وعده و واقعیت – وضعیت حقوق بشر در چین در آستانه بازیهای المپیک
۱۳۸۷ مرداد ۱۶, چهارشنبهاز این روی گونتر نوکه، مسئول امور حقوق بشر دولت آلمان نیز، قصد دارد در آستانه گشایش بازیهای المپیک اطلاعاتی در باره وضعیت حقوق بشر در چین کسب کند. نوکه حین سفر چهار روزه خود، با فعالان حقوق مدنی، دانشمندان و نمایندگان مذهبی و رسانهها در چین گفتگو خواهد کرد.
سه روز مانده به شروع بازیهای المپیک، چین بار دیگر عهد خود را برای رعایت حق آزادی خبرنگاران خارجی میشکند. خبرنگاران اجازه ندارند بدون اجازه در میدان تیانانمن (صلح آسمانی) با شهروندان چینی مصاحبه کنند. چند ساعت طول کشید تا اعلام کردند که این دستور در اصل یک پیشنهاد است. روشن است که دولت چین نمیخواهد، پس از آنکه سانسور اینترنت اعتراضهای جهانی را برانگیخت، بار دیگر بهانهای برای انتقاد به دست دهد.
در این میان، مسئول حقوق بشر دولت آلمان، گونتر نوکه، وارد پکن شده است. نوکه میخواهد در گفتگو با نمایندگان بخشهای غیردولتی و جامعه مدنی در چین، ببیند که چند روز مانده به بازیهای المپیک وضعیت حقوق بشر در چین چگونه است.
نوکه در این باره گفت: “موضوع بر سر استفاده از اینترنت است و حق آزادی بیان و مذهب. طبیعی است که مسئله آزادی فرهنگی و مذهبی اقلیتهایی چون تبتیها و ایغورها نیز مطرح است. همچنین موضوع بر سر زندانی کردن افراد برای ماهها و سالهاست، بدون اینکه محاکمهای در میان بوده باشد.“
گونتر نوکه نیز مانند سازمان عفو بینالملل بر این نظر است که وضعیت حقوق بشر در چین در آستانه بازیهای المپیک بدتر شده است. دستگیریهای بدون حکم و مجازات “بازآموزی از راه كار“ افزایش یافته است. افزون بر این، به گزارش سازمان عفو بینالملل، سرکوب خبرنگاران و فعالان حقوق بشر به بهانه حفظ امنیت در طول بازیهای المپیک افزایش یافته است.
به گفته پترا آلدنرات، گزارشگر شبکه اول تلویزیون آلمان، اگر چه برای خبرنگاران خارجی آزادیهای بیشتری قائل شدهاند، اما محدودیتهای ناشی از اقدامات امنیتی دولت چین، بر کار این خبرنگاران هم تاثیر میگذارد. آلدنرات در این باره گفت: « وقتی گروه فیلمبرداری تلویزیون میخواهد در جایی کارش را شروع کند، بلافاصله پلیس و ماموران امنیتی دورش را محاصره میکنند. وقتی بخواهیم در چنین وضعیتی با مردم حرف بزنیم، طبیعی است که جواب انتقادی دیگر از دهان کسی درنمیآید، چون مردم میترسند. آنها حاضر نیستند هیچ وقت جلوی یک پلیس یا یک مامور امنیتی انتقاد بکنند. این است که گزارشهای ما نمیتواند بازتابدهنده واقعیت باشد».
با وجود این، گونتر نوکه حضور رسانههای خارجی در چین را به منزله امکانی میبیند تا بتوان در باره واقعیت تلخ پشتپرده در چین حرف زد. البته به گفته نوکه نمیتوان انتظار داشت که در طول مدت کوتاه بازیهای المپیک، بهبود چشمگیری در وضعیت حقوق بشر چین بوجود آید. نوکه گفت: “طبیعی است که از طریق کسانی که به این کشور میآیند و روابطی که میان ورزشکاران و مربیان خارجی با چینیها ایجاد میشود، به مرور گشایشی بوجود خواهد آمد.“
میلیونها چینی، بهخاطر المپیک و برای آنکه آماده پذیرایی از میهمانان خارجی باشند، انگلیسی یاد گرفتهاند. آنها در آینده قادر خواهند بود از طریق صفحات اینترنتی به زبان انگلیسی اطلاعات گوناگونی را که میخواهند کسب کنند. به نظر گونتر نوکه، چنین قدمهای کوچکی، در درازمدت، تاثیراتی مهم برای چین به دنبال خواهند داشت.
رادیو دویچه وله