کامیل کلودل، مجسمه سازی که نگران دزدی آثار خود توسط استادش بود
کامیل کلودل مجسمهساز فرانسوی گرچه بسیار پراستعداد بود، اما در سراسر زندگیاش نتوانست از زیر سایه معلم و معشوق خود اگوست رودن بیرون آید. اکنون موزهای در نزدیک پاریس آثار این هنرمند بزرگ را عرضه کرده است.
کامیل کلودل جوان
کلودل نخستین مجسمههایش را در سن ۱۲ سالگی ساخت. او در آن زمان با پدر و مادرش به "نوژان سور سِن" نقل مکان کرده بودند. پدرش او را به آلفرد بوشهی مجسمهساز معرفی کرد و بوشه به سرعت متوجه استعداد کامیل کلودل در مجسمه سازی شد. بوشه حمایت از کلودل را به عهده گرفت و نخستین استاد او شد. بوشه بعدها او را به رودن معرفی کرد و رودن او را در کلاسهای درس خود پذیرفت.
مجسمهسازی با تمام وجود
کلودل به معشوقه رودن تبدیل شد. یکی از موضوعهای بسیار مورد علاقه رودن ساخت مجسمههای جفتهایی بود که یکدیگر را در آغوش گرفته بودند. کامیل کلودل به این تم مورد علاقه رودن پرداخت و جزئیات آن را فراگرفت و سبک خود را در این رابطه پیدا کرد.
سایه رودن
به رغم کوششهای بسیار کامیل کلودل، کار دولتی به او محول نمیشد. او همواره به عنوان شاگرد رودن، استاد بزرگ مجسمهسازی دیده میشد. او را جدی نمیگرفتند. کامیل کلودل پس از جدایی از رودن دچار بحران روحی شد. خانوادهاش او را به "پرووانس" در جنوب فرانسه فرستادند و او آنجا در میان انسانهایی قرار گرفت با اختلالات روانی جدی.
تبدیل خانه پدری به موزه
کامیل کلودل پس از مرگ فراموش شد. اکنون خانه پدری (سمت چپ) در "نوژان سور سِن" توسعه یافته و به موزهای برای آثار این هنرمند اختصاص یافته است. آدلفو اسکارانلو، آرشیتکت این موزه، موفق شده فضایی پراحساس و بزرگ به ظرفیت ۱۲۸۳ مترمربع بوجود آورد.
سفری پیاده به قرن نوزدهم میلادی
در سفر پیاده به قرن نوزدهم میلادی در موزه "نوژان سور سِن" هنر این قرن به نمایش میآید. در انتهای این سفر هنری زیبا مجسمههای کامیل کلودل قرار گرفتهاند.
عصر طلایی مجسمهسازی در فرانسه
قرن نوزدهم میلادی را عصر طلایی مجسمهسازی در فرانسه مینامند. این موزه نشان میدهد که چگونه هنر از روشهای آکادمیک دور میشود و به اشکال آزادتر بیان هنری میپردازد. با رودن خلاقیت های فردی و تجربی به مجسمهسازی راه یافته است.
مجسمه ژاندارک اثر پل دوبوا
در موزه "نوژان سور سِن" هچنین مجسمه ژاندارک اثر پل دوبوا دیده میشود که مجسمهای گچی است. این مجسمه سفارش داده شد تا جلوی کلیسای جامع رنس قرار گیرد. این مجسمه قهرمان ملی مبارز فرانسه را سوار بر اسب نشان میدهد.
مجسمههای یوزف ماریوس راموس
آثار چهار نسل از مجسمهسازان بزرگ را میتوان در موزه "نوژان سور سِن" دید. یکی از این مجسمهسازان بزرگ یوزف ماریوس راموس است که در سال ۱۸۴۵ این دو مجسمه را از گچ آفرید.
کار بدنی
سرانجام در انتهای موزه آثار کامیل کلودل قرر گرفتهاند. او بسیاری از آثار خود را شخصا تخریب کرده، زیرا فکر میکرد رودن از روی آنها کپی برداری خواهد کرد. این موزه با ۴۴ مجسمه از آثار کامیل کلودل شرایطی فراهم کرده که بتوان از روی آنها آثار هنری این هنرمند بزرگ را بررسی کرد.