پیام سران اتحادیه‌ی اروپا؛<br> "نه" به توقف در جریان روند اصلاحات
۱۳۸۷ خرداد ۳۱, جمعه
نشست سران کشورهاى اروپايى در بروکسل براى حل بحران کنونى در اتحاديه اروپا بازتابى گسترده در مطبوعات آلمان و اروپا داشت.
روزنامه انگليسى ”گاردين“ درباره نشست سران کشورهاى اتحاديه اروپا در بروکسل و بحران موجود در اين اتحاديه مى‌نويسد:
«سران کشورهای عضو اتحاديه اروپا در نشست خود بايد اين مسئله را در نظر گيرند که بدون قرارداد ليسبون نيز اتحاديه اروپا بايد به حيات خود ادامه دهد. هدف درست اين قرارداد در راستاى تسهيل تصميم گيرى‌ها، نبايد به فراموشى سپرده شود. مسئله بر سر يافتن ابزار و امکاناتى براى دستيابى به اين هدف است. شايد هيچ‌گاه نتوان روشن ساخت به چه دليل مردم ايرلند به اين قرارداد رأى منفى دادند. زيرا گناهانى به قرارداد لیسبون نسبت داده مى‌شود که اصلاً اين پيمان مرتکب نشده است. اين رأى منفى، حتا از سر اشتباه، نشانگر آنست که بى‌اعتمادى نسبت به نخبگان سياسى در درون ايرلند و سياستمداران اروپايى در بروکسل وجود دارد. براى اصلاح نهادهاى سياسى اتحاديه اروپا، راه‌های دیگری نیز وجود دارد. به‌طور نمونه مى‌توان به عقد قراردادهايى در مورد مسائل مجزا دست زد ويا کشورهايى که درباره اصلاحات مشترک اتفاق نظر دارند، مى‌توانند در گروه‌هاى کوچکترى با يکديگر متحد شوند».
روزنامه آلمانى ”زود دويچه تسايتونگ“ با انتقاد از توضيحات آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان، پيرامون همه‌پرسى در ايرلند مى‌نويسد:
«شايد اين موضوع بى اهميت جلوه کند، اما آنگلا مرکل روز پنچ شنبه، در پارلمان آلمان وظيفه خود را انجام نداد. صدراعظم آلمان پس از رأى منفى مردم ايرلند به قرارداد ليسبون و پيش از نشست سران اتحاديه اروپا در بروکسل، در بيانيه دولتى به دو مسئله اصلى اشاره نکرد. نخست این‌که بحران کنونى چگونه به‌وجود آمده است و دوم آن‌که اتحاديه اروپا براى حل اين بحران چه بايد بکند؟ به هيچ‌وجه نبايد بسته قرارداد ليسبون را رها ساخت. اما ايرلندى‌هاى لجوج را نيز نبايد بهيچ‌وجه تحت فشار قرار داد. جهتِ حرکت کشتى روشن است، گرچه ساحل پیدا نیست. اما چه کارى به جز درخواست صبر و تحمل از خدمه کشتى در حال حاضر ممکن است؟»
روزنامه محافظه کار ”فيگارو“ چاپ فرانسه پيرامون بحران کنونى اتحاديه اروپا مى‌نويسد:
«براى نشان دادن دريافت وفهم پيام رأى دهندگان ايرلند، بايد به سرعت بحث بر سر نهادها و مؤسسات را به پايان برد و توجه خود را معطوف به نگرانى‌هاى مشخص شهروندان اروپا کرد. همان‌گونه که نيکلا سارکوزى، رئيس جمهورفرانسه بيان داشت، زمان آن فرا رسيده است که اروپا را "به گونه ديگر" سامان داد. نيکلا سارکوزى در دوره رياست اتحاديه اروپا از سوى فرانسه، بايد تمام توان خود را به‌کار گيرد و نشان دهد که مسئله اصلى بر سر تعيين و تثبيت نهادها نيست، بلکه اراده سياسى در اين ميان از اهميت بيشترى برخوردار است. سارکوزى چهار الويت را معين کرده که شامل مسايل اقليمى، مهاجرت، انرژى و موضوعات دفاعى در اروپا مى‌باشد. در صورت کسب نتايج مشخص در اين‌زمينه‌ها، مى‌توان به ايجاد اصلاحات ضرورى پيرامون نهادها نيز اميدوار بود».
روزنامه ”اولدن بورگيشه فولکس تسايتونگ“ چاپ آلمان درباره حل بحران کنونى در اتحاديه اروپا مى‌نويسد:
« به ايرلندى‌ها بايد فضاى کافى براى عمل و امکان جهت‌يابى دوباره را داد. اين تنها برخورد درست در اين زمينه است. پس از رأى منفى مردم ايرلند به اصلاحات اتحاديه اروپا در يک همه‌پرسى، رفتارهاى تهديدآميز تنها سبب سرسختى غير ضرورى مواضع خواهند شد. آنگلا مرکل، در پارلمان آلمان با تاکيد بر شعار "قرارداد ليسبون براى همه" از يک‌سو توقف در روند اصلاحات را رد کرد، زيرا توقف به معناى اعتراف به وجود بحران عميق در اروپا خواهد بود و از سوى ديگر با درايت از معامله‌اى سازشکارانه و يا قبول "اتحاديه اروپا با دو سرعت متفاوت" دورى جست. اين دو راه حل در اصل مى‌توانند، تنها گزينه‌هايى نهايى باشند، زيرا ۲۶ کشور ديگر عضو به هر حال خواستار توسعه آتى اتحاديه اروپا هستند. گرچه زمان براى تحقق اين گزينه‌ها هنوز فرا نرسيده است، اما مى‌تواند زودتر از آنچه تصور مى‌شود، به وقوع بپيوندد، زيرا دولت ايرلند در اين‌باره به گونه‌اى سازنده عمل نمى‌کند.»