پنجاه سالگی المپیک مونیخ به روایت تصویر

پنجاه سال از افتتاح بازی‌های المپیک روز ۲۶ اوت سال ۱۹۷۲ میلادی در شهر مونیخ می‌گذرد. جمهوری فدرال آلمان می‌خواست با این بازی‌ها چهره‌ای مدرن از آلمان بعد از جنگ را که با روش دمکراتیک و فدرال اداره می‌شود، از خود ارائه کند. (عکس: پرچم المپیک توسط تیم قایقرانی آلمان که در المپیک مکزیک ۱۹۶۸ برنده مدال طلا شده بود، وارد استادیوم می‌شود)

۵۰ سال از ساخت این تاسیسات با سقف چادری در مونیخ می‌گذرد. برخلاف تاسیسات المپیک در بسیاری دیگر از کشورها که "خاک می‌خورند"، دهکده و استادیوم‌های المپیک مونیخ که در دنیا بی‌نظیر است با هزینه ساخت ۲ میلیارد مارک هنوز هم کارکرد دارند و در آخرین مورد، رقابت‌های قهرمانی اروپا در آن‌ها برگزار شدند.

برای جوابگویی به سئوالات و کمک به مسافرانی که از سراسر جهان برای تماشای بازی‌ها به مونیخ آمده بودند، یک هزار مهماندار جوان از ۱۷ کشور به استخدام درآمدند. این مهمانداران به ۱۸ زبان دنیا صحبت می‌کردند و با لباس‌های فرم به رنگ آبی و سفید، که رنگ پرچم ایالت بایرن است، مشخص بودند.

برخی از این مهمانداران ماموریت داشتند تا به شخصیت‌های مهم و سیاستمداران کمک کنند. یکی از آنها دختری بود بنام "سیلویا زومرلات"، متولد سال ۱۹۴۳ در هایدلبرگ (عکس در حال نمایش بلیط‌های بازی‌های المپیک) که با همسر آینده خود کارل گوستاو ولیعهد سوئد آشنا شد. او حالا ملکه سوئد است.

لباس‌های ورزشی با رنگ‌های شاد و طرح‌های مدرن بر تن ورزشکاران، نظرها را در بازی‌های المپیک مونیخ به خود جلب کردند که به موتور جذب جوانان برای پوشیدن و استفاده از لباس‌های ورزشی تبدیل شد. گرچه در آغاز "پلی آکریل" الیاف غالب و تا ۷۰ درصد در این لباس‌ها بود اما امروز کیفیت آنها کاملا تغییر کرده است. (عکس از تیم ۴ در ۱۰۰ متر آلمان که برنده مدال طلا شد)

کمیته تدارک بازی‌ها از هنرمندان خواسته بود تا "لوگو" پیشنهادی خود برای المپیک مونیخ را به این کمیته ارسال کنند. ۲ هزار ۳۳۲ طرح دریافت شد که مورد موافقت قرار نگرفت و طراحی لوگو به "اوتل آیشر" سپرده شد. او با کمک برنامه کامپیوتر که در آن زمان نوآوری محسوب می‌شد، این لوگو را برای بازی‌ها طراحی کرد.

"اوتل آیشر" نه تنها لوگوی بازی‌ها المپیک مونیخ سال ۱۹۷۲را طراحی کرد، بلکه "پیکتوگرام‌ها" (تصویرنگاشت‌‌های) او در استادیوم‌ها جای گرفتند که نوآوری دیگری در بازی‌های المپیک محسوب می‌شود و نام آن با المپیک مونیخ گره خورده است.

در کنار سگ چوپان آلمانی "ژرمن شپرد"، سگ داشهوند که در آلمان به آن "Dackel" گفته می‌شود، از سگ‌های مورد علاقه آلمانی‌ها است. برای بازی‌های المپیک مونیخ عروسکی بنام "والدی" توسط دفتر طراحی "اوتل آیشر" طراحی شد که اولین عروسک تاریخ بازی‌های المپیک است. از بازی‌های مونیخ به بعد همه بازی‌های المیک دارای عروسک‌های نمادین خود شدند.

پنجاه سال پس از بازی‌های المپیک مونیخ، دهکده ۴۰ هکتاری این بازی‌ها دارای ۳ هزار و ۵۰۰ آپارتمان است که ۶ هزار نفر ساکن آن هستند و به یکی از محبوب‌ترین محلات مسکونی مونیخ تبدیل شده است. در هنگام بازی‌ها بخشی از آپارتمان‌ها مختص زنان و بخش دیگر مختص مردان بود. بعد از بازی‌ها و به مرور زمان فضای سبز بر روی سقف و بالکن‌های دهکده نیز ایجاد شدند.

یکی از عواقب جنگ جهانی دوم، تقسیم آلمان به دو بخش شرقی و غربی و ایجاد خصومت بین شرق وابسته به بلوک سوسیالیستی و آلمان فدرال بود. حضور تیم آلمان شرقی با ۲۹۹ ورزشکار نشانی از بهبود روابط دو کشور تلقی شد. تیم آلمان شرقی با کسب ۶۶ مدال در بازی‌های المپیک مونیخ در رتبه سوم این رقابت‌ها قرار گرفت.

ایران با ۵۰ ورزشکار در ۷ رشته دوومیدانی، مشت‌زنی، دوچرخه‌سواری جاده، دوچرخه‌سواری پیست، شمشیر‌بازی، فوتبال، وزنه‌برداری و کشتی در رقابت‌های المپیک مونیخ حضور یافت و با کسب سه مدال در رتبه بیست و هشتم در جدل مدال‌ها قرار گرفت. (عکس از اهتراز پرچم ایران در دهکده المپیک مونیخ)

ورزشکاران ایرانی سه مدال در رقابت‌های المپیک مونیخ بدست آوردند. محمد نصیری در وزن ۵۶ کیلوگرم مردان در رشته وزنه‌برداری موفق به کسب مدال نقره شد. رحیم علی‌آبادی در وزن ۴۸ کیلو گرم کشتی فرنگی مردان به مدال نقره و ابراهیم جوادی در وزن ۴۸ کیلوگرم کشتی آزاد مردان نیز موفق به کسب مدان برنز شدند. (عکس: مصاحبه عطالله بهمنش با رحیم علی‌آبادی پس از کسب مدال)

بازی‌های المپیک مونیخ قرار بود تا ۱۱ سپتامبر ادامه یابد، اما تروریست‌های فلسطینی رویای برگزاری صلح‌آمیز بزرگترین رویداد ورزشی جهان را روز پنجم سپتامبر خون‌آلود کردند. در حمله تروریست‌ها به محل اقامت ورزشکاران اسرائیلی، نخست دو ورزشکار کشته و ۹ نفر به گروگان گرفته شدند. در تلاش برای آزادی گروگان‌ها یک پلیس، پنج تروریست و همه گروگان‌ها کشته شدند. (عکس این پلیس در لباس ورزشی به سراسر جهان مخابره شد)