واژههای مانوس عربی در زبان آلمانی
در گفتار روزمره آلمانیها، کم نیستند کلماتی که منشا عربی داشته باشند؛ از قهوه گرفته تا الکل. پیشینه امر به قرون وسطی باز میگردد و نفوذ فرهنگ اسلامی- عربی در اروپای آن دوران.
Alkohol
زکریای رازی، پزشک، فیلسوف و شیمیدان ایرانی کاشف الکل بود و این واژه به همین شکل به داروسازی در اروپای دوران رنسانس وارد شد. الکل برای ضد عفونی و درمان بیماریها به کار میرفت. پاراسلسوس، طبیب و کیمیاگر آلمانی که پدر هومئوپاتی شناخته میشود، نام نابترین شرابها را "الکل وینی" گذاشته بود. الکل در آلمان نام عام انواع مشروبات است.
Kaffee
این زاهدان صوفی در یمن بودند که قهوهنوشی را با دم کردن دانههایی از آفریقا رواج دادند. ابتدا همان نام آفریقایی این دانه، یعنی قهوا مصطلح شد. این نوشیدنی را پس از فراگیر شدن در مکه، قاهره، دمشق و قسنطنیه در قرن ۱۶ میلادی، قهوه خواندند. قهوه از طریق تبادلات بازرگانی و رفت و آمدهای سیاسی، تازه در سال ۱۶۶۹ به محافل پاریس راه یافت. نوشیدنی محبوبی که به سرعت به آلمان رسید و "کافه" تلفظ شد.
Zucker
قهوه با قند؟ این پرسشی متداول و روزمره در آلمان است. سوکر ریشه عربی دارد و البته این واژهای است مشتق از کلمه سارکارا در هند باستان. اروپاییها در جنگهای صلیبی و داد و ستد از مسیر مدیترانه بود که با قند به مثابه دارو و شیرینی آشنا شدند. قند و شکر در زبانهای انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی و اسپانیایی نیز شبیه همدیگر و همخانواده سوکر عربی هستند.
Matratze
واژه تشک در آلمانی، به کلمه "مطرح" در زبان عربی باز میگردد که به معنای بستر و رختخواب است. در قرون وسطی، به هر وسیله نرم اعم از بالش یا پارچههای ابریشمی یا پنبه دوزی شده، ماترس گفته میشد.
Sofa
اروپاییها واژه سوفا را از خانهآرایی اسلامی گرفتهاند. در گذشتههای دور، یک سکوی سنگی در اتاقهای خانههای عربی وجود داشت که برای تکیه دادن بالاتنه و راحت نشستن به کار میرفت و سوفا نامیده میشد. ترکها این سکو را بلندتر کردند و رویش تشکچه و کوسن گذاشتند. واژه سوفا از اوایل قرن هجدهم در اروپا برای مبل نرمی به کار رفت که بتوان روی آن لمید. این کلمه در سال ۱۶۹۴ از فرانسه وارد زبان آلمانی شد.
Magazin
ریشه این واژه، کلمه عربی مخزن است؛ محل نگاهداری و ذخیره کردن چیزی. این واژه با داد و ستدهای قرون وسطی وارد شهرهای اروپا شد. واژهای بود که در بازارها شنیده میشد و برای انبار جنس به کار میرفت. اگر امروزه ووگ، اشپیگل و اشترن را مجله مینامند، تنها به این خاطر است که محل انباشت متن، اطلاعات و تصویر هستند.
Giraffe
زرافه واژهای است عربی با ریشه اتیوپیایی. اروپای دوران باستان، با زرافه از طریق ژولیوس سزار، قیصر روم آشنا شد. سزار پس از پیروزی بر پمپئوس در جنگی که بر سر فرمانروایی روم در گرفت، زرافهای را از محل نبرد در مصر با خود به روم آورد و آن را پیشقراول کاروان فتوحات خودش کرد. آن زمان زرافه را "شتر آلاپلنگی" نامیده بودند.