نمادین بود که همانند بازی دومینو ساخته شده بود. فروافتادن نخستین سنگ، ریزش سایر سنگ‌ها را در پی داشت.
آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان در سخنرانی خود گفت که اتحاد دو آلمان هنوز کامل نشده است. وی به نرخ مضاعف بیکاری در شرق به نسبت غرب آلمان اشاره کرد و استمرار کمک‌های اقتصادی به شرق تا سال ۲۰۱۹ را ضروری دانست.
سال دپرسیون
بیکاری، بیکاری، بیکاری. در سال ۲۰۰۹ مدام این کلمه به گوش می‌رسید. در آلمان هم توجیهی برای تکرار این واژه و عادی تلقی کردن آن وجود داشت: بحران جهانی اقتصاد.
در سال ۲۰۰۹ تولید ناخالص ملی آلمان به میزان ۹ / ۴ درصد از سال قبل کمتر بوده است. می‌گویند دوره‌ی دپرسیون به سر آمده و کم کم دارد گشایشی در کارها دیده می‌شود. تجارت خارجی دارد رونق می‌گیرد. ولی در بازار کار وضعیت بحرانی است. تعداد بیکاران حدود ۳ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر است و پیش‌بینی می‌شود که در سال آینده ۴۰۰ هزار نفر دیگر بر این تعداد افزوده شوند.
پژوهشی تازه از اتاق صنعت و تجارت آلمان، حاکی است که ظرف ۱۲ ماه آینده، یک‌چهارم شرکت‌های آلمانی برخی از همکاران خود را برای "صرفه‌جوئی" اخراج خواهند کرد.
تحلیل‌گران می‌گویند در این حالت مأیوس کننده، مردم محافظه‌کاران را برمی‌گزینند تا وضع از آن چیزی که هست بدتر نشود، آن هم در حالتی که نیروی عمده‌ی دیگر، یعنی حزب سوسیال‌دموکرات فاقد برنامه‌ای کارآ و رسوخ‌کننده در میان مردم برای غلبه بر بحران و تعدیل مشکل بیکاری است.
اَبـَرسال انتخاباتی در آلمان، سال انتخاب‌های بزرگ نبود. سال اجتناب از آزمون‌های بزرگ بود و رویکرد به تلاش‌هایی برای اینکه وضع از آنچه هست بدتر نشود.
RN/MM