پیامدهای بحران مالی آمریکا

وصله‌دوزی بحران مالی

روزنامه ”ال موندو“، چاپ اسپانیا درباره مبارزه علیه بحران مالی در آمریکا می‌نویسد: «بحران مالی هنوز به بدترین سطح خود سقوط نکرده است. ادارات دولتی آمریکا تنها شاهد فروپاشی بانک سرمایه‌گذاری لهمن برادرز (Lehman Brothers) هستند. دولت آمریکا با عدم دخالت خود می‌خواهد اثبات کند که سیستم مالی هنوز سالم و قادر به تنظیم خود می باشد. بخش سرمایه‌داری مالی در ارتباط با قضیه شرکت بیمه AIG نیاز به کمک دولتی دارد، در غیر این صورت بخش مالی خود را خواهد بلعید. این اقدامات متناقض بیانگر سردرگمی ادارات مالی در آمریکا است. بانک پول در آمریکا همانند بانک مرکزی اروپا واقف است که در مبارزه برای نجات بازار بین المللی اعتبارات و وام تنها می‌تواند دست به وصله پینه زند. چندی است که بازارهای سهام نیز این مسئله را دریافته‌اند. هیچکس قادر به توقف روند سقوط بورس نخواهد بود.»

درس آموزی از بحران

روزنامه آلمانی ”زود دویچه تسایتونگ“ نیز در تفسیر خود به پیامدهای بحران مالی پرداخته است: «بحران مالی باید دربرگیرنده نتایجی نیز باشد. هنوز نمی‌توان درباره درستی اقدامات اضطراری هنری پاولسون، وزیر دارایی و بن برنانک، رئیس بانک پول آمریکا داوری کرد، اما بزودی این مطلب نیز روشن خواهد شد. درس آموزی سیاستمداران از بحران موجود و قبول مسئولیت در این ربطه سبب تسلی خاطر است. سیاستمداران با واکنش خود مانع از این شدند که سودها به جیب بخش خصوصی ریخته و ضررها به حساب عموم مردم نوشته شود. در این میان برخی از مدیران بی‌لیاقت به طور شرم‌آوری با مبالغی گزاف بازخرید و کنار گذاشته شده‌اند، اما سهام‌داران که در گذشته از زیاده‌روی ها سود برده بودند، عملاً دارایی‌شان مصادره شده است. این درس عبرتی مهم برای آینده است و در بلند‌مدت توجه بدان ضروری است. تنظیم بازارهای مالی باید به طور اساسی و ریشه‌ای انجام پذیرد. کسانی که در زمان احتیاج از دولت تقاضای کمک دارند، باید بپذیرند که تبعیت از قواعد دیگری برای بازی ضروری است.»

نفع بحران مالی

روزنامه ”لوکزامبورگر ورت“ تاثیر بحران مالی در وال استریت بر نامزدهای مقام ریاست جمهوری را زیر ذره‌بین برده است: «بحران مالی در وال استریت به گونه‌ای فزاینده بخش‌های دیگری را نیز به دام خود می‌کشد. این امر سبب نگرانی عمومی شده و حیثیت جمهوری‌خواهان به عنوان حزب معاملات بزرگ را خدشه‌دار کرده است. به روشنی می‌توان دریافت که بحران مالی کنونی بر اثر مداخلات زیاد دولت رخ نداده، بلکه بر عکس کمبود نظارت دولتی سبب بروز این بحران شده است. تامین حداقل معیشت، بار دیگر اهمیتی دوچندان برای رای‌دهندگان آمریکایی یافته است. بدین دلیل فرصت مناسبی برای حزب دمکرات بدست داده، تا وعده کنترل سرمایه‌داری به اصطلاح کازینویی و لگام‌گیسخته را سردهد. علاوه براین، حزب دمکرات شهرت دارد که حزبی با وجدان اجتماعی است اما در دوران‌های بحرانی بیش از همه نیاز به خبرگان مالیاتی احساس می‌شود. این مطلب امتیازی برای نامزد جمهوری‌خواهان، یعنی جان مک کین، در کاخ سفید است. بدین نحو رای‌دهندگان آمریکایی بر سر یک دوراهی قرار گرفته‌اند. آنها مجبورند میان امید به تغییر، و نیاز به امنیت و ثبات یکی را بر گزینند.»

خطر در راه

روزنامه آلمانی ”برلینر تسایتونگ“ با اشاره به استمرار بحران مالی درباره خطرات آتی می‌نویسد: «آزادی و رهایی حوزه مالی و جدایی آن از دنیای واقعی تنها ظاهری و مجازی است. کار دلالی وابسته به چیزی است که در معرض خرید و فروش قرار می‌گیرد. سقوط قیمت خانه‌ها یا عدم استفاده از وام‌ها سبب درهم‌شکستن تمام ساختارهای مالی می‌شود. بازار مالی جهان مجبور به تحمل این ضرر است. این وضعیت برای همگان هزینه در بر خواهد داشت. بانک‌ها باید از طریق میلیاردها پول واقعی مالیاتی نجات داده شوند، در حالی که همزمان ده‌ها هزار فرصت شغلی نیز به طور واقعی از میان می‌روند. به‌ویژه بانک‌های وام‌پرداز از طریق درخواست بهره‌های گزاف یا توقف اعتبارات، در صدد تنظیم موازنه خود هستند. این خطری است که در شرایط فعلی هیچ کس قادر به پیش‌بینی ابعاد آن نیست.»