پدر انگشت‌نگاری
۱۳۹۷ بهمن ۲۷, شنبه
او بیش از ۳۰۰ کتاب علمی منتشر کرده ولی کار ماندگارش را در زیر می‌خوانید.
گالتون خانواده توانگری داشت که او را به بهترین مدرسه‌ها فرستادند.
چهار ساله بود که می‌خواند و می‌نوشت و در شش سالگی چندین شعر از شکسپیر را از بر داشت.
۱۷ ساله بود که نخست چند زبان خارجی آموخت و سپس به تحصیل پزشکی در لندن و کمبریج پرداخت، اما بیش از پزشکی، ذوق و حواسش متوجه محاسبه بود.
می‌گفت: «محاسبه می‌کنم پس هستم.»
۲۲ ساله بود که پدرش درگذشت و با ارثی که به او رسید دیگر نیازی به اشتغال نداشت و همه وقتش را صرف پژوهش و نوشتن کتاب‌های علمی کرد.
گالتون بیش از ۳۰۰ کتاب و مقاله در رشته‌های گوناگون علمی دارد. او سفرهای دور و درازی به کشورهای عربی و سرزمین‌های دیگر آفریقا کرده و نتیجه این سفرها را در کتاب‌ها و کشف‌ها و اختراع‌ها به آیندگان سپرده است.
می‌گفت: «این قدر نژادهای غریب دیده و مطلب گرد آورده‌ام که تا آخر عمر می‌توانم درباره آنها بیاندیشم و بنویسم.»
طرح نقشه هواشناسی، نظریه به‌نژادی، ورود کیسه خواب به اروپا و رفتارشناسی تجربی تنها نمونه‌هایی از کارهای او هستند.
۴۷ ساله بود که «وراثت و نبوغ» را نوشت و نظریه‌ای مبنی بر نژادهای برتر و پست‌تر را مطرح کرد و لکه تیره‌ای بر نام نیکش به عنوان یک دانشمند بی‌طرف افشاند.
۷۱ ساله بود که «اثر انگشت» را نوشت و پایه انگشت‌نگاری را در انگلیس و سپس در جهان ریخت.
می‌نویسد: «سه ویژگی، انگشت‌نگاری را ممکن ساخته است: اثر انگشت در طول عمر تغییر نمی‌کند، هیچ اثر انگشتی شبیه دیگری نیست و آثار انگشت طبقه‌بندی‌پذیر است به طوری که کارشناسان می‌توانند به کمک یک کتاب راهنما صاحب انگشت را پیدا کنند.»
شاید به این علت که گالتون در بسیاری از شاخه‌های دانش کار و پژوهش کرده هم اکنون از یادها رفته است.
فرانسیس گالتون در ۸۸ سالگی در جنوب انگلیس درگذشت.